بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به سخن یکی از مسئولان با این مضمون
که«فردوسی، مکتب پیامبر را نجات داد» آن را جمله ای عجیب خواند و گفت: این
جمله از سوی کسانی است که درباره مکتب ایرانی داد سخن می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، صبح امروز در آغاز درس خارج فقه خود با اشاره به حدیث چهار از احادیث باب‌الرضا اظهار کرد: انسان گاهی در زندگی نهایت تلاش و کوشش را می‌کند که به چیزی که مدنظر است برسد ولی اسباب و شرایط اجازه رسیدن او به مقصد را نمی‌دهد.
وی ادامه داد: مردم در چنین مواردی دو حالت پیدا می‌کنند؛ برخی مایوس شده و بد و بیراه گفته و ناشکری می‌کنند، گرفتار افسردگی شده و عمری در این بیماری سر می‌کنند غافل از اینکه، با این عکس‌العمل مشکلی حل نمی‌شود ولی عده‌ای اهل ایمان و راضی به رضای حق هستند اینها دسته دوم را تشکیل می‌دهند که روحی آرام دارند و نشاط زندگیشان محفوظ و در پیشگاه خدا ماجور هستند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه ساختار مردم با یکدیگر متفاوت است، افزود: خداوند مصلحت افراد را با توجه به ساختار و پیکره شخصیتی آنها تعیین می‌کند و بنابر این خداوند طبیبی رحمان و رحیم است که دوای درد همه دست اوست.
وی تصریح کرد: راضی به رضای حق باشید و البته از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نکنید اما اگر مشکلاتی پیش آمد راضی باشید و ناسپاسی نکنید چون آن طبیب واقعی می‌داند با شما چگونه رفتار کند.
آیت‌الله مکارم شیرازی گفت: وقتی راضی باشید آرامش روحی داشته و دست به خودکشی نمی‌زنید اما وقتی مقام رضا نباشد همه این عوارض ممکن است پیش آید.
وی تعالیم اسلام را نجات بخش زندگی دنیا و آخرت دانست و گفت: اگر به فلسفه کارها و حکمت‌های الهی پی ببرید دیگر اینقدر جزع و فزع نمی‌کنید و می‌دانید حساب و کتابی در کار است.
استاد درس خارج فقه حوزه در بخش دیگری از سخنان خود از تعطیلی دروس حوزه در ایام نوروز انتقاد کرد و افزود: این تعطیلات به این صورت که دروس تا 13 فروردین تعطیل باشد، سزاوار حوزه نیست.
وی افزود: شنیده‌ام که برخی اساتید گفتند که ما بعد از فاطمیه درس را شروع می‌کنیم و حتی برخی مدارس تا آخر 13 فروردین تعطیل است، آقایانی که این کار را کرده‌اند بدانند بدعت‌هایی را در حوزه می‌گذارند که سابق بر این نبوده است.
آیت‌الله مکارم شیرازی خاطرنشان کرد: حوزه‌های علمیه، امانت‌های الهی هستند که بزرگان به دست ما سپرده‌اند بنابراین باید سنت‌ها را حفظ کنیم تا جوابی برای روز قیامت و پیشگاه امام عصر(عج) داشته باشیم.
وی عنوان کرد: به سهم خود می‌گویم که در این مسائل باید مقاومت کرد و ما به وظیفه خود در حفظ این حوزه عمل کرده و انچه باید گفت را گفتیم.
این مرجع تقلید در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سخن یکی از مسئولان با این مضمون که«فردوسی، مکتب پیامبر را نجات داد» آن را جمله عجیب و گفت: این جمله از سوی کسانی است که درباره مکتب ایرانی داد سخن می‌دهند.
وی ادامه داد: این چقدر ظلم است بر علمایی که از صدر اسلام برای حفظ مکتب اسلام و تشیع زحمت کشیدند؛ شیخ طوسی‌ها، شهید اول و شهید ثانی، مجلسی‌ها که برای حفظ این مکتب زندان‌ها رفته و زیر شکنجه‌ها جان دادند.
استاد حوزه در پاسخ به این گفته مسئولان به شعر فردوسی اشاره کرد و گفت: فردوسی شاعر بزرگی است و خود در شعر مشهورش این گفته را تکذیب می‌کند و می‌گوید سی سال رنج کشیدم و زبان فارسی را زنده کردم.
وی به نظرات مختلف در مورد اهداف این افراد از بیان چنین سخنانی اشاره کرد و گفت: برخی می‌گویند هدف این است که با روحانیت مبارزه کنند و نقش روحانیت را کمرنگ کنند.
