به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين بازيگر كه در دهه 60 پس از بازي در كارهاي تلويزيوني «محلهٔ برو بیا»، «محلهٔ بهداشت» و «باز مدرسم دیر شد» وارد سينما شد و بعد از ايفاي نقش در فيلمهايي چون «مردی که موش شد»، «مأموریت»، «اجارهنشینها»، «گراند سینما» و بويژه فيلم «مادر» به يكي از چهرههاي شناخته شده و كمدي سينماي ايران تبديل شد.
البته يادمان نرفته است كه براي فيلم «مادر» علی حاتمی، سیمرغ بلورین نقش دوم مرد را از هجدهمین جشنواره فیلم فجر دريافت كرد.
« دزد عروسکها»، « ای ایران»، « سفر جادویی» و « ناصرالدین شاه آکتور سینما» از ديگر فيلمهاي مطرح اين بازيگر در دهه 60 هستند و در اوايل دهه 70 نيز عبدي دوران موفقيت و مطرح بودنش را به عنوان يكي از گرانترين بازيگران سينما با فيلمهاي «مدرسهٔ پیرمردها»، « سیرک بزرگ»، «دلشدگان»، « هنرپیشه»، « روز فرشته»، « رویای نیمه شب تابستان»، «تحفهٔ هند»، « آرزوی بزرگ»، « آدم برفی» و « مرد آفتابی» ادامه داد.
« جنگجوی پیروز»، « نان و عشق و موتور ۱۰۰۰»، « قاعدهٔ بازی» از معدود آثار نسبتا موفق عبدي در 15 سال اخير هستند كه ساير فيلمهاي او كمتر نشاني از سابقه گذشتهاش دارد.
اين بازيگر با فيلم «خوابم مياد» به عنوان اولين تجربه كارگرداني رضا عطاران بار ديگر مورد توجه قرار گرفت و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از سیامین جشنواره بین المللی فجر دريافت كرد.
او در اين فيلم ايفاگر نقش يك مادر است و براي اولين بار در سينماي ايران يك بازيگر مرد در نقش يك زن ظاهر شد، تجربهاي كه پيش از اين عبدي در قالب مردي زن نما در «آدم برفي» داشته است.
نكتهي قابل تامل در مرور كارنامهي اكبر عبدي، دريافت دو سيمرغ از جشنوارهي فيلم فجر يكي براي فيلم «مادر» و ديگري براي نقش مادر در فيلم «خوابم ميآد» است.