به گزارش پایگاه 598، آقای روحانی در پاسخ به جنبش 96 درصدی گفته است من رئیس جمهور 100 درصدی
هستم. اگرچه آقای روحانی می داند این حرف چه اشکالاتی دارد اما بیان
اشکالات این حرف ضرورت دارد و اتفاقا باید گفت خود آقای روحانی ضد این شعار
عمل می کند.
اولا در اینکه اگر کسی رئیس جمهور شود، رئیسجمهور همه مردم است، تردیدی
نیست. اما سوال این است که یک رئیس جمهور با دزد و قاچاقچی و رانتخوار و
ویژه خوار چه برخوردی باید بکند؟ اگر 4 درصد علیه 96 درصد قیام اقتصادی کرد
وظیفه یک رئیس جمهور چیست؟ ضمن اینکه اولیت های یک رئیس جمهور چه کسانی
هستند؟ محرومین یا رانت خوارها؟
دوم اینکه آقای روحانی در حالی خودش را رئیس جمهور 100 درصدی می داند که
شعارهایش دقیقا علیه بخش قابل توجهی از مردم است. اینکه غیرمستقیم بگوید
اگر به من رای ندهید جنگ طلبید توهین به مردم و منتقدان و مخالفانی که به
او رای نمی دهند نیست؟ اینکه کسی بگوید انتخابات این دوره انتخاب راه و بی
راهه است این توهین مردم و رای دهندگان نیست؟