نیویورک تایمز: بعد از سوریه نوبت عراق و ایران است

بولتن نيوز: گويا این نوع تصاویر و فيلم‌ها به جزء اصلی انقلاب سوریه تبدیل شده: یک ویدیو از مردان نقاب‌دار که خود را ارتش آزاد سوریه معرفی می کنند. در پس زمینه، دو پرچم القاعده در اهتزاز است، نوشتار سفید رنگی به زبان عربی بر زمینه سیاه و سفید. فرد سخنران در این ویدئو به زبان مورد علاقه القاعده، عربی کلاسیک می گوید: "ما در حال حاضر سرگرم تشکیل سلول های خودکشی برای جهاد در راه خدا هستیم...".

به گزارش صفحه عربی بولتن نیوز، این ویدیو که در یوتیوب منتشر شده، شاهد بر این مدعاست که القاعده و دیگر افراط گرایان، تمام تلاش خود را بکار گرفته اند تا حكومت بشار اسد را سرنگون كنند. آنان نشان داده‌اند كه براي رسيدن به مقاصد خود حتي حاضرند زنان و كودكان بي‌گناه را نيز قرباني كنند.

در حالی که در ظاهر، رهبران سیاسی و نظامی مخالفان سوریه همچنان هر گونه نقش افراط گرایان را در این مبارزات انکار می کنند، القاعده اما در راستای تغییر ماهیت این درگیری ها کمک زیادی کرده است، تزریق سلاح هائی که در عراق تکمیل کرده - بمب گذاری های انتحاری - به درون صفوف مبارزه با بشار اسد، آن هم به تعداد و دفعاتی که رو به افزایش است.

این شواهد نیز رو به ازدیاد است که سوریه حکم آهن ربا را برای افراط گرایان سنی پیدا کرده است. هفته گذشته، یکی از مرزهای مهم سوریه به ترکیه سقوط کرد و به دست شورشیان سوریه افتاد، باب الهوا به سرعت به نقطۀ تجمع القاعده تبدیل شد.

حضور نيروهاي القاعده در سوریه در روزهای اخیر تا حدودی به دلیل همگرایی با تنش های فرقه ای در سرتاسر مرز طولانی کشور در عراق شتاب گرفته است.. القاعده، از طریق بیانیه های صوتی، به تازگی آشکارا پیشنهاد داده تا شورش خود در عراق را با انقلاب در سوریه پیوند بزند.

مقامات عراقی گفته‌اند که افراط گرایانی که در سوریه فعالند از بسیاری از جهات مانند شبه نظامیانی هستند که در سراسر کشور خود می بینند. عزت ال شاهبندر، دستیار نزدیک به نوری مالکی، نخست وزیر عراق، در مصاحبه ای روز سه شنبه اعلام کرد: "ما از هماهنگی امنیتی با مقامات سوریه صد در صد مطمئنیم که به خصوص در سه ماه گذشته، فهرست افراد تحت تعقیبی که ما در دست داریم حاوی همان نام هایی است که مقامات سوریه نیز به دنبال آنها هستند." او گفت: "القاعدۀ عراق همان است که در سوریه نیز دست به اقدامات ستیزه جویانه می زند."

یکی از عمال 56 سالۀ القاعده، معروف به "ابو ثوها" که در منطقۀ "هاویجا" در نزدیکی کرکوک در عراق زندگی می کند، روز سه شنبه با یک خبرنگار عراقی روزنامه نیویورک تایمز گفتگو کرده است. او گفته : "ما در حال حاضر تجربۀ مبارزه با آمریکایی ها و بیشتر از آن تجربۀ انقلاب سوریه را داریم." وی افزود:" امید بزرگ ما تشکیل یک دولت اسلامی یکپارچه سوری - عراقی برای همه مسلمانان، و پس از آن اعلام جنگ علیه ایران، اسرائیل و آزاد سازی فلسطین است."

هر چند او از عُمال سطح پایین است، اما برنامه های پر آب و تاب او توسط "جبهۀ النّصرت" برای مردم لِوانت منعکس شده است. گروهی که به گفتۀ ارتش و تحلیلگران اطلاعاتی ، عامل عمدۀ وابسته و بسیار نزدیک به القاعده در سوریه است، که با دو گروه وابسته به القاعدۀ دیگر، یعنی تشکیلات عبدالله عصام و تیپ شهادت ال بارا-ابن مالک مدعی فعالیت در این کشور هستند.

رسانه های دولتی سوریه، مرتباً هر نوع انفجاری را یک بمب گذاری انتحاری توصیف می کنند همانگونه که بمب گذاری 18 جولای را -که منجر به کشته شدن حداقل چهار نفر از مقامات بلندپایه دولت شد، اینگونه توصیف کردند.

