پارسینه، عمروالعَلاء پسر
عبدمَناف معروف به هاشم (۲۰۱ پیش از هجرت - ۱۲۶ پیش از هجرت) از بزرگان
قبیلهٔ قریش و شهر مکه و نیای قبیلهٔ بنی هاشم بود. وی جد اعلای محمد
رسولالله (ص) بود. هاشم از بزرگترین و بانفوذترین شخصیتهای قریش بود.
طبق
نقلهای تاریخی، هاشم بن عبدمناف نخستين كسى است مسافرتهای تابستانى و
زمستانى قريش را معمول ساخت. او زمستانها به يمن و حبشه و تابستانها به
ناحيه غزه و شام و گاهى هم به آنقره سفر مىكرد.
او به کعبه اهمیت بسیار میداد و قریش را به تکریم و احترام زایران، تشویق میکرد.
به
خاطر این خصوصیات شایسته در او مردم عرب و قریش به او لقب سید دادند. یعنی
آقای عرب. لقب «سید» در اولاد او باقی ماند، و این سیادت از او به
فرزندانش عبدالمطلب و اولاد او و بعدها به پیامبر خدا (ص) و علی بن ابیطالب
(ع) و دودمان آنها رسید.
او در یکی از سفرهای تجاریاش، در شهر غزه، فلسطین درگذشت.
بارگاه
هاشم هماکنون با نام «مسجد السید هاشم» در منطقهٔ الدرج شهر قدیمی غزه
قرار دارد و به عنوان بزرگترین و کهنترین مسجد این شهر معروف است.
ساختمان فعلی مسجد، از سال ۱۸۵۰ میلادی باقی مانده است که به دستور سلطان
عثمانی عبدالمجید ساخته شد. مقبرهٔ هاشم در گوشهٔ شمال غربی مسجد قرار
دارد.