زوم ایت، مهم نیست دوربین شما از چه مارک و مدلی اس، در هر صورت این ترفندها به کارتان می آید.
به
نظر می رسد گرفتن چندین عکس و انتخاب بهترین آنها ایده جالبی باشد اما
بعضی اوقات وقتی حافظه دوربین را به کامپیوتر خود متصل می کنید تا
شاهکارهای خود را مشاهده کنید متوجه می شوید که حتی یکی از هزاران عکسی که
از یک سوژه گرفته اید آنچه که می خواستید نشده است! معمولا گرفتن چندین عکس
تکراری کار اشتباهی است، مگر اینکه قبل از عکاسی فرصت کافی برای فکر کردن
نداشته و مجبور باشید سریع عمل کنید. اگر به جای فشار دادن پشت سر هم دکمه
شاتر دوربین و گرفتن عکس های شانسی، قبل از عکاسی تامل کنید مطمئنا نتیجه
بهتری خواهید گرفت.
ترکیب بندی و آرایش تصویر
رایج
ترین تکنیک آرایش تصویر، قانون یک سوم (Rule of Thirds) نام دارد. در این
روش شما فریم عکس را به 9 مربع یک اندازه که ترکیبی از سه مربع عمودی و سه
مربع افقی است تقسیم می کنید. تقاطع این مربع ها همانطور که در تصویر نیز
مشاهده می کنید، 4 نقطه اصلی را تشکیل می دهند که معمولا انسان در اولین
نگاه به این قسمت عکس توجه می کند. پس شما می بایست سوژه مورد نظر خود را
در این قسمت تصویر جای دهید. همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، بین دو
چشم سوژه عکس دقیقا برروی یکی از تقاطع ها که توسط ستاره مشخص شده قرار
گرفته است.
روش
دیگری که برای تنظیم فریم عکس و موقعیت درست سوژه می توانید بکارگیرید،
روش حلزون فیبوناچی (Fibonacci Spiral) است. در این روش یک شکل حلزونی را
برروی صفحه فریم، تصور کنید و همانطور که در تصویر مشاهده می کنید سوژه
مورد نظر خود را در حلقه کوچک حلزون قرار دهید. این دقیقا همان مکانی است
که نظر ببینده را به خود جلب می کند.
اینها
تنها چند توصیه ساده برای ترکیب بندی و چیدمان بهتر تصویر بودند اما در
واقع ترکیب بندی عکس، پیچیده تر از قرار دادن سوژه در فریم است. چشم انداز،
شیء به جای موضوع و یا پیغامی که شما قصد دارید توسط یک عکس بیان کنید
همگی در ترکیب بندی یک عکس تاثیرگذار هستند. اما به هر حال امیدواریم این
چند توصیه ساده به شما کمک کنند تا سوژه های خود را در جای مناسب تری از
عکس خود قرار دهید.
طوری عکس بگیرید که منبع نور در پشت سر شما قرار
گیرد.اگر تا به حال بطور مستقیم به منبع نور نگاه کرده باشید، حتما می
دانید که علاوه بر حالت نامطلوبی که برای انسان اتفاق می افتد، امکان تشخیص
و مشاهده اشیاء پیرامون نیز دشوار می شود. این حالت به "کور شدگی توسط نور
شدید" نیز معروف است. این مشکل دقیقا در عکاسی نیز به وجود می آید. اگر
شما طوری عکس بگیرید که منبع نور چه خورشید و یا نور مصنوعی در تصویر باشد
نتیجه خوشایند نخواهد بود. همیشه سعی کنید در مکانی قرار گیرید که منبع نور
در پشت شما قرار گیرد معمولا با یک جابجایی ساده می توانید این کار را
انجام دهید. نتیجه کار نیز در مقایسه با زمانی که منبع نور مستقیما در فریم
قرار داشته باشد کاملا متفاوت و متمایز خواهد بود. حال اگر منبع نور از
پشت شما به سوژه عکاسی بتابد آنوقت نور علی نور خواهد شد.
تنظیم دوربین برای عکس ها کم نور
کمتر
کسی همیشه پروژکتور با خود حمل می کند و معمولا عکاس ها علاقه ای به
استفاده از فلش دوربین نیز ندارند. چون نور فلش باعث از بین رفتن بسیاری از
جزئیات تصویر می شود. پس زمانی که در محیط کم نور مجبور به عکاسی هستید می
بایست تنطیمات دوربین را طوری تغییر دهید که نتیجه به بهترین شکل ممکن
حاصل شود. در ویدیویی که در پایین مشاهده می کنند نحوه صحیح تنظیم دوربین
در شرایط کم نور و کاربرد هر کدام از تنظیمات مرتبط با این موضوع توضیح
داده شده است اما اگر به زبان انگلیسی تسلط ندارید نگران نباشید، خواندن
مقاله را با چکیده مطلب ادامه دهید:
سه مورد برای عکس برداری در نور کم تاثیرگذارند: دریچه دیافراگم، سرعت شاتر و ISO
تقریبا
تمام دوربین های عکاسی به جز برخی از دوربین های موبایل، به کاربر امکان
کنترل ISO را می دهند. ISO عددی است که نشان دهنده میزان حساسیت دوربین
نسبت به جذب نور می باشد. هر چه مقدار ISO روی عدد بزرگتری تنظیم شود،
میزان حساسیت سنسور نیز بیشتر می شود. در حالت کلی شما می بایست از حداقل
ISO که معمولا عدد 100 است استفاده کنید تا عکس های گرفته شده دارای حداقل
نویز باشند. هر چه ISO بیشتر شود حساسیت سنسور دوربین بیشتر شده و در محیط
های کم نور جزئیات بیشتری ضبط می شوند. اما ISO بالا باعث افزایش نویز
تصویر نیز می شود. پس در محیط هایی که نور به اندازه کافی وجود دارد سعی
کنید مقدار ISO را روی حداقل تنظیم نمایید. برای محیط های داخلی مانند عکس
برداری در داخل منزل معمولا عدد 400 برای ISO مناسبت است. اگر محیط کم نور
باشد می توانید ISO را روی 800 یا 1600 تنظیم کنید. همچنین اگر از دوربین
های حرفه ای استفاده می کنید می توانید با تنظیم عددهای بزرگتر ISO در
تاریکی و نور بسیار کم نیز عکاسی کنید. بالابردن ISO باعث می شود در محیط
های تاریک عکس های روشن بگیرید.
