مشرق، انتخاب يک نمايشگر در آخرين مراحل انتخاب يک رايانه صورت
ميگيرد چرا که اين قطعه، بر هيچ قطعه ديگري تاثير نميگذارد و از آنجا که
هميشه ميتوان آنرا تعويض کرد، در لحظه ميتواند هزينه را کاهش دهد يعني
شما با نگاه کردن به جيبتان، قطعات ديگر را خوب انتخاب کرده و نمايشگر را
متوسط يا ارزانقيمت انتخاب ميکنيد تا در مجموع، قيمت رايانه متعادلتر
شود.
نمايشگر از آن دسته قطعاتي است که خوبي و
بدي آن، نسبت به مدلهاي مختلف آن شناخته ميشود. چه بسا اگر شما براي
مدتها از يک نمايشگر معمولي که بهدرستي کار ميکند استفاده کنيد، بهندرت
از بد بودن آن گلايه خواهيد کرد.
نمايشگر
بهطور مستقيم از کارتگرافيک تاثير ميگيرد يعني اگر کارتگرافيک خوبي
انتخاب کردهايد، خروجي خوب آنرا در يک نمايشگر خوب، خواهيد ديد و اگر
کارتگرافيک رايانه شما معمولي يا ضعيف است، حتي بهترين نمايشگر نيز در
شرايط خاصي، تصويري معمولي يا حتي بد به شما ارائه ميکند؛ اين همان جايي
است که بايد به مفهوم رزولوشن توجه داشته باشيد.
رزولوشن
يا وضوح تصوير، حاصل همکاري يک فيلم، بازي يا خروجي گرافيکي با رزولوشن
بالا، يک کارتگرافيکي خوب که بتواند خروجي را با رزولوشن بالا توليد کند،
يک واسط يا کابل مناسب براي اتصال کارتگرافيک به نمايشگر و يک نمايشگر با
رزولوشن بالاست.
خروجي، تنها در صورتي رزولوشن بالايي خواهد داشت که همه اين زنجيره تکميل شده باشند.
نمايشگرهاي امروزي از لحاظ رزولوشن به 2 دسته Full HD و غير Full HD تقسيم ميشوند.
Full
HD ميتواند تصاويري با حداکثر رزولوشن 1920x1080 پيکسل را نمايش دهد. باز
هم تاکيد ميکنيم که ميتواند نه اينکه لزوما اينکار را انجام ميدهد!
اين انتخاب يک انتخاب خوب است، به شرطي که شما شرايط را براي بهکارگيري
اين توانمندي آماده کرده باشيد.
اگر کارتگرافيک شما خروجي HD نداشته باشد، اين توانايي بهکار گرفته نميشود.
اگر
کارتگرافيک و نمايشگر شما بهطور همزمان قادر به توليد و نمايش خروجي
Full HD هستند، شما بايد از يک کابل HDMI براي اتصال اين 2 به يکديگر
استفاده کنيد، در غير اينصورت، داشتن يک نمايشگر با توان رزولوشن بالا، نه
تنها باعث افزايش کيفيت نميشود بلکه باعث افت آن نيز خواهد شد.
براي
روشن شدن اين موضوع، يک عکس با رزولوشن پايين را با گوشي تلفنهمراه خود
نگاه کنيد اما همين که اين تصوير در نمايشگر رايانه نمايش داده شود،
ايرادهاي آن نمايان خواهد شد.
يک نمايشگر با توان خروجي بالا که ورودي خوبي دريافت نميکند، تنها ايرادهاي تصوير را نمايانتر ميکند.
يک
فيلم که روي CDهاي معمولي و با پسوند Dat ذخيره شده است، در تلويزيونهاي
قديمي يک معجزه بود اما در نمايشگرهاي جديد، يک افتضاح است!
تصاوير
کمکيفيت در يک نمايشگر Full HD 17 اينچي شايد در حد قابل قبولي باشند اما
در يک نمايشگر Full HD 32 اينچي، بسيار بدتر بهنظر ميرسند. نمود واقعي
اين ادعا را ميتوان در تلويزيونهاي باريک و مسطح امروزي دريافت.
اين
تلويزيونها خوب هستند اما همگي به يک دستگاه تلويزيون ديجيتال نيازمندند
تا ورودي تلويزيون را ارتقا دهند. در صورتيکه ورودي اين تلويزيونها
بهوسيله آنتنهاي معمولي تامين شود، تصوير تلويزيون پيشرفته شما، از يک
تلويزيون محدب قديمي هم بدتر خواهد بود.