
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس در اسلامآباد، «محمد ایوب» معلم پاکستانی نمیتواند نسبت به دانشآموزانی که هزینه تحصیل در مدرسه را ندارند بیتفاوت باشد به همین دلیل برای تعلیم به کودکان بیبضاعت مدرسههای خیابانی به راه انداخته است.
وی بدون هیچ چشمداشتی این مدرسهها را پایهگذاری کرد و در حال حاضر تعداد مدرسههای خیابانی با شعار تحصیل فقط حق افراد ثروتمند نیست، گسترش پیدا کرده است.
محمدایوب به هنگامی که پدرش نفسهای آخر زندگی را میکشید به وی قول داد مقدمات تحصیل خواهر و برادرهای کوچکتر خود را فراهم کند.
سرانجام این معلم پاکستانی تصمیم گرفت که نه فقط برای خواهرها و برادرانش بلکه برای همه دانشآموزان بیبضاعت امکان تحصیل فراهم کند و مدرسههای خیابانی را پایهگذاری کرد.
در عکسهای زیر تصاویری از مدرسههای خیابانی محمد یعقوب در پاکستان را مشاهده میکنید.