به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، سؤال و استیضاح دولت یکی از حقوق مجلس شواری اسلامی که در حیطه اختیارات نمایندگان مجلس تعریف میشود.
به گزارش رسالت، مرحوم آیتالله فاضل استرآبادی نماینده مردم بابل در مجلس شورای اسلامی در کتاب خاطرات که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره واکنش حسن روحانی به طرح سؤال از دولت در سال 60 میگوید: «يكی از وقايعی كه در آن سالها اتفاق افتاد، قطع رابطه ايران با دولت اردن بود. علت اين امر آن بود كه ظاهراً دولت اردن فلسطينیهای مقيم آن كشور را اخراج كرده بود و دولت ايران در اعتراض به اين كار و حمايت از فلسطينيان رابطه سياسی خود را با آن كشور قطع كرد.
بنده علیرغم اينكه معتقد بودم بايد از فلسطينیها حمايت كرد، اما اعتقاد داشتم كه قطع رابطه با كشور اردن هم ممكن است به ضرر ما تمام بشود. درست است كه به دليل ارتباط و هماهنگیای كه دولت اردن با اسرائيل داشته، شايسته است كه ايران با آن قطع رابطه كند، زيرا دوست دشمن هم دشمن است، اما شايد همهی ابعاد اين اقدام مورد توجه قرار نگرفته باشد. زيرا با اين اقدام رابطهی ما با مردم مسلمان اردن نيز قطع خواهد شد، در نتيجه ما كه ادعای صدور انقلاب اسلامی و انقلاب فرهنگی به كشورهای مسلمان را داريم و خواهان توجه به مسلمانان و مستضعفان هستيم، چگونه میتوانيم اين كار را انجام دهيم؟ چطور میتوانيم با قطع ارتباط، صدايمان را به گوش مردم، از جمله مردم اردن برسانيم؟
لذا بنده اين موضوع را در قالب سؤال در مجلس مطرح كردم. بعضي از دوستان اعتقاد داشتند كه اين عمل موجب تضعيف دولت میشود و ممكن است از اين موضوع سوءاستفاده شود و بعضیها تبليغ كنند كه تضعيف رابطه ايران با فلسطينیها است.
از جمله يادم ميآيد كه آقاي دكتر حسن روحانی به من گفت: «آقای فاضل سؤالت را پس بگيری بهتر است».
من هم گفتم: خير. من حرف دارم و سؤالم را پس نمیگيرم.
پس از طرح سؤال آقای شيخ عبدالله نوری به عنوان نمايندهی دولت در مجلس حاضر شد و من هم سؤالم را طرح كردم و ايشان نيز موضع دولت را توضيح داد و از آن حمايت كرد.
در نهايت بنده هم از جواب ايشان قانع شدم و گفتم: خواستم اين جهت قضيه روشن شود كه قطع ارتباط با دولت اردن موجب تضعيف رابطهی ايران با مسلمانان نشود.
پس از اين جريان از دكتر روحانی پرسيدم كه آيا سؤال من اشكال داشت؟ گفت: به اين صورتی كه تو طرح كردی، اشكال نداشت.»