پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می فرمایند:
آفَةُ اَلْحَدِیثِ اَلْکَذِبُ وَ آفَةُ
اَلْعِلْمِ اَلنِّسْیَانُ وَ آفَةُ اَلْحِلْمِ اَلسَّفَهُ وَ آفَةُ
اَلْعِبَادَةِ اَلْفَتْرَةُ وَ آفَةُ اَلظَّرْفِ اَلصَّلَفُ وَ آفَةُ
اَلشَّجَاعَةِ اَلْبَغْیُ وَ آفَةُ اَلسَّخَاءِ اَلْمَنُّ وَ آفَةُ
اَلْجَمَالِ اَلْخُیَلاَءُ وَ آفَةُ اَلْحَسَبِ اَلْفَخْرُ.
گفتار را دروغ آفت است و دانش را فراموشی و
بردباری را سفاهت و عبادت را خستگی و زیرکی را خودنمایی و دلیری را ستم
کردن و بخشش را منت نهادن و زیبایی را خودپرستی و مقام را به خود بالیدن.
الخصال، ج 3، ص 416