از ترور شهید فخریزاده تا حمله به کنسولگری ایران در دمشق. از برجام تا ترور شهید سلیمانی. از همکاری ایران با آمریکا بعد از ۱۱ سپتامبر تا وعده صادق ۱ و ۲. در همهی این موقعیتها این سوال شکل میگیرد که در حوادث امنیتی-نظامی چه کسی تصمیم آخر را میگیرد؟ زمان و مکان پاسخ به تهدیدات و خرابکاریها را چه کسی مشخص میکند؟ یک نفر به تنهایی تصمیم میگیرد یا یک جمع؟