آیت‌الله مکارم شیرازی ادامه داد: برخی می‌گویند هدف این است که مکتب ایرانی را مقابل نظام اسلامی قرار دهند و نظام جمهوری اسلامی را کمرنگ و ما را از سایر مسلمین جدا کنند در حالیکه با وقوع این بیداری اسلامی ارتباطمان بهتر و رو به راه‌تر می‌شود.
وی در پایان خطاب به مسئولان گفت: خوب است مراقب سخنان خود باشند و بدانند این جملات چه آثار شرم و نامطلوبی دارد.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، صبح امروز در آغاز درس خارج فقه خود با اشاره به حدیث چهار از احادیث باب‌الرضا اظهار کرد: انسان گاهی در زندگی نهایت تلاش و کوشش را می‌کند که به چیزی که مدنظر است برسد ولی اسباب و شرایط اجازه رسیدن او به مقصد را نمی‌دهد.
وی ادامه داد: مردم در چنین مواردی دو حالت پیدا می‌کنند؛ برخی مایوس شده و بد و بیراه گفته و ناشکری می‌کنند، گرفتار افسردگی شده و عمری در این بیماری سر می‌کنند غافل از اینکه، با این عکس‌العمل مشکلی حل نمی‌شود ولی عده‌ای اهل ایمان و راضی به رضای حق هستند اینها دسته دوم را تشکیل می‌دهند که روحی آرام دارند و نشاط زندگیشان محفوظ و در پیشگاه خدا ماجور هستند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه ساختار مردم با یکدیگر متفاوت است، افزود: خداوند مصلحت افراد را با توجه به ساختار و پیکره شخصیتی آنها تعیین می‌کند و بنابر این خداوند طبیبی رحمان و رحیم است که دوای درد همه دست اوست.
وی تصریح کرد: راضی به رضای حق باشید و البته از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نکنید اما اگر مشکلاتی پیش آمد راضی باشید و ناسپاسی نکنید چون آن طبیب واقعی می‌داند با شما چگونه رفتار کند.
آیت‌الله مکارم شیرازی گفت: وقتی راضی باشید آرامش روحی داشته و دست به خودکشی نمی‌زنید اما وقتی مقام رضا نباشد همه این عوارض ممکن است پیش آید.
وی تعالیم اسلام را نجات بخش زندگی دنیا و آخرت دانست و گفت: اگر به فلسفه کارها و حکمت‌های الهی پی ببرید دیگر اینقدر جزع و فزع نمی‌کنید و می‌دانید حساب و کتابی در کار است.
استاد درس خارج فقه حوزه در بخش دیگری از سخنان خود از تعطیلی دروس حوزه در ایام نوروز انتقاد کرد و افزود: این تعطیلات به این صورت که دروس تا 13 فروردین تعطیل باشد، سزاوار حوزه نیست.
وی افزود: شنیده‌ام که برخی اساتید گفتند که ما بعد از فاطمیه درس را شروع می‌کنیم و حتی برخی مدارس تا آخر 13 فروردین تعطیل است، آقایانی که این کار را کرده‌اند بدانند بدعت‌هایی را در حوزه می‌گذارند که سابق بر این نبوده است.
آیت‌الله مکارم شیرازی خاطرنشان کرد: حوزه‌های علمیه، امانت‌های الهی هستند که بزرگان به دست ما سپرده‌اند بنابراین باید سنت‌ها را حفظ کنیم تا جوابی برای روز قیامت و پیشگاه امام عصر(عج) داشته باشیم.
وی عنوان کرد: به سهم خود می‌گویم که در این مسائل باید مقاومت کرد و ما به وظیفه خود در حفظ این حوزه عمل کرده و انچه باید گفت را گفتیم.
این مرجع تقلید در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سخن یکی از مسئولان با این مضمون که«فردوسی، مکتب پیامبر را نجات داد» آن را جمله عجیب و گفت: این جمله از سوی کسانی است که درباره مکتب ایرانی داد سخن می‌دهند.
وی ادامه داد: این چقدر ظلم است بر علمایی که از صدر اسلام برای حفظ مکتب اسلام و تشیع زحمت کشیدند؛ شیخ طوسی‌ها، شهید اول و شهید ثانی، مجلسی‌ها که برای حفظ این مکتب زندان‌ها رفته و زیر شکنجه‌ها جان دادند.
استاد حوزه در پاسخ به این گفته مسئولان به شعر فردوسی اشاره کرد و گفت: فردوسی شاعر بزرگی است و خود در شعر مشهورش این گفته را تکذیب می‌کند و می‌گوید سی سال رنج کشیدم و زبان فارسی را زنده کردم.
