آیا ایران می‌تواند پهپاد را بازآفرینی کند؟

گزارش این مرکز می نویسد: پس از دستیابی ایران به پهپاد آر‌کیو-170 دیده‌بان (RQ-170 Sentinel)، پیشرفته‌ترین هواپیمای بدون سرنشین شناسایی، این کشور اعلام کرده که در حال بازتولید تکنولوژی رادارگریزی آمریکا است. 

آر-‌کیو 170 یک هواپیمای بدون سرنشین با تکنولوژی رادارگریزی و یک موتور جت است. ایران در 2 دسامبر 2011 به این پهپاد دست یافت اگرچه آمریکا هیچگاه اعلام نکرد که این هواپیما دچار اشکال فنی شده یا اینکه ایران به تکنولوژی آن نفوذ کرده و آن را پایین آورده است. مقامات آمریکایی تأیید نمودند که این پهپاد در خارج از افغانستان فعالیت می‌کرده است اما در مورد حدس و گمان‌های گسترده درباره اینکه هواپیمای مذکور برای جاسوسی علیه برنامه هسته‌ای مجادله‌برانگیز ایران مورد استفاده واقع شده بود، اظهارنظر علنی نکردند.مایکل المان (Michael Elleman)  از مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک جنبه‌های مختلف این مساله را بررسی کرد .

وی در پاسخ به این سوال که بازآفرینی پهپاد آر-‌کیو 170 برای ایران چقدر سخت است ؟گفت:این کار به مانند این است که یک تکه کیک برداریم و آن را دوباره تهیه نمایم یا اینکه دستوالعمل پخت آن را تهیه کنیم.

وی تاکید کرد :چندین عنصر حساس در یک هواپیما یا پهپاد رادارگریز وجود دارند. یکی از مسائل شکل هندسی شیء است – سعی در جهت ایجاد شیئی که کمترین سطح منعکس‌کننده را داشته باشد. ایرانی‌ها می‌توانند شکل هندسی پهپاد را نسخه‌برداری نمایند.

مسأله دیگر موادی هستند که پوشش خارجی هواپیما یا پهپاد رادارگریز را تشکیل می‌دهند. این مواد ترکیبات الکترومغناطیس بسیار پیچیده هستند. زمانی که این ترکیبات انرژی الکترومغناطیستی را از رادار دریافت می‌کنند، انرژی دریافتی را به جای اینکه بازتاب دهند جذب می‌کنند. به همین علت مواد تشکیل دهنده پوشش خارجی پهپاد بسیار منحصر بفرد هستند. با استفاده از این مواد سعی می‌شود تا ردپای هواپیما در صفحه رادار ناپدید گردد.

وی افزود: ایرانی‌ها ممکن است بتوانند محتوای تشکیل دهنده یا مواد مغناطیستی را شناسایی نمایند.

 این کارشناس در پاسخ به این سوال که نگران کننده‌ترین مسائل برای آمریکا چیستند؟ گفت:سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی ممکن است دچار این نگرانی شوند که ایرانی‌ها می‌توانند مواد مختلف را آزمایش نمایند تا بدانند که این مواد چگونه انرژی رادار را منعکس می‌کنند. آنها می‌توانند بر روی این پهپاد آزمایش نمایند و شاید بتوانند رادارهای خود را ارتقاء بخشند تا در آینده پهپادهای رادارگریز را بهتر شناسایی نمایند. این امر به آنها کمک می‌کنند تا به فهم بهتری از آنچه که در برابرشان قرار دارد دست یابند.

مسأله نگران کننده دیگر این است که ایرانی‌ها شروع به کسب اطلاعات در مورد حسگرها نمایند – دوربین‌های عکاسی، لینک داده‌ها، چگونگی ارتباط حسگرها با ماهواره‌ها، اینکه آیا این حسگرها دوربین‌های معمولی هستند یا مادون قرمز. حسگرها ممکن است قابلیت نمونه‌برداری داشته باشند. آنها شاید از هوا نمونه‌برداری نمایند تا مشخص گردد که چه کاری انجام می‌دهند.

وی در انتها تاکید کرد : ایرانی‌ها شاید هم‌اکنون بتوانند تأسیساتی که سعی در پنهان کردنشان را دارند بهتر استتار و مخفی نمایند. این امر یک شکست اطلاعاتی است. آنها هم‌‌اکنون بهتر می‌دانند که ما دنبال چه چیزی بوده و این کار را چگونه انجام می‌دهیم.