علی پروین پس از حضور در زورخانه چیذر برای آزاد سازی زندانیان جرائم غیر عمد به خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس گفت: از بچگی دست پدرم را میگرفتم و در زورخانه محلمان به ورزش میپرداختم. هیچ وقت خاطرات دوران کودکیام را فراموش نمیکنم چون جوانمردی در زورخانه حرف اول را میزند.
وی افزود: در حال حاضر تعدادی از فوتبالیستهای ما گوشه و کنار زندانها و چشم انتظار گلریزان هستند. به آقایان گفتهام که نیاز به برگزاری دیدارهای دوستانه و این حرفها نیست؛ 100 ورزشکار در زورخانهها جمع شوند تا دست به دست هم این فوتبالیستها را به آغوش گرم خانواده برگردانند. باور کنید پشت کردن به اینها که روزی برای خود برو و بیایی داشتند گناه است.
پروین خاطرنشان کرد: هر ورزشکاری در هر رشتهای میخواهد آخرش به کجا برسد؟ آخر تمام ورزشها ورزش زورخانهای است که متاسفانه توجه به آن کم رنگ شده است. همه باید دست به دست هم بدهیم تا پای ورزشکاران مخصوصا فوتبالیستها به زورخانهها باز شود تا به فرهنگ سازی در فوتبال ما کمک ویژهای شود. گود زورخانهها معرفتها را بیشتر میکند و بی فرهنگیها را در فوتبال از بین میبرد.