مجری ۹۰ خودش را در هاله‌ای از قدرت می‌دید

وی ادامه داد: بطور مثال علیرضا جهانبخش در دیداری که تیمش(برایتون) برابر منچسترسیتی داشت با یکی از بازیکنان حریف سر به سر شدند. این حاشیه بود. درباره اش هم کارشناسان حرف زدند و مشکلی هم نیست. حاشیه ای که متناسب با واقعیت بوده و جانبدارانه نباشد خوب است. به هر حال حاشیه فوتبال شیرینی هایی دارد که شاید مردم بیشتر دوست داشته باشند.

مربی اسبق تیم ملی گفت: ولی واقعیت امر این است که آقای فردوسی پور علی رغم اینکه شخصا دوست دارم برگردد ولی ایشان باید تغییر رویه بدهد و رویکردهایش را به سمت و سویی بیاورد که سازمان صدا و سیما بخواهد. فکر می کنم فردوسی پور در این بیست سال برنامه سازی اش مطابق با خواسته جامعه عمل نکرد. به همین دلیل می گویم او اگر رویکردش را تغییر بدهد قطع به یقیین ما در این فضا بهتر از او نداریم. معتقدم در این زمینه اگر حتی به حواشی فوتبال پرداخته می شود نباید خارج از عرف باشد.

وی گفت: حاشیه ها اگر واقعی باشد، یعنی چیزی که اهمیت دارد نه اینکه بطور مثال یک بازیکن روی سرش فلان کار را کرده یا روی بدنش خالکوبی کرده است را حاشیه تلقی کنیم! اینها حاشیه نیست. حاشیه این است که در پشت قضایای فوتبال، اتفاقاتی رخ می دهد. نمونه اش یکی از همکاران خود فردوسی پور در برنامه نود بود که مطالبی را به عنوان پشت پرده فدراسیون رو کرد. ببینید فدراسیون فوتبال چه رفتاری با او کرد؟ به پلیس امنیت و اینطرف و آنطرف فرستاده شد. وضعیت بدی برایش درست شد. آیا دروغ گفته بود؟ به جرات می گویم که نود درصد حرفها هم درست بود. شاید 10 درصدش هم غلط بوده باشد. در همه کارها خطا وجود دارد.

فریادشیران یادآور شد: در این سیلی که آمد آیا خطای انسانی نداشتیم؟ برنامه ریزی مان درست بوده است؟ قطعا همه کارهای که کردیم در جهت منافع مردم بوده و البته برخی را هم اشتباه انجام دادیم. طبیعی هم هست. ما تجربه چنین سیلابی را نداشتیم. حداقل این مدیران مان به این شکل نداشتند وگرنه سیل در همه نقاط دنیا می آید و تجربه هم شده است. فوتبال هم حاشیه دارد ولی نباید یکسویه و جانبدارانه به آن پرداخته شود.

وی درباره گزینشی عمل کردن برنامه نود در قابل حواشی فوتبال تصریح کرد: بطور مثال یک مربی که شناخته شده است و ایشان علاقه خاصی هم به آن دارد یک رفتاری هم می کند و فردوسی پور خیلی کمرنگ و هایلایت از کنار آن رد می شود ولی خدا نکند یک مربی که ایشان دوستش نداشته باشد خطایی مرتکب شود. یکی مانند مایلی کهن! بعد ایشان دو، سه هفته به آن می پردازد.

فریادشیران درباره پیوند میان عادل و کی روش که همیشه درباره اش حرفهایی زده می شد و یا شکافی که در همین راستا بین طرفداران پرسپولیس با تیم ملی بوجود آمد و نقش فردوسی پور در آن توضیح داد: برنامه نود خیلی خیلی خیلی! می توانست در این زمینه بهتر عمل کند. اما انگار ایشان مقابل کی روش خلع سلاح بودند و حرفی برای گفتن نداشتند. این اواخر می گفت بهتر است برای تیم ملی مان اهمیت قایل شویم. در واقع رو به هواداران پرسپولیس و برانکو این را بیان می کرد. می گفت که شما کوتاه بیایید! ولی آنجایی که همین کی روش کنار میثاقی ایستاد و برای برانکو و باشگاه پرسپولیس خط و نشان کشید چرا ما جلوی او نایستادیم. فردوسی پور باید همان روز جوابش را می داد.

