مهر، پرستو صالحی که چندی پیش در وبلاگ خود درباره فساد در سینما مطلبی را
عنوان کرده بود در متن دیگری که در همین محل گذاشته است به گلایه از وزارت
فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخته است.
در بخشی از این متن وی پس از اشاره به وقفه چهارساله در بازیگری به دلیل مصاحبه با رسانه ها در سال 1384 آورده است:
ماه
رمضان 1389 دعوت شدیم افطاری آقای احمدینژاد با حضور وزیرارشاد و...(از
من خواسته شد مقابل رئیس جمهور حرف بزنم) گفتم من که چندان فعالیتی ندارم
چرا من؟ به هر حال رفتم با تکههایی از روزنامههای سال 84 و نامهای که
فقط دردنامه بود؛ نه درخواستی نه خواهشی. و البته باز هم پشت تریبون رفتم
چون آقای رییسجمهور فرمودند رسانهای نمیشود و هرچه میخواهد دل تنگتان
بگویید.
گفتم: من نیامدم حرف بزنم اومدم بگم همکاران خوبم به این جمله اکتفا نکنید، من گفتم و 4 سال خانهنشین شدم.
آقای احمدینژاد فرمودند زمانه فرق کرده و شما راحت باشید.
باز گفتم آدم یک اشتباه رو دو بار تکرار نمیکند. نامه را دادم و آمدم.
وی
در ادامه یادداشتش آورده است: دو ماه بعد از حراست سازمان صداوسیما که
باید بگم زمین تا آسمان با سال هشتاد و چهاریها فرق دارند و بسیار
محترمانه برخورد میکنند -این چاپلوسی نبود، آدم باید حق را بگوید و نا حق
را هم- تماس گرفتند که نامهای آمده از ریاست جمهوری تا از شما بابت آن 4
سال دلجویی شود. گفتم نیازی نیست. گفتند حالا بیایید.
رفتم، خب
جواب 4 سال از بهترین سالهای عمر کاری من چیست؟چطوری میشود برش گرداند؟
بازیگر وقتی از بورس افتاد دیگر افتاده، همه یادشان می رود که یک زمانی
بودی اصلا و پر کار هم بودی ...گفتند از طرف نهاد ریاست جمهوری انجام وام
50 میلیون تومانی را که قرار است به هنرمندان تعلق بگیرد برای شما تسریع
میکنیم.
گفتم لازم نیست، ولی خب 4 سال کم کاری یا بهتر بگم بیکاری مشکلات مالی به همراه داشت، قبول کردم.
صالحی
در پایان آورده است: نامه وام از نهاد ریاست جمهوری صادر شد و رفت وزارت
ارشاد برای تایید و بعد خانومی از ارشاد تماس گرفتند و فرمودند ما بررسی
کردیم شما فاقد درجه هنری هستید و وام به شما تعلق نمی گیرد... چند هنرمند
در ایران درجه هنری دارند؟ و آیا آنان که دارند نیازی به وام دارند؟ حالا
دوستان خبرنگار این ها را مینویسید؟