شهری که به درآمدهای پایدار متکی نباشد سرمایه‌ نسل‌های آینده را به خطر می‌اندازد

به گزارش پایگاه 598 به نقل از صبح اردستان، سید محسن طباطبائی مزدآبادی عصر امروز در همایش رویکردهای نوین در برنامه ریزی و توسعه پایدار شهری در سالن شهدای اهل قلم اظهار کرد: درآمد پایدار موجب میشود زیست پذیری و کیفیت زندگی شهری برای نسل فعلی و نسلهای آینده به مخاطره نیفتد.

وی افزود: درآمد پایدار و زیربنای توسعه پایدار شهری در واقع پایداری اقتصادی شهری است که میتواند پایداری زیست محیطی و دیگر ابعاد پایداری را نیز به همراه داشته باشد.

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران گفت: شهری که به درآمدهای پایدار متکی نباشد برای رفع نیازهای روزمره خود، سرمایه‌های نسل‌های آینده را به مخاطره می‌اندازد و بنابراین می طلبد که مدیران شهری به فکر ارتقای منابع درآمدی پایدار خود باشند.

طباطبائی مزدآبادی با بیان اینکه شهری که بر درآمد پایدار متکی نباشد نمیتواند ملاحظات زیست محیطی را رعایت کند، تصریح کرد: اینگونه شهرها از منظر اجتماعی نیز پایدار نیست و به همین دلیل است که شهرهای مختلف جهان برای ارتقای درآمدهای پایدار خود به تلاش افتاده اند.

وی تاکید کرد: عوارض نوسازی که در مطالعات جهانی، از آن به عنوان شارژ شهری یا مالیات بر دارایی یاد می‌شود منبع اصلی درآمد شهرداری‌هاست و به‌طور میانگین ۳۷ درصد درآمد شهرداری‌ها را در دنیا تشکیل می‌دهد.

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران خاطرنشان کرد: قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال۸۷ را از جمله قوانینی دانست که چنانچه برخی اصلاحات، جرح و تعدیل‌ها در آن صورت بگیرد می‌تواند به کسب درآمد پایدار برای شهرداری‌ها تبدیل شود.

طباطبائی مزدآبادی تصریح کرد: دولت هم‌اکنون ۹درصد مالیات بر ارزش افزوده دریافت می‌کند و به نظر می‌رسد سهم شهرداری نیز از این محل باید به موازات دولت باشد یعنی پنجاه به پنجاه  باشد  در حالی که یک سوم است.

وی یادآوری کرد: درآمد ناشی از جرائم رانندگی یکی از محل های کسب درآمد پایدار شهری است که مطابق قانون،  بیش از ۴۰ درصد از آن مربوط به شهرداری‌هاست که این قانون نیز ضمن آنکه به طور کامل اجرا نمی‌شود و دولت، سهم شهرداریها را واریز نمی‌کند، نیازمند بازنگری و اصلاح است.

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با ابراز تاسف از اینکه بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک کشور ما به درآمدهای ناپایداری همچون فروش مازاد تراکم و یا عوارض تغییر کاربری و مانند آن وابسته هستند تصریح کرد: این درآمدها ضمن آنکه مدیران شهری را از اندیشیدن درباره درآمدهای پایدار بازمی‌دارند، منجر به ضعف شهر و تبدیل آن به فضایی غیرقابل سکونت برای آیندگان می‌شوند.