به گزارش پایگاه 598، طرح سراسری رومینگ ملی دو سال گذشته با هدف استفاده متقابل از شبکههای
تلفن همراه در قالب دو فاز اجرایی شد تا مشکلاتی نظیر عدم آنتندهی را حل
کند.
بهرهبرداری از این طرح موجب شد تا اپراتورها خدمات شبکه خود را در اختیار
مشترکان دیگر اپراتورها در شرایطی که آنتندهی ضعیفی دارند، قرار دهند. به
عبارت دیگر اگر یک اپراتور در نقطهای دارای آنتن بود که دیگران از آن
بیبهره بودند باید امکان برقراری ارتباط برای مشترکان دیگر اپراتورها را
نیز فراهم میکرد.
رومینگ ملی موجب شد تا اپراتورهای جدید نظیر رایتل بتوانند با استفاده از
امکانات اپراتورهای دیگر، سریعتر وارد بازار ارائه خدمات شوند و شعارهایی
نظیر پوشش از خزر تا خلیج فارس را برگزینند.
مقررات اصول حاکم بر ارایه خدمات رومینگ ملی در مصوبه 131 کمیسیون تنظیم
مقررات ارتباطات دیده شده و براساس آن هر یک از اپراتورهای غالب مبتنی بر
درخواست اپراتورهای غیرغالب موظف هستند رومینگ ملی را برای هر اپراتور تلفن
همراه دارای پروانه، طبق موافقتنامهای که مبتنی بر مذاکرات فنی و تجاری
است، ارایه کنند.
اپراتور غالب به اپراتوری گفته میشود که حداقل 25 درصد سهم بازار تلفن همراه کشور را در اختیار داشته باشد.
دولت برای ایجاد انگیزش در اپراتورهای میزبان جهت برقراری رومینگ بین
اپراتوری، آنها را از پرداخت حقالسهم دولت از محل درآمدهای رومینگ ملی
معاف کرد.
همانطور که از مفهوم این طرح ملی بر میآید، اپراتوری که بیشترین پوششدهی
ارتباطی را داشته باشد به نوعی متضرر خواهد بود زیرا باید ظرفیت خود را که
یکی از شاخصهای برتری آن به حساب میآید در اختیار دیگران قرار دهد.
در طرف مقابل، اپراتوری که کمترین میزان پوششدهی را دارد بیشترین نفع را
میبرد زیرا به یکباره صاحب پوشش در نقاطی میشود که تا دیروز فکر آن را هم
نمیکرده است.
با توجه به اینکه از خرداد ماه سال 93 فاز نخست طرح رومینگ ملی به اجرا
درآمد و رفته رفته به فاز دوم (رومینگ اپراتورهای غالب با یکدیگر) رسید؛
بنا را بر این میگذاریم که اجرای این طرح با رفع تمامی موانع و ایرادات از
سال 93 به بعد اجرایی شد و با این فرض به مقایسه شاخصهای ارتباطی
اپراتورها طبق گزارش رسمی وزارت ارتباطات میپردازیم.
جدول زیر مقایسه وضعیت اپراتورهای ارتباطی با یکدیگر بعد از اجرای طرح رومینگ ملی تا شهریور سال جاری است.