
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش پانا، این ساعت که اولین و قدیمیترین ساعت آستانه است، ساخت
منچستر انگلستان بوده و در زمان ناصرالدین شاه قاجار توسط امین الملک
صدراعظم ایران، وقف آستان مقدس حضرت رضا(ع) شده است.
تاریخ موجود در پیاله زنگ ساعت نشان دهنده سال 3981 م است که مربوط به 011 سال قبل است. این ساعت، ابتدا در برج بالای ایوان غربی صحن انقلاب اسلامی) صحن کهنه (قرار داشت و حدود 54 سال قبل، از آن جا به بالای ایوان جنوبی صحن آزادی) صحن نو (یعنی مکان فعلی آن انتقال یافت.
ظاهراً علت انتقال ساعت به این مکان، به دلیل نشست پایههای سردر ایوان صحن انقلاب اسلامی، به واسطه سنگینی ساعت و پیالههای آن بوده، که پس از ترمیم و استحکام شکست آن، ساختمانی از بتن در بالای ایوان ساخته شد و با کاشی معرق تزیین یافت. پس ساعت خطی را که مرحوم عبدالحسین معاون از هامبورگ آلمان خریداری کرده بود، جایگزین این ساعت کردند.
جالب است بدانید، ساعت صحن آزادی، در ابتدا به وسیله هندل دستی و بزرگی، کوک میشد که پس از ورود برق به مشهد، این ساعت نیز برقی شد.