وی به نظرات مختلف در مورد اهداف این افراد از بیان چنین سخنانی اشاره کرد و گفت: برخی می‌گویند هدف این است که با روحانیت مبارزه کنند و نقش روحانیت را کمرنگ کنند.
آیت‌الله مکارم شیرازی ادامه داد: برخی می‌گویند هدف این است که مکتب ایرانی را مقابل نظام اسلامی قرار دهند و نظام جمهوری اسلامی را کمرنگ و ما را از سایر مسلمین جدا کنند در حالیکه با وقوع این بیداری اسلامی ارتباطمان بهتر و رو به راه‌تر می‌شود.
وی در پایان خطاب به مسئولان گفت: خوب است مراقب سخنان خود باشند و بدانند این جملات چه آثار شرم و نامطلوبی دارد.
اخبار ویژه
سکوت اصلاح‌طلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبه‌ای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
ناشناس
۲۲:۱۵ - ۱۰ فروردين ۱۳۹۱
این ها درست اما اگر حوزه ها امانت الاهی هستند سوال ما این هست چرا این همه روششون به کلیسا شبیه شده درجش کن برادر نظر مردم رو بدونیم بنده خودم اسم طلبه رومه و به همین اعتقاد دارم اما بعضی طلبه ها خیلی به حوزه اعتراض دارن
پاسخ ناشناس
۰۰:۵۴ - ۱۱ فروردين ۱۳۹۱
بله؛ من موافقم که از «فردوسى» تجلیل شود، شاهنامه تحلیل شود و حکمت فردوسى استخراج گردد تا همه بدانند که این حکمت، اسلامى است یا غیراسلامى. این بزرگداشتى هم که برگزار شد، اصلاً به دستور و خواست من بود؛ منتها چون اواخر ریاست جمهورى‌ام بود، به آقاى مهندس «حجت» گفتم که دنبال نمایید و فردوسى را بزرگ کنید. فردوسى باید هم بزرگ شود. فردوسى در قلّه است. امیدواریم کم‌کارى – که دوستان اشاره کردند – گریبان ما را نگیرد تا حکمت فردوسى را بیان کنیم. ما هستیم که اسم او را «حکیم ابوالقاسم فردوسى» گذاشتیم؛ دشمنان دین که این اسم را نگذاشته‌اند. خوب؛ این حکیم چه کسى است و حکمت او چیست؟ آیا حکمت زردشتى است، حکمت بى‌دینى است، حکمت پادشاهى است یا حکمت اسلامى؟ این را مى‌شود در آورد. اگر کسى به شاهنامه نگاه کند، خواهد دید که یک جریانِ گاهى باریک و پنهان و گاهى وسیع، از روح توحید، توکّل، اعتماد به خدا و اعتماد به حق و مجاهدت در راه حق در سرتاسر شاهنامه جارى است. این را مى‌شود استخراج کرد، دید و فهمید. مخصوصاً بعضى از شخصیتهاى شاهنامه خیلى برجسته هستند که اینها را باید شناخت و استخراج کرد. من یک وقت گفتم که «اسفندیار» مثل این بچه حزب‌اللّهیهاى امروز خودِ ماست! در فرهنگ شاهنامه یک حزب‌اللّهى غیورِ دین‌خواهِ مبارز وجود دارد. بله؛ این کارها را شما بکنید تا دیگران نکنند. شما که نکردید، دیگران مى‌کنند.
بیانات در دیدار اعضاى انجمن اهل قلم ۱۳۸۱/۱۱/۰۷
————————
حقیقت قضیه این است که فردوسى یک حکیم است؛ تعارف که نکردیم به فردوسى، حکیم گفتیم. الان چند صد سال است که دارند به فردوسى، حکیم مىگویند. حکمت فردوسى چیست؟ حکمت الهىِ اسلامى.
