ايسنا، به گفته «رابرت بارتون» محقق انسانشناسي تكاملي از دانشگاه دورهام انگليس، تا كنون تحقيقي در خصوص اثرات طول و عرض جغرافيايي بر وضعيت ظاهري انسان صورت نگرفته بود.
محققان 73 جمجمه سالم متعلق به 200 سال قبل از 12 گونه جمعيتي متفاوت ساكن در عرضهاي جغرافيايي مختلف را مورد بررسي قرار داده و اندازه كاسه چشم را محاسبه كردند.
ميزان تابش نور با توجه به طول و عرض جغرافيايي در هر منطقه محاسبه شد. نتايج به دست آمده نشان ميدهد، حجم كره چشم افراد ساكن در نزديك خط استوا 22.5 ميلي ليتر است، در حالي كه حجم چشم ساكنان در عرض هاي بالاتر از 40 درجه در قسمت هاي شمالي و جنوبي خط استوا نزديك به 27 ميلي ليتر است.
«ايلوند پيرس» محقق دانشگاه آكسفورد مي گويد: تفاوت در اندازه و حجم كره چشم ناشي از بلند يا كوتاه بودن طول روز است و كاهش ميزان نور در عرضهاي جغرافيايي بالاتر باعث ايجاد تغيير در سيستم بصري و ساختار كره چشم فرد ميشود.
كره چشم از بافتهاي چربي، عضله و بافت همبند تشكيل شده است. برخي نظريهها تفاوت اندازه كره چشم در ساكنان مناطق با عرض جغرافيايي را به دليل حجم بيشتر بافت چربي ميدانند كه مانند عايقي در برابر سرما عمل ميكند. عوامل ديگري نيز مانند شكل حفره بيني و اندازه لوب فرونتال نيز بر اندازه كره چشم تأثير گذار هستند.
پيرس، تحقيق جامعي در خصوص اندازه كره چشم ساكنان مناطق مختلف زمين را آغاز كرده است.
وي با جمع آوري و تجزيه و تحليل تصاوير MRI از سراسر جهان تلاش مي كند تأثير دقيق تفاوت عرض هاي جغرافيايي مختلف بر اندازه كره چشم را نشان دهد.