جهان - فقط مانده بود نسب غلامعلی حداد عادل به "ساواک" برسد که آن هم به کوشش سایت صهیونیستی بالاترین رسید!
نامه مصطفی تاج زاده هم از اوین خود را به بالاترین رساند و آنچنان که این سایت ضددین نوشته، تاج زاده از ریاست حداد عادل و نزدیک شدن مجلس نهم به دیدگاه های رهبر انقلاب ابراز نگرانی کرده است و البته کم لطفی است که نگاه های نگران بی بی سی و صدای آمریکا را هم به انتخابات ریاست مجلس نهم نادیده گرفت!
انتظار می رفت که شعاع انتخابات هیئت رئیسه مجلس نهم از ساختمان و میدان بهارستان فراتر رود اما اینکه به استودیوی صدا آمریکا هم برسد کمی دور از تصور بود.
تکاپوی اصلاح طلبانه
در داخل کشور نیز اوضاع تقریبا به همین روال است. هرچند بخشی از اصولگرایان علاقه خود را به تداوم مدیریت خبرساز مجلس هشتم اعلام کرده‌اند، اما همزمان، اصلاح طلبان یا صریحا وارد گود انتخابات ریاست مجلس شده اند یا در بیرون میدان سوت و کف می زنند.
در حوزه رسانه ها، مطبوعات و سایت های اصلاح طلب دست کم به تخریب حداد عادل مشغولند و لباس ریاست را برازنده قامت وی نمی دانند. از روزنامه شرق گرفته تا آرمان روابط عمومی، آفتاب یزد، اعتماد، مردم سالاری و حتی نشریان حامی آقای هاشمی رفسنجانی آشکار و پنهان همین خط را دنبال می کنند.
....
دریای لابی و قول و قرار
بماند اینکه قول و قرارها در زیر سقف مثلثی خانه ملت موج می زند و و دریای لابی به راه افتاده است.
اما رسیدن این طیف پراکنده مذکور به یک نظر واحد، یعنی مخالفت با ریاست آقای حدادعادل هرگز به معنی هم سنگر بودن آنان نیست و بی شک اختلافات و تفاوت های زیادی بویژه میان طیف اصولگرا و سایرین وجود دارد اما نباید فراموش کرد که این اعلام موافقت و مخالفت ها یک نقطه عطف و مشترک مهم دارد.
منتظر انتقام هستم
نقطه ای که به نظر می رسد به فتنه 88 و اوج درگیری اپوزیسیون با انقلاب اسلامی بر می گردد، آنجا که حداد عادل از همان روزهای نخست فتنه در میانه میدان حاضر بود و علیه ضدانقلاب روشنگری و تبیین می کرد.
نقش آفرینی اثرگذار حداد، کام بسیاری از فتنه گران را تلخ و آنان را رسوا کرد؛ همین واقعیت کینه عمیقی شد در دل جریان و فعالان اپوزیسیون و هر زمان نام حدادعادل به میان آمد این کینه سرباز کرد.
اما سوی دیگر رویکرد عمارگونه حدا عادل در فتنه 88، موجب طلبکاری مردم از زبان هایی شد که در کام مانده بودند یا به "دوپهلو" می چرخید. زبان سیاسیونی که دست کم تا حماسه ملی 9 دی ماه88، برای فتنه گران گزنده و نیش دار نبود. علت ابداع عنوان "خواص بی بصیرت" و "ساکت فتنه" و اعتراضات گسترده ای هم که به سوی این سیاسیون روانه شد، همین واقعیت بود.
بر این اساس، حملات و تخریب های جریان اپوزیسیون و اصلاح طلبان تندرو علیه حداد عادل و حمایت رقبایش موضوعی دور از انتظار نیست.
و بی شک حداد عادل این موضوع را پیش بینی کرده بود که پس از اعلام رسمی نامزدی اش، به صراحت گفت: بنده از طرفداران فتنه انتظار حمایت ندارم و منتظر انتقام آنها هستم، اگر در روزنامه‌های اصلاح‌طلبان مسخره می‌کنند، انتظار غیر از این نیست و من انتظار پاداش ندارم.
اصولگرایان دلسوز انقلاب بویژه نمایندگان منتخب مجلس نهم به خوبی می دانند که شکل گیری چنین فضای هجمه و تخریبی نه تنها هیچ کمکی به تقویت مجلس نهم نخواهد کرد که زمینه ساز تفرقه و تضعیف خانه ملت و عناصر کلیدی آن است. و البته جای این سئوال باقیست که چرا در کنار تخریب یک چهره انقلابی توسط افراطیون، فتنه گران و اصلاح طلبان، از رقیب وی رسما یا تلویحا حمایت می شود و چرا از گوشه و کنار شنیده می شود که برخی در صدد یارگیری از اقلیت مجلس برای پیروزی بر رقیب اصولگرای خود هستند؟
بی تردید راه و شیوه مطلوب و دلخواه مردم، جلوگیری از سایه اندازی فضای سیاسی و جناحی خارج از مجلس بر تصمیم منتخبان، جلوگیری از اقدامات تفرقه ساز در درون ساختمان بهارستان و گرد آمدن در کانون وحدت آفرین "فراکسیون اصولگرایان" و تن دادن به سازکار این فراکسیون برای انتخابات هیئت رئیسه مجلس نهم است که امید می رود همین رویدادها در جلسه روز شنبه اصولگرایان به وقوع بپیوندد.