شما خیال نکنید که در حکمت فردوسى، یک ذره حکمت زردشتى وجود دارد. فردوسى آن وقتى که از اسفندیار تعریف مىکند، روى دیندارى او تکیه مىکند. مىدانید که اسفندیار یک فرد متعصبِ مذهبىِ مبلّغ دین بوده که سعى کرده پاکدینى را در همه جاى ایران گسترش بدهد. تیپ اسفندیار، تیپ حزباللهىهاى امروز خودمان است؛ آدم خیلى شجاع و نترس و دینى بوده است؛ حاضر بوده است براى حفظ اصولى که به آن معتقد بوده و رعایت مىکرده، خطر بکند و از هفتخان بگذرد و حتّى با رستم دست و پنجه نرم کند. وقتى شما شاهنامه را مطالعه مىکنید، مىبینید که فردوسى روى این جنبهى دیندارى و طهارت اخلاقى اسفندیار تکیه مىکند. با اینکه فردوسى اصلاً بنا ندارد از هیچیک از آن پادشاهان بدگویى کند، اما شما ببینید گشتاسب در شاهنامه چه چهرهیى دارد، اسفندیار چه چهرهیى دارد؛ اینها پدر و پسر هستند. فردوسى بر اساس معیارهاى اسلامى، به فضیلتها توجه دارد؛ در حالى که بر طبق معیارهاى سلطنتى و پادشاهى، در نزاع بین گشتاسب و اسفندیار، حق با شاه است. «به نیروى یزدان و فرمان شاه» یعنى چه؟ یعنى هرچه شاه گفت، همان درست است؛ یعنى حق با گشتاسب است؛ اما اگر شما به شاهنامه نگاه کنید، مىبینید که در نزاع بین اسفندیار و گشتاسب، حق با اسفندیار است؛ یعنى اسفندیار یک حکیم الهى است. فردوسى از اول با نام خدا شروع مىکند – «به نام خداوند جان و خرد / کزین برتر اندیشه بر نگذرد» – تا آخر هم همینطور است؛ فردوسى را با این چشم نگاه کنید. فردوسى، خداى سخن است؛ او زبان مستحکم و استوارى دارد و واقعاً پدر زبان فارسى امروز است؛ او دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامى بود؛ شاهنامه را با این دید نگاه کنید.
بیانات در دیدار با اعضاى «گروه ادب و هنر» صداى جمهورى اسلامى ایران ۱۳۷۰/۱۲/۰۵
پاسخ بیانات در دیدار اعضاى انجمن اهل قلم ۱۳۸۱/۱۱/۰۷
————————
حقیقت قضیه این است که فردوسى یک حکیم است؛ تعارف که نکردیم به فردوسى، حکیم گفتیم. الان چند صد سال است که دارند به فردوسى، حکیم مىگویند. حکمت فردوسى چیست؟ حکمت الهىِ اسلامى.
شما خیال نکنید که در حکمت فردوسى، یک ذره حکمت زردشتى وجود دارد. فردوسى آن وقتى که از اسفندیار تعریف مىکند، روى دیندارى او تکیه مىکند. مىدانید که اسفندیار یک فرد متعصبِ مذهبىِ مبلّغ دین بوده که سعى کرده پاکدینى را در همه جاى ایران گسترش بدهد. تیپ اسفندیار، تیپ حزباللهىهاى امروز خودمان است؛ آدم خیلى شجاع و نترس و دینى بوده است؛ حاضر بوده است براى حفظ اصولى که به آن معتقد بوده و رعایت مىکرده، خطر بکند و از هفتخان بگذرد و حتّى با رستم دست و پنجه نرم کند. وقتى شما شاهنامه را مطالعه مىکنید، مىبینید که فردوسى روى این جنبهى دیندارى و طهارت اخلاقى اسفندیار تکیه مىکند. با اینکه فردوسى اصلاً بنا ندارد از هیچیک از آن پادشاهان بدگویى کند، اما شما ببینید گشتاسب در شاهنامه چه چهرهیى دارد، اسفندیار چه چهرهیى دارد؛ اینها پدر و پسر هستند. فردوسى بر اساس معیارهاى اسلامى، به فضیلتها توجه دارد؛ در حالى که بر طبق معیارهاى سلطنتى و پادشاهى، در نزاع بین گشتاسب و اسفندیار، حق با شاه است. «به نیروى یزدان و فرمان شاه» یعنى چه؟ یعنى هرچه شاه گفت، همان درست است؛ یعنى حق با گشتاسب است؛ اما اگر شما به شاهنامه نگاه کنید، مىبینید که در نزاع بین اسفندیار و گشتاسب، حق با اسفندیار است؛ یعنى اسفندیار یک حکیم الهى است. فردوسى از اول با نام خدا شروع مىکند – «به نام خداوند جان و خرد / کزین برتر اندیشه بر نگذرد» – تا آخر هم همینطور است؛ فردوسى را با این چشم نگاه کنید. فردوسى، خداى سخن است؛ او زبان مستحکم و استوارى دارد و واقعاً پدر زبان فارسى امروز است؛ او دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامى بود؛ شاهنامه را با این دید نگاه کنید.
بیانات در دیدار با اعضاى «گروه ادب و هنر» صداى جمهورى اسلامى ایران ۱۳۷۰/۱۲/۰۵
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
