مهر، تیم تحقیقاتی کانادایی "فیلیپ جان کوری" به همراه "فدریکو فانتی"، دیرینه شناس دانشگاه بلونیا در سال 2007 در بیابان "گُبی" واقع در مغولستان فسیل یک نمونه ماده از گونه ای از دایناسورهای کوچک ساکن این منطقه با عنوان "اویراپتورها" را شناسایی کردند که در مرکز آشیانه اش روی 20 تخم نشسته بود.
از نظر تئوری، دایناسورهای ماده نمی توانند در هربار بیش از دو تخم بگذارند. اما نتایج این تحقیقات که اکنون در مجله علمی Plos One منتشر شده است نشان می دهد که این دایناسورهای ماده بزرگسال در زمان نشستن روی تخمها باهم همکاری می کرده اند.
زمان آماده سازی و استخراج این فسیل بسیار طولانی بود و تا سال 2010 به طول انجامید. این محققان، نام این دایناسور را Nemegtomaia گذاشتند که به زبان مغولی به معنی "مادر خوب نمگت" است. (Nemegt عنوان منطقه ای است که این فسیل در آن پیدا شد).
براساس گزارش آنسا، پس از انتقال این فسیل به آزمایشگاه، این دیرینه شناسان با کمک یک اسکنر تخصصی سه بعدی و اسکن جمجمه این گونه توانستند آن را شناسایی کنند.
برپایه این بررسیها، قدمت این فسیل مربوط به دوره متاخر کرتاسه در حدود 70 میلیون سال قبل است.
ماه گذشته نیز دیرینه شناسان کانادایی دانشگاه تورنتو در سنگهای رسوبی دوره ژوراسیک در پارک ملی "گولدن گیت هایلندز" در آفریقای جنوبی قدیمی ترین آشیانه هایی را یافتند که دایناسورهای گیاهخوار عظیم در 190 میلیون سال قبل در آنها از جوجه های خود مراقبت می کردند.
قدیمی ترین آشیانه متعلق به دایناسورها که تاکنون شناسایی شده بود 100 میلیون سال قدمت داشت، درحالی که این آشیانه های آفریقای جنوبی در 190 میلیون سال قبل محل زندگی دایناسورهای گیاهخوار غول پیکر ماده ای از گونه "ماسوسپوندیلوس" بوده اند که طولشان به حدود 6 متر می رسیده است.
جمجمه Nemegtomaia
بازسازی اسکلت Nemegtomaia
طرحی از آشیانه Nemegtomaia
فسیل دایناسور در بیابان گبی در مغولستان
این دایناسور مادر روی 20 تخم در مرکز آشیانه نشسته بود