حقیقتاً فقدان این بزرگوار ضایعهای بسیار دردناک و بزرگ است و مصداق حقیقی
روایت مبارکهای است که فرموده است: «إِذَا مَاتَ الْمُؤْمِنُ الْفَقِیهُ
ثلمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یسُدُّهَا شَیء»
این بزرگوار در حوزه علمیه از نظر علمی یک استوانه مهمی بودند، ایشان شخصی
بودند که قبل از 30سالگی آن مطالب عمیق را از استاد دریافت کردند و به رشته
تقریر درآوردند، خود این نشان میدهد که یک نبوغ بالایی در ایشان وجود
داشته که در آن سنین این گونه بتواند این مطالب عمیق را دریافت کند.
حقیقتاً ایشان و آیتالله آقای حاج سید کاظم حائری(دامظله) در مباحث اصولی
نقطه عطفی هستند، چون اینها واسطه فیض شدند و آن مطالبِ متفکر بزرگ مرحوم
آیتالله شهید صدر؟رض؟ را دریافت کردند و منتشر کردند. افکار و مباحث
مرحوم شهید صدر یک قوت ویژهای به این اصول داد که واسطه در فیض و نشر
آنها همین بزرگواران هستند.
من خدمت خود ایشان هم یک وقت عرض کردم که ما مدیون شما هستیم، چون راه
رسیدن به این افکار و مباحث همین طریق بود، البته آن موقعی که ما درس
آیتالله حائری (دام ظله) شرکت میکردیم این مباحث هنوز نیامده بود، فقط
جلد اخیرش که تعادل و تراجیح بود، آمده بود و یکی از امتیازات درس آقای
حائری هم این بود که ایشان مطالب شهید صدر را نقل میفرمودند.
این درس در بیرون بهصورت خصوصی بود. ایشان در یک منزلی برای شاگردان مرحوم
صدر درس خارج میگفتند و بنده هم شرکت میکردم و دوره آقای حائری قبل و
دوره آقا سید محمود شاهرودی دوره بعد است.
از این جهات علمی، مهمتر این است که ایشان با این کمال علمیتی که داشت و
این علمیت کمنظیر بود، خادم اسلام بود. خادم اهداف و آرمانهای الهی بود.
یک شخصیت با این اوصاف که مورد قبول بود و از استوانههای انقلاب هم بودند.
وجود ایشان در شورای نگهبان و در جاهای دیگر که احتیاج به علمیت و فقاهت
است، یک امری بود که باعث اطمینان مردم میشد.
با این کمالات علمی که ایشان داشت، من خودم در این جلساتی که روزهای
چهارشنبه یا پنجشنبه در محضر رهبری داریم و گاهی هم مباحث فقهی میشود و
ایشان هم شرکت میفرمودند، از ایشان شنیدم که به رهبری میگفتند که من
سرباز هستم در هر وظیفه و دستوری که شما داشته باشید، و این حرف برای خدمت
به اسلام است که در خدمت رهبری میگفت من سرباز هستم در هر وظیفهای که شما
بر عهده من بگذارید.این خیلی نکته مهمی است؛ که خدای متعال انشاءالله
این مطلب، این فهم و این درک را در همه ما ایجاد بفرماید و داشته باشیم که
مقصود ما تحصیل رضای خدای متعال و خدمت به دین، خدمت به اسلام، خدمت به
اهلبیت؟عهم؟ باشد و امور دیگر همه فانیشدنی است.
هیچ توقعی نبود که الآن آیتالله شاهرودی در این سن 70سالگی فوت کند، در
ایشان امید به این بود که سالیان طولانی در حوزههای علمیه نورافشانی
بکنند، معتمد علمی و فتوایی حوزهها باشند، ولی آنچه که برای ایشان مانده
است، خدماتی است که برای خدا انجام داد، آن کارهایی است که برای خدای متعال
انجام داد.
منبع:صبح نو