خود کفایی چینی ها در خاک ایران!

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران خود کفایی واژه ای است که مدت هاست ترازوی رقابتی کشورها شده است.
حال در این بین واژه تولید داخلی نظر خیلی ها را به خود جلب می کند. فروشگاه لوازم خانگی، پوشاک حتی خوراکی های این زمانه کیفیتی غربی را به دوش می کشد.
آقا این جنس ایرانی است؟...

تنها سوالی است که از هر فروشنده ای پرسیده می شود و طبق معمول تولید چینی و کره ای بر آن ارجحیت می یابد این در حالی است که حتی تردید در چشم تولید کننده هم دیده می شود. تعجب ها با مکث همراه شد شکی که حتی در نگاه تولید کننده هم نسبت به تولید خود دیده می شود.
این تبعیض ها تا جایی پیش می رود که از آدم ها هم دیگر ایرانی و خارجی دارند یکی اصالت ها را در ظاهر حفظ می کند و آن را افتخار می داند و دیگری تهاجم فرهنگی و غرب زدگی را نوعی کلاس می داند که طیف های خاصی در آن شاگردی می کنند و ایرانی ها را اخراجی می دانند.
آدم هایی چینی که حتی وجود خود را انکار می کنند مدل های موی رو به آسمان است، لباس ها در اندک پارچه مختصر می شود. شلوارها به پارگی لباس فقیران می گراید و ارزش ها سخیف می شود.
اینجا آدم ها هر کدام خود کفا هستند یکی ایرانی و دیگری چینی بودنش را خارجی می داند. چینی است و مارکش را عالی می داند که حتی لنگه ای هم برای آن پیدا نمی شود.
حال این خود کفا در آخر به دنبال آدمی از جنس خود می گردد شاید کمی احساس تنهایی، کمبود محبت و نیاز به وجود کسی دیگر را در کنارش خالی می داند و جنسی از خود را جستجو می کند.
کاش این خود کفایی ها افتخارهایمان را زیر رادیکال غرب پر نمی کرد و هویت هایمان در نقطه ای از اروپا مهجور نمی ماند.