اما با گذشت زمان، سوریه برای القاعده به عنوان نبردی تکامل یافته و آماده ، به جنگی فرقه ای بین اپوزیسیون و دولت و نیروهای امنیتی تبدیل شد . در آغاز ماه دسامبر، تحلیلگران کم کم شروع به تفسیر وقایع سوریه به عنوان بمب گذاری های انتحاری کردند.

بر اساس داده های گردآوری شده توسط موسسه مطالعات جنگ، از آن زمان به بعد، حداقل 35 خودروي بمب گذاری شده و 10 بمب گذاری انتحاری ديگر تائید شده وجود داشته که در بین آنها مسئولیت 4 مورد را به طور مستقيم جبهه النّصرت متعلق به القاعده بر عهده گرفته است.

در برخی موارد، از جمله انفجار 1 ژوئن، هنگامی که بمبی در دفاتر امنیتی دولت، در ایدلیب منفجر شد و یا در تاریخ 27 آوریل، هنگامی که یک بمب گذاری انتحاری 11 نفر را در دمشق به قتل رساند ، بنا به تائید گروه نظارت بر سایت ها، النّصرت مسئولیت این حملات را روی وب سایت های جهادی بر عهده گرفت. النّصرت همچنین مسئولیت حمله 30 ژوئن به تلویزیون الاخباریه ، شبکۀ تلویزیونی حرفه ای مدافع دولت را نیز بر عهده گرفت و گفت که این شبکه "روز و شب سرگرم ستایش ستمگر بوده است!" هفت نفر از کارکنان این رسانه در این حمله کشته شدند. سخنگویان مخالف سوریه هر گونه دخالت در این حادثه را رد کردند.

در ماه فوریه، جیمز کلاپر ، مدیر اطلاعات داخلی ایالات متحده، در جلسه کنگره گفت که در یک سری از بمب گذاری ها علیه اهداف امنیتی و اطلاعاتی دمشق "تمام نشانه های اختصاصی حملات القاعده" دیده شده است. او و دیگر شاهدان عینی جامعه اطلاعاتی، این وقایع را به معنی گسترش شاخه عراقی القاعده به کشور سوریه تلقی کرده اند.

مدت کوتاهی قبل از سخنان کلاپر در جلسۀ کنگره، اَیمَن زواهری، رهبر آشکار القاعده پس از کشته شدن اسامه بن لادن؛ صدای ضبط شده ای را منتشر کرد که در آن انقلابیون سوریه را بسیار مورد ستایش قرار داده، و آنها را "شیرمردان لوانت " خطاب کرده است  شیوه و لحن کلامی که از آن زمان تاکنون بارها و بارها در اظهارات علنی این گروه بکار گرفته شده است.

دانیل بایمن، کارشناس مبارزه با تروریسم که عضو موسسه بروکینگز و استاد دانشگاه جورج تاون است، می گوید روشن است که القاعده به دنبال آن است تا به عاملی فعال تر در سوریه تبدیل شود. همانطور که در حال حاضر در سومالی و مالی نيز چنین است و قبل از آن هم در چچن و یمن چنین نقشی را بر عهده گرفته بود.

این گروه همواره سعی کرده تا درگیری های محلی را به نفع خود مصادره کند: وی گفته "هیچ شکی وجود ندارد که هدف القاعده همین است، و اینکه در واقع آنها در این نوع برنامه های خود به خوبی عمل کرده اند و تا حدی هم به اهداف خود رسیده اند." آنها در مصادرۀ مناقشات محلی و کاربرد آن برای مصارف جهانی عملکرد خوبی داشته اند."

اما سؤال اينكه گروهك تروريستي القاعده توسط چه كساني ساپورت مالي و نظامي مي‌شوند؟ ايجاد ناامني و بر هم زدن ثبات و آرامش در كشورهايي چون عراق و پاكستان و افغانستان و سوريه و سومالي و ... به نفع چه كساني و با چه هدفي صورت مي گيرد؟ حمايت از القاعده براي چه كساني داراي منفعت سياسي است؟

براي پاسخ به اين سؤالات كافي است نيم نگاهي به نزديكي اين جريان با كشوري چون عربستان داشته باشيم. تفكر موجود در القاعده همان تفكر وهابيت آل سعود است. و يا فقط كافي است به اين مسأله توجه كنيم كه اسامه بن لادن در كشوري چون ايالات متحده، چه حجم عظيمي از منابع مالي و پولي را در اختيار داشت. جواب معادله كاملا معلوم است. اين‌طور نيست؟