5+1 به دنبال طولانی کردن مذاکرات هسته‌ای با ایران بود

«خبرگزاری دانشجو»؛ فرانسوا نیکولو، سفیر سابق فرانسه در تهران درسال های 2001 تا 2006 در مصاحبه ای با فیگارو در تحلیل دلایل طولانی شدن مذاکرت اخیر هسته ای ایران با کشورهای غربی بیان نموده است که این کشوورها به دلایل و انگیزه های داخلی خود و با توجه به شرایط جهانی و منطقه ای با درخواست های غیر منطقی از ایران و پیشنهادات ناچیز در پی طولانی کردن مذاکرات بوده اند.

در حالی که پس از سه دور مذاکرات هسته ای ایران با گروه 1+5 در استانبول، بغداد و مسکو نتیجه چندانی حاصل نشد و طبق توافقات مقرر شده که مذاکرات در سطح پایین تری ادامه یابدف این روزها بحث مساله هسته ای ایران بار دیگر در سطح رسانه های جهانی مطرح شده است به نحوی که برخی مقامات صهیونیستی نیز به تهدیدات خود علیه ایران در این رابطه ادامه می دهند.

در حالی که نظرت متنوع و زیدی در رابطه با دلایل طولانی شدن و شکست مذاکرت هسته ای ایران با کشورهای غبی مطرح شده و آنها نیز مانند گذشته ایران را متهم به عدم همکاری می کنند برخی کارشناسان و دیپلمات های غربی دلایل دیگری در رابطه با عدم نتیجه بخش بودن مذاکرات اخیر مطرح کرده اند.

در این میان فرانسوا نیکولو سفیر سابق فرانسه در ایران که از نزدیک با روند مساله هسته ای ایران در ارتباط بوده است در مصاحبه ای با فیگارو دلایل دیگری در ارتباط با عدم نتیجه بخش بودن و شکست مذاکرت هسته ای اخیر ایران با کشورهای غربی به خصوص مذاکرات مسکو را مطرح نموده است.

سفیر فرنسه در ایران در بین سال های 2001 تا 2006 با توجه به پیشنهادات و درخواست های طرفین مذاکره در جریان مذاکرات مسکو معتقد است که گروه 1+5 با درخواست های غیر منطقی از ایران در رابطه با متوقف ساختن برنامه هسته ای اش و همچنین تعطیل نمودن برخی تاسیسات هسته ای و عدم توجه به درخواست های تهران هدفی جز شکست مذاکرات در کوتاه مدت نداشته و در واقع به دلیل شرایط داخلی این کشورها و شرایط جهانی اعضا 1+5 به خصوص امریکا تنها در پی طولانی تر شدن مذاکرات بوده اند.

فرانسوا نیکولو در این رابطه اظهار داشته است که "بسته پیشنهادی" غرب در مذاکرات مسکو که توسط گروه ۵+۱ ارائه شد، هیچ گزینه ای مبنی بر متقاعد ساختن ایران دربر نداشت. این بسته که هدف آن متقاعد ساختن ایران به توقف فعالیت های غنی سازی اورانیوم تا میزان ۲۰ درصد بود، شامل مشوق ها و اقدامات جبران کننده به شکلی بلند مدت برای ایران  نمی شد. ازطرف دیگر، دو درخواست از سه درخواست آن ها از مقامات ایرانی غیرقابل قبول بود چرا که نه تنها ارتباطی با برنامه هسته ای ایران نداشته بلکه در مذاکرات سال های گذشته نیز از طرف ایران به شدت رد شده بودند.

نمونه این درخواست های غیر منطقی می توان به درخواست اشتون نماینده اتحادیه اروپا اشاره داشت که از مقامات ایرانی خواست که قبل از تحویل سوخت مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی، بدون معطلی از ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی خود که ماه ها برای تولید آن زمان لازم بود چشم پوشی کنند. این درحالی است که تهران در پاییز ۲۰۰۹ درخواست مشابه دیگری را قاطعانه رد کرده بود.

سفیر سابق فرانسه در این رابطه بیان داشته است که در مقابل این درخواست های غیر منطقی از ایران درخصوص مشوق ها، خانم اشتون مسأله تأمین سوخت اتمی به میزان ۲۰ درصد را برای رآکتور تحقیقاتی تهران مطرح کرد و بدین ترتیب توجیه فعالیت های غنی سازی ایران تا میزان ۲۰ درصد را زیر سؤال برد. ولی ازسوی دیگر، هیچ اشاره ای به لغو یا کاهش تحریم ها حتی به صورت جزئی یا موقت نشد و صرفاً پیشنهاد گردید که از تشدید تحریم های اعمال شده چشم پوشی خواهد شد. در واقع با این نوع پیشنهادات حتی در مقابل درخواست های غیر منطقی خود کشورهای غربی تضمینی مبنی بر کاهش فشارها علیه ایران ارائه ندادند.

با توجه به این نوع درخواست های اعضای 1+5 از ایران و پیشنهادات ناچیز انها در قبال آن به مذاکره کنندگان ایران ضمن بی توجهی به درخواست های ایران، فرانسوا نیکولو سفیر سابق فرانسه در تهران در مصاحبه خود بیان داشته است که کشورهای غربی با این استراتژی و با توجه به شرایط داخلی این کشورها و موقعیت منطقه ای و بین المللی تنها یک هدف را تعقیب می کرده اند و آن طولانی کردن مذاکرات همراه با تداوم فشارها و تحریم ها علیه ایران است. در واقع کشوری مانند امریکا که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد تنها با اعمال فشار بر ایرذان در پی تضعیف دولت ایران و اتخاذ تصمیم و اقدام جدی تر علیه ایران بعد از انتخابات ریاست جمهوری است که کشورهای اروپایی نیز عمدتا با این استراتژی همراهی کرده اند.