بهانه ای به قیمت طرح صیانت

ساماندهی فضای مجازی به دولت و مجلس جدید حواله شد، شاید به این دلیل که پیامدهای این اقدام نباید دامن دولت و مجلس قبل را می گرفت.

دهها مقاله، یادداشت، توییت، نقد، اعتراض در انتقاد از طرح صیانت را خواندم، به توضیحات متولیان طرح از مجلس و سایر دستگاه های کارشناسی گوش دادم مطمئن، شدم اکثر منتقدین و معترضین، طرح را نخوانده‌اند، شاید به همین دلیل به جای ارائه راه کار دلسوزانه بی محابا به آنچه یک ضرورت برای کشور است تاختند.

طبق معمول عده ای طرح صیانت را (با پشتیبانی رسانه های خارجی شناخته شده) به فرصتی برای عقده گشایی علیه نظام تبدیل کردند.

عده ای به دلیل اینکه در انتخابات با اقبال مردم مواجه نشدند از طرح، بهانه ای برای حمله به رقیب ساختند.

عده ای بدون غرض ورزی لیکن بدلیل عدم مطالعۀ طرح، به اعتراض کورکورانه متوسل شدند.

عده ای هم به جای پذیرش شهامت رسوایی با جماعت همرنگ شدند.

و البته عده ای نیز برای اصلاح در روش قانونمند شدن طرح دلسوزانه تذکرات به جایی دادند.

منظور من از نوشتن این یادداشت نه تقابل با منتقدان است و نه دفاع چشم و گوش بسته از طرح، انفورماتیک یک صنعت راهبردی است.

این تکنولوژی در هر کشوری در کنار ۴ صنعت دیگر (نفت، نظامی، هسته ای، هوا فضا) قرار بگیرد دنیا چه بخواهد چه نخواهد چنین کشوری عضو باشگاه قدرت های جهانی قرار گرفته است.

با توجه به جایگاه این صنعت در حوزه های مختلف (اعم از اقتصاد کشاورزی، فرهنگ، سیاست و...) اساساً تعطیل بردار نیست. نادیده گرفتن این صنعت، کشور را از مسیر توسعه دور نمی کند بلکه خارج می کند.

هنر مدیران کشور این است که همانند ۴ صنعت دیگر،مدیریت آن را بر عهده بگیرند در غیر اینصورت همچنان که آثارش پیدا است، دیگران با استفاده از این اولویت، بر ما مدیریت خواهند کرد. باید این واقعیت را بپذیریم در حال حاضر در فضای مجازی دیگران بر ما مدیریت می کنند.

چه کسانی از این جابجایی سود می برند؟

1. آنها که تنها راه شکست جمهوری اسلامی ایران را انهدام اخلاق جامعۀ آن تلقی نموده در ترویج هر نوع ناهنجاری در این فضا دریغ نمی کنند.
2. آنها که به هر دلیل با انتشار اخبار دروغ، شایعه، تهمت، افترا، اضطراب و نگرانی در میان مردم را تشدید نموده با روح و روان جامعه بازی کرده و از این کار خود لذت می برند.
3. آنها که بنام کسب و کار، بدون پذیرفتن مسئولیت و پاسخگویی، با استفاده از امکان پر هزینۀ فراهم شده توسط دولت (آب، برق، تلفن، امنیت و...) حاضر نیستند قانون بر آنها حکومت کند.
4. آنها که جان، مال و ناموس مردم را از این بستر تهدید کرده به دلیل نابسامانی و نبودن قانون، دُم به تله هم نمی دهند.

بدیهی است نگرانی صاحبان هزاران کسب و کار مشروع اینترنتی قابل درک است و هیچ طرحی اساساً بدون در نظر گرفتن منافع این بخش از جامعه قابل دفاع نیست.

باید درک کنیم فضای مجازی دشمن تا بُن و دندان مسلح ایران را به درون خانه هایمان آورده است.

دلسوزان از هر طیف و از هر قشر به جای تخریب، جنجال، حواله کردن کار به این و آن، تسویه حساب های سیاسی و شخصی، مسئولانه و مبتنی بر معیارهای اسلامی و ایرانی به متولیان طرح کمک کرده، راه خروج از این اوضاع آشفته را برای طی فرآیند قانونی ارائه دهند.

مراجع مسئول اعم از قوای سه گانه و سایر دستگاه‌ها با سعۀ صدر و بدون محافظه کاری نقدها را شنیده به مسئولیت قانونی خود در قبال حفظ امنیت و منافع ملی عمل کنند.