امکان تنظیم دریچه دیافراگم و سرعت
شاتر در همه دوربین ها وجود ندارد. اما این دو قابلیت نیز باعث کنترل میزان
نور جذب شده و در نتیجه شکل گرفتن عکس های روشن در محیط های کم نور می
شوند. دریچه دیافراگم (Aperture) به میزان باز بودن لنز اشاره دارد و سرعت
شاتر نیز، مدت زمان باز بودن دریچه و نورگیری را کنترل می کند. هرچه دریچه
دیافراگم عریض تر و بازتر باشد نور بیشتری وارد دوربین می شود و البته باعث
ایجاد عمق میدان بیشتر در تصویر نیز می شود (این بدین معناست که بخشی از
تصویر که برروی آن فوکوس شده نسبت به باقی تصویر جدا می شود، نتیجه نیز
جذاب تر خواهد بود)
دریچه دیافراگم توسط یک عدد اعشاری کنترل می شود
و برعکس آنچه فکر می کنید عمل می کند. هر چه عدد بزرگتر باشد نور کمتری
وارد دوربین می شود. دریچه دیافرگام در دوربین های دیجیتال، توسط تنظیمی با
نام F-Stop کنترل می شود اعدادی شبیه f1.6 یا f2.2 یا f8.0 که بین آنها
نیز چندین عدد اعشاری دیگر وجود دارد. لنزهای مختلف دیافراگم های متفاوتی
نیز دارند به عنوان مثال لنزهای ارزان ممکن است حداکثر تا f4.0 باز شوند.
اما لنزهای حرفه ای و گران تر می توانند تا f1.6 نیز باز شوند.
پس
اگر به نور بیشتر در عکس خود نیاز دارید یعنی در محیط کم نور عکاسی می
کنید می توانید دریچه دیافراگم را بیشتر باز کنید. حال اگر باز هم به نور
بیشتری نیاز دارید می توانید سرعت شاتر را کاهش دهید. البته اگر سرعت شاتر
را زیادی کم کنید ممکن است عکس خروجی کمی تار و مات شود. معمولا نباید سرعت
شاتر را کمتر از 1/30 (یک سی ام) ثانیه تنظیم کرد. چون اگر سرعت را از این
کم تر کنید سوژه های متحرک بصورت مات و تار ضبط می شوند و دوربین نیز نسبت
به لرزش دست شما حساس تر خواهد شد. در حال کلی سرعت 1/250 ثانیه برای عکس
برداری از سوژه های متحرک مناسب است. اما هر چه سرعت شاتر بالاتر رود نور
کمتری نیز جذب سنسور می شود.
در مجموع با تنظیم و ترکیب تنظیمات ISO و سرعت شاتر و دریچه دیافراگم می توانید در محیط های کم نور عکس های قابل قبولی بگیرید.
اگر مجبورید از فلش استفاده کنید آن را صحیح بکار گیرید
همانطور
که پیش تر گفتیم استفاده از فلش باعث بروز برخی از مشکلات در عکس می شود و
در کل استفاده از آن باعث از بین رفتن برخی از جزئیات تصویر می گردد. فلش
همچنین باعث قرمز شدن چشم انسان در عکس نیز می گردد. در کل بهتر است تا جای
ممکن از فلش دوربین استفاده نکنید. اما بعضی اوقات چاره ای ندارید و برای
گرفتن عکس های بهتر مجبور به استفاده از نور فلش می شوید.
پوشاندن فلش با کاغذ
اگر
مجبور به استفاده از فلش هستید بهتر است که از فلش های جداگانه مجهز به
فیلتر نرم کننده نور استفاده کنید. اگر به فلش جداگانه دسترسی ندارید باز
هم می توانید با قرار دادن یک برگه سفید در مقابل فلش دوربین شدت و تندی
نور آن را کم کنید. این کار باعث پخش شدن نور و کاهش شدت روشنایی آن می شود
اما منجر به اعمال کمتر تغییرات در عکس و ضبط جزئیات بیشتر می شود. در
مجموع مزایای پوشاندن فلش با یک کاغذ سفید بر معایب آن سنگینی می کند.
اگر
از یک فلش بزرگ قابل تنظیم استفاده می کنید آن را طوری جابجا کنید که تابش
آن به سمت سقف انجام شود. این کار باعث تابش غیر مستقیم نور و پخش نور به
کل محیط و عدم از بین رفتن جزئیات تصویر به دلیل تابش مستقیم می شود. این
یکی از ساده ترین ترفندهای استفاده از فلش های بزرگ در عکاسی است.
لنزهای خود را تمیز نگاه دارید
این
موضوع ممکن است به نظر بدیهی برسد اما گرد و غبار و لکه ها باعث خراب شدن
عکس می شوند. تمیز کردن صحیح لنز دوربین واقعا اهمیت دارد. در بسیاری از
شرایط با استفاده از یک پارچه نرم و نمناک کردن آن با کمی آب به خوبی می
توان لنز دوربین را تمیز کرد.