پایگاه 598-دکتر سید جواد هاشمی فشارکی/ در این یادداشت نخست مختصری در باب ادب سخن رفته و سپس به ادبیات مؤدبانه! آقای روحانی پرداختهشده است.
ادب در لغت به معنای تمرین دادن نفس و حسن اخلاق شمردهشده است و بزرگان آن را راهنمای مردم به سوی کار پسندیده و بازدارنده از کار زشت میدانند و در فرهنگ و آداب اسلامی، حفظ و حد و اندازه هر چیزی و تجاوز نکردن از حد را "ادب "گویند. در تفسیر گرانمایه المیزان چنین بیانشده است: «ادب، هیأت زیبا و پسندیدهای است که طبع و سلیقه سزاوار میداند، چه دینی باشد مانند دعا و چه عقلی مثل دیدار دوستان».
خداوند ادیب؛ در قرآن کریم میفرماید: «اِنَّ الذینَ ینَادُونَکَ مِنْ وراءِ الحُجراتِ أَکْثَرُهُمْ لایعْقِلونَ؛ ولی کسانی که تو را از پشت حجرهها بلند صدا میزنند، بیشترشان نمیفهمند». امام علی (ع) میفرمایند: «باید از کسانی نباشی که پند دادن به آنها سود نرساند، زیرا خردمند عاقل به ادب و یاد دادن پند میآموزد و فقط چهارپایان پیروی نمیکنند مگر به کتک».
در بسیاری از روایات منقول از ائمه اطهار (ع)، به فراگیری ادب بسیار سفارش شده است. امام علی (ع) در خصوص پیشوایان میفرمایند: «هر که خود را پیشوای مردم نمود، باید پیش از ادب کردن و آراستن دیگری به زبان، خود را به روش و اعمال و رفتار و ادب آراسته سازد، فراگیری ادب در درجه اول باید از خود انسان شروع شود و حال کسی که خود را ادب کرد میتواند ادب کننده دیگری باشد. علامه طباطبایی میفرمایند: "ادب اعم است از ادب نسبت به خدا و ادب نسبت به مردم، ادب فردی رعایت آداب عبودیت و بندگی در پیشگاه احدیت و ادب اجتماعی رعایت آداب معاشرت با مردم است. هر کس با ادب همراه باشد سرانجام مؤدب به آداب الهی هم میشود. " رهبر انقلاب اسلامی، نیز در موضوع اخلاقیات و ادب فردی و اجتماعی؛ بیانات مبسوطی داشته و کارگزاران دولتی را به رعایت ادب و اخلاق اسلامی بارها نصیحت کردهاند.
از زمانهای دور ایرانیآنهمواره بر رعایت ادب تأکید و سفارش داشتهاند و این موضوع در فرهنگ عمومی جامعه نیز جلوهگر است. ضربالمثلهای زیادی در ادبیات فارسی وجود دارد که تمرکز آنها "ادب"است؛ ضربالمثلهایی مانند:"ادب مرد به ز دولت اوست"،"ادب بزرگترین سرمایه است"،"زیور ادب بهتر که جلب ذهب"،"ادب سکهای که هم دهنده وهم گیرنده را غنی میکند" و...به قول صائب:"ادب آب حیات آشنایی است" و به قول خواجه عبدالله انصاری"سررشته ملک پادشاهی ادب است. و......
اغلب دولتمردان دولت 11 و 12 در هشت سال اخیر در مواجهه با مشکلات عدیده مردم و درد دلهای آنها رفتار شایستهای نشان ندادند. از شیوه برخورد وزیر سابق بهداشت، رئیس سازمان محیطزیست و وزیر راه گرفته تا معاون اول رئیسجمهور و شخص رئیسجمهور که اینک به تهمت دروغگویی به منتقدانش رسید.
آقای روحانی درحالیکه امیدش به غربیها بینتیجه مانده و بیتدبیریاش مایه سرافکندگی نزد خاص و عام شده، در روزهای پایانی عمر دولت بیتدبیر و ناامید، از ترس روزهای پسا دولتش به دروغهای شاخدار روی آورده است و برای برجام پرخسارت، دستاورد تراشی میکند.
کار بهجایی رسیده است که عالیترین مقام اجرایی کشور در 22 تیرماه 1400 مجدداً گفت: «اینکه میگفتیم هم سانتریفیوژها میتواند بچرخد و هم زندگی مردم، در عمل محقق شد و طی سال 95 و 96 و ابتدای سال 97 تورم یک رقمی داشتیم که در تاریخ کشور سابقه نداشته است. همچنین در سال 95 شاهد رشد اقتصادی 2 رقمی بودیم و در دنیا رتبه اول را داشتیم. این اقدامات بزرگ در سایه مذاکره و تعامل سازنده حاصل شد و هر کسی حرف دیگری بزند، دروغ میگوید.».!!!!