وی ادامه داد: بعدها من دیدم که آقای شیعه در شبکه ورزش به خیابانی متنی را داده بود و خیابانی هم با یک احساسی آنرا بیان کرد. محمدرضا احمدی هم که برای جام ملتها به امارات رفته بود در آنجا جرات نمی کرد علیه کی روش حرفی بزند در حالی که از نزدیک می دانست چه اتفاقاتی در اردوی تیم ملی می افتاد.

مربی اسبق تیم ملی تأکید کرد: رفتار تیم ملی ژاپن با خبرنگاران را ببینید. درها را باز می کنند تا مردم بروند ولی این کی روش ایرانی ها را راه نمی داد. مانند مهمانی هایی که برای خبرنگاران دوست و رفیقش می داد. آنهایی که از ایشان انتقاد نمی کردند را دعوت می کرد و به آنها کادو و ناهار می داد.

وی افزود: وقتی یکی از سردبیران درباره خبرنگارش انتقاد کرد که اوسیانو تلفن همراهش را انداخته و نوازشش کرده بود، آنجا یک اشاره ای کرد که ما(همان رسانه) 7 سال از شما حمایت کردیم ولی الان سیلی از کی روش می خوریم ولی بعد دوباره در همان مهمانی هم شرکت کرد و کادویش را گرفت. ما چنین جریاناتی را دوست نداریم.

فریادشیران اظهار داشت: کی روش اگر کسی را دعوت می کند باید به همه کادو بدهد نه اینکه گزینشی. نتیجه گزینشی مهمان دعوت کردن همین می شود. معتقدم فردوسی پور در این ارتباط واقعا اهمال کرد. برخوردها و رفتارهای ایشان را خوب رصد نکرد و برخی اوقات لاپوشانی کرد و برخی اوقات خودش خواست مانند کدخداها مسایل را حل و فصل کند. او کدخدا نیست. او یکی از محبوبترین مجریان تلویزیون ماست که تردیدی در آن نیست ولی به نظرم در هاله ای از قدرت یا هاله ای از محبوبیت رفته بود که لطمه به خودش زد.

وی اضافه کرد: مثل این است که ما فرزندی داریم که پدرش مجموعه صدا و سیماست. فرزندی بسیار با هوش و شاگردی ممتاز به نام فردوسی پور که این شاگرد خارج از مقررات خانواده رفتارهایی می کند. مردم آنها را به سازمان انتقال می دهند. بارها برخی افرادی که در کوچه و خیابان می دیدم به رفتارهایی که در برنامه نود می دیدند ایراد می گرفتند و انتقال می دادند ولی چون برنامه نود بِرَند شده بود انگار وارد شدن به آن خیلی سخت صورت می گرفت.

فریادشیران گفت: در این زمینه قطعا فردوسی پور خودش می دانست کجا و چه دوستانی نه تنها به او کمک نکردند بلکه بعضا شاید به او لطمه هم زدند و این باعث شد به این وضعیت گرفتار شود. امیدوارم متوجه بشود در راستای رسالتی که داشته حرکت نکرده است.

این مربی فوتبال درباره پرونده های نیمه تمام و باز برنامه نود درباره فساد در فوتبال یادآورد: بارها و بارها این اتفاق در برنامه نود رخ داد که ایشان بطور مثال بحثی را کلیدی می زد و چراغی را روشن می کرد درباره دلالی، جادوگری یا اتفاقاتی که در آکادمی های فوتبال رخ می دهد که برخلاف اخلاق بود. اما این برنامه هایش را چه زمانی پخش می کرد؟
وی افزود: وقتی که لیگ تعطیل بود، مسابقه ای نبود و یا برنامه اش مخاطب کم داشت یکی از اینها را سوژه می کرد و از امثال ما استفاده می کرد و برنامه اش جذاب و باحاشیه می شد و مخاطبش را از دست نمی داد ولی فردا مطلقا پیگیری شان نمی کرد و رها می شدند!

فریادشیران متذکر شد: او باید این پرونده ها را پیگیری و رصد می کرد تا منتج به نتیجه شود. بارها درباره موضوعاتی مربوط به تبانی حرف می زد. همین چند وقت قبل یک مدیری را پشت خط آورد که گفت بازیکنش را تطمیع کردند تا پنالتی بدهد. یک حرفی در این باره می زد و بعد رهایش می کرد و بعد درباره مطالبی که خودش دوست داشت مدتها وقت می گذاشت ولی پرونده های اینچنینی را رها می کرد و فقط برای پر کردن وقت خالی برنامه اش سراغشان می رفت!

منبع: خبرگزاری دانشجو