نظر آیت‌الله شاه‌آبادی بزرگ درباره محبت حضرت زهرا(س)

فارس، مرحوم آیت‌الله محمدعلی شاه‌آبادی (م 1328 ش) معروف «فیلسوف فطرت» که علمای بزرگی همچون شهاب‌الدین مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی و امام خمینی در محضر وی تلمذ کرده‌اند، از اساتید بارز عرفان به شمار می‌رود.

در صفحه 47 کتاب «آسمانی» (زندگی‌نامه حضرت آیت‌الله العظمی محمد علی شاه آبادی) آیت‌الله نصر‌الله شاه‌آبادی از قول این عالم ربانی چنین نقل می‌کند:

«سالک الی الله در صورتی می­تواند به جایی برسد که در ضمن سیر، اوّل مرتبه اتکاء به خانم حضرت صدیقه (س) داشته باشد و این محبت خانم حضرت صدیقه(س) است که انسان را به راهی که باید برود هدایت می­کند و اگر نباشد اصلاً سیری وجود نخواهد داشت. ایشان از ائمه علیهم السلام روایت می­کردند که شما هر وقت محتاج می­شوید دست به دامن ما شوید و ما هر وقت گرفتار می­شویم دست به دامن مادرمان می­شویم. گرفتاری و احتیاج ائمه علیهم السلام همان مقامات قرب الهی است که حد یقف ندارد و لذا ایشان می­فرمود محال است سالک سیر و سلوک کند و به جایی برسد مگر از طریق خانم حضرت زهرا (س) و البته منظور از این که به جایی برسد، نه این امور که مثلاً افکار را بخواند یا هر چیز می­خواهد برای او مهیّا باشد، نه! آن­ها اصلاً ارزش ندارد. آن چیزی که ارزش دارد مقام قرب پروردگار است و این مقام محقق نمی­شود مگر از طریق خانم حضرت زهرا (س).»