کاش جناب رئیسجمهور (تقریباً سابق) به جای تعریف و تمجیدهای مکرر بدون شاهد و استناد خود از برجام، بجای اتهام زنی به مخالفان، توضیح میدادند که توافق هستهای آفتاب تابشان غیر از خسارات فراوان برای کشور و صدمه زدن به امکانات و ظرفیتهای ۸ ساله کشور، آیا میوهای هم داشته است؟
وی طی هشت سال دولتش بیشترین و بدترین الفاظ را برای منتقدان بکار برده است: کمسواد / بیقانون/ کاسب تحریم/ بیدین حسود/ افراطی/بیشناسنامه/جیببر/دنیاندیده/مستضعف فکری/بیکار/متوهم/دارای خطای دید/ دین نشناس/بزدل/ سروصدا میکنند/تخریبگر/ زندگیشان در تفرقه است/ بروند به جهنم/منتقدان فاسد/ عقبمانده/ مخلوقات ترسو/لرزان/ تازه به دوران رسیده/ هراسان/عصر حجری/ هوچی باز/ تازه انقلابی شده/ کودک/ از خلقت خدا ایراد میگیرند/عادت دارند از دیوار بالا بروند/ اقلیت کارشکن /دروغپراکن/ اقلیت افراطی/ تفرقهافکن/ بیعقل / دلال تحریم/ دروغگو فحاش/ هتاک/ دشمن انسانیت/ منقلی/سادهلوح/ و..../ از مواردی است که ایشان برای منتقدان خود بهکاربرده است.
سخن پایانی
هدف از مذاکرات هستهای لغو تحریمها دشمنان بوده است، لکن، علیرغم این همه خساراتی که دولت تدبیر به صنعت هستهای زد، نه تنها هیچ تحریمی لغو نشد بلکه صدها تحریم جدید نیز به آن اضافه شده است. همچنین با تورم و گرانیهای چند برابری در همه حوزهها که ناشی از سو مدیریت مدیران تنبل آقای روحانی بوده است، فشار معیشتی سنگینی بر همه آحاد ملت وارد کرد. درحالیکه وی قبلاً ادعا کرده بود؛ کاری میکند که هم سانتریفیوژها بچرخد و هم زندگی مردم و درصورتیکه هردو برعکس چرخیدهاند و اینک (22 تیرماه 1400) آقای روحانی بجای عذرخواهی برخلاف آن بگوید «اینکه میگفتیم هم سانتریفیوژها میتواند بچرخد و هم زندگی مردم، در عمل محقق شد!!!»
در چنین وضعیتی که در خصوص برجام و کشور وارده کرده است، توهین و تهمت "دروغگویی" آخرین دستاورد ایشان از نشانه شخصیت و ادب وی میباشد تا در تاریخ زمامداران ثبت و ضبط شود؛ که کاش "ادب روحانی به از دولتش" میبود!
واقعاً چه شده است که علیرغم تذکر رهبر انقلاب اسلامی، آنهم در موضوع اخلاقیات و ادب فردی و اجتماعی در بالاترین مقام اجرایی رعایت نمیشود و اتهام دروغگویی به منتقدان برجام زده میشود!
لازم به یادآوری است؛ در ابتدای اسفند 1399، ۳۷ نفر از نمایندگان در قالب ماده ۲۳۴ آییننامه داخلی مجلس شکایتی را در مورد رئیسجمهور به خاطر به کار بردن عبارات توهینآمیز درباره منتقدان و همچنین عدم رعایت شئونات و ... در مجلس طرح کردند. در این شکایت به ۵۳ مورد اهانت رئیسجمهور از مهرماه سال ۱۳۹۲ تا فروردینماه ۱۳۹۶ به منتقدان اشارهشده و از نظر شکایتکنندگان نقض اصل ۱۲۱ قانون اساسی و عدم رعایت شئونات از سوی شخص رئیسجمهور تلقی میشود. و چنانچه برخورد سختی با وی میشد، شاید ایشان از ادامه دادن به این هتاکیها اجتناب میکرد.
چند صباح دیگر بساط این جماعت لیبرال غربگرا، بیادب؛ پرهزینه و بیعمل جمع شده و آنچه شایسته ملت انقلابی ایران است، دولت انقلابی و قوی زمام امور را به دست گرفته و بر اساس ادب و اخلاق اسلامی حکمرانی کرده و خیرات و برکات آن کشور را فرا خواهد گرفت.