نامه مصطفی تاج زاده هم از اوین خود را به بالاترین رساند و آنچنان که این سایت ضددین نوشته، تاج زاده از ریاست حداد عادل و نزدیک شدن مجلس نهم به دیدگاه های رهبر انقلاب ابراز نگرانی کرده است و البته کم لطفی است که نگاه های نگران بی بی سی و صدای آمریکا را هم به انتخابات ریاست مجلس نهم نادیده گرفت!
انتظار می رفت که شعاع انتخابات هیئت رئیسه مجلس نهم از ساختمان و میدان بهارستان فراتر رود اما اینکه به استودیوی صدا آمریکا هم برسد کمی دور از تصور بود.
تکاپوی اصلاح طلبانه
در داخل کشور نیز اوضاع تقریبا به همین روال است. هرچند بخشی از اصولگرایان علاقه خود را به تداوم مدیریت خبرساز مجلس هشتم اعلام کرده‌اند، اما همزمان، اصلاح طلبان یا صریحا وارد گود انتخابات ریاست مجلس شده اند یا در بیرون میدان سوت و کف می زنند.
در حوزه رسانه ها، مطبوعات و سایت های اصلاح طلب دست کم به تخریب حداد عادل مشغولند و لباس ریاست را برازنده قامت وی نمی دانند. از روزنامه شرق گرفته تا آرمان روابط عمومی، آفتاب یزد، اعتماد، مردم سالاری و حتی نشریان حامی آقای هاشمی رفسنجانی آشکار و پنهان همین خط را دنبال می کنند.
....
دریای لابی و قول و قرار
بماند اینکه قول و قرارها در زیر سقف مثلثی خانه ملت موج می زند و و دریای لابی به راه افتاده است.
اما رسیدن این طیف پراکنده مذکور به یک نظر واحد، یعنی مخالفت با ریاست آقای حدادعادل هرگز به معنی هم سنگر بودن آنان نیست و بی شک اختلافات و تفاوت های زیادی بویژه میان طیف اصولگرا و سایرین وجود دارد اما نباید فراموش کرد که این اعلام موافقت و مخالفت ها یک نقطه عطف و مشترک مهم دارد.
منتظر انتقام هستم
نقطه ای که به نظر می رسد به فتنه 88 و اوج درگیری اپوزیسیون با انقلاب اسلامی بر می گردد، آنجا که حداد عادل از همان روزهای نخست فتنه در میانه میدان حاضر بود و علیه ضدانقلاب روشنگری و تبیین می کرد.
نقش آفرینی اثرگذار حداد، کام بسیاری از فتنه گران را تلخ و آنان را رسوا کرد؛ همین واقعیت کینه عمیقی شد در دل جریان و فعالان اپوزیسیون و هر زمان نام حدادعادل به میان آمد این کینه سرباز کرد.
اما سوی دیگر رویکرد عمارگونه حدا عادل در فتنه 88، موجب طلبکاری مردم از زبان هایی شد که در کام مانده بودند یا به "دوپهلو" می چرخید. زبان سیاسیونی که دست کم تا حماسه ملی 9 دی ماه88، برای فتنه گران گزنده و نیش دار نبود. علت ابداع عنوان "خواص بی بصیرت" و "ساکت فتنه" و اعتراضات گسترده ای هم که به سوی این سیاسیون روانه شد، همین واقعیت بود.
بر این اساس، حملات و تخریب های جریان اپوزیسیون و اصلاح طلبان تندرو علیه حداد عادل و حمایت رقبایش موضوعی دور از انتظار نیست.
و بی شک حداد عادل این موضوع را پیش بینی کرده بود که پس از اعلام رسمی نامزدی اش، به صراحت گفت: بنده از طرفداران فتنه انتظار حمایت ندارم و منتظر انتقام آنها هستم، اگر در روزنامه‌های اصلاح‌طلبان مسخره می‌کنند، انتظار غیر از این نیست و من انتظار پاداش ندارم.
اصولگرایان دلسوز انقلاب بویژه نمایندگان منتخب مجلس نهم به خوبی می دانند که شکل گیری چنین فضای هجمه و تخریبی نه تنها هیچ کمکی به تقویت مجلس نهم نخواهد کرد که زمینه ساز تفرقه و تضعیف خانه ملت و عناصر کلیدی آن است. و البته جای این سئوال باقیست که چرا در کنار تخریب یک چهره انقلابی توسط افراطیون، فتنه گران و اصلاح طلبان، از رقیب وی رسما یا تلویحا حمایت می شود و چرا از گوشه و کنار شنیده می شود که برخی در صدد یارگیری از اقلیت مجلس برای پیروزی بر رقیب اصولگرای خود هستند؟
بی تردید راه و شیوه مطلوب و دلخواه مردم، جلوگیری از سایه اندازی فضای سیاسی و جناحی خارج از مجلس بر تصمیم منتخبان، جلوگیری از اقدامات تفرقه ساز در درون ساختمان بهارستان و گرد آمدن در کانون وحدت آفرین "فراکسیون اصولگرایان" و تن دادن به سازکار این فراکسیون برای انتخابات هیئت رئیسه مجلس نهم است که امید می رود همین رویدادها در جلسه روز شنبه اصولگرایان به وقوع بپیوندد.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
