فارس، باز هم وعده احداث بنای یادبود بانو «ننه فتحاللهی» مادر شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست محقق نشد. بنایی که قرار است جای خالی آلونک پرخاطره و پرحماسه ننه علی را پر کند و آبی باشد بر آتش جان آنهایی که روزگاری آلونک ننه علی برایشان جایگاه عرش اعلا را داشت.
یادمان نمیرود روزی که ننه علی مهربان، چشمهای منتظرش را برای همیشه به روی ما بست و در کنار قربانعلیاش آرمید، بعضیها این چشم بستن را حکم خرابی آلونک تلقی کردند و گویی که این چهاردیواری ساده که اگر هنر و سلیقه و صد البته آینده نگری در اندیشه و منش مدیریتی مدیران بهشت زهرا و بنیاد شهید وجود داشت، از آن بهترین و بالاترین بهرهها را برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت میگرفتند، به راحتی و فاتحانه آن را خراب کردند.
وقتی که صدای رسانهها درآمد و آقایان تازه از خواب بیدار شدند، مکتوب کردند که "با هم هماهنگ کردهایم (یعنی سازمان بهشت زهرا و بنیاد شهید) و قرار است به جای آن کلبه، نمادی در شأن ننه علی ساخته شود". وعده هم دادند تا چهلم ننه علی.
اما تا چند روز بعد از چهلم ننه هم خبری از بنای یادمان نشد؛ با پیگیری رسانهها و دغدغهمندهای مکتب شهدا جلسهها برگزار شد و طرحها آمد و رفت، تا اینکه بالاخره، طرحی مقبول مدیران افتاد و وقتی آخرین خبرها را جویا شدیم، گفتند بنا بر موافقت بنیاد شهید و سازمان بهشت زهرا قرار است بنای یادمان ننه علی تا میلاد حضرت فاطمه سلامالله علیه رونمایی شود.
نمیدانیم چند روز از ولادت بانو گذشته، اما این را میدانیم که تا دیروز هم هیچ خبری از احداث یادبود ننه علی نبوده است. ترسمان از این است که مدیریت شکوفای فرهنگی با همان سرعتی که آلونک را تل خاک کرد، از دیشب تا صبح بنای یادبود ننه علی را علم کرده باشد و گزارش ما را سیاه!
اما چون شنیدهایم تا سالگرد ارتحال حضرت امام هم از احداث بنای یادمان خبری نیست، خیالمان از بابت سیاه شدن گزارش راحت است. به راحتی خیال مدیرانی که وعده دادن برایشان همچون نوشیدن آب خنک بعد از یک سخنرانی طولانی است.