کاهش تخصیص تسهیلات به مسکن در حالی اتفاق افتاد که طبق برآوردها و محاسبات انجام شده توسط کمیسیون عمران مجلس، بیش از 7 هزار میلیارد تومان منابع در اختیار بانک مسکن برای تخصیص به این طرح بوده است که این تسهیلات میتوانست بخش عمدهای از مسکن مهر را به اتمام برساند. سوالی که همیشه در مقابل کارشناسان قرار داشت این بود که بانک مسکن منابع در اختیار خود برای مسکن مهر را چه کرده است؟
این در حالی است که گزارش حسابرسی شده صورت مالی بانک مسکن در سال 93 نشان می دهد که این بانک بیش از 8 هزار میلیارد تومان تسهیلات بین بانکی در اختیار بانکهای دیگر گذاشته است. در حالی که اعطای تسهیلات بین بانکی در بانک مسکن در سال های گذشته صفر بوده است.
انتشار این مساله سبب شد تا کارشناسان انتقاداتی نسبت به بانک مسکن داشته باشند و عنوان کنند این کار بانک مسکن یک کار تجاری بوده است و بر خلاف اهداف بانک مسکن به عنوان یک بانک توسعه ای است و در حیطه وظایف این بانک نمی گنجد. این انتقاد سبب شد تا رحیمی انارکی عضو هیات مدیره بانک مسکن در جواب این انتقاد عنوان کند که بانک مسکن بر اساس تکلیف بانک مرکزی اقدام به ارائه تسهیلات به دیگر بانک ها کرده است. این مساله بدان معنا است که بانک مرکزی منابع موجود برای مسکن مهر را در حالی که بیش از 1 میلیون خانوار چشم انتظار بوده اند و در صورت توقف این طرح زیان های اقتصادی و اجتماعی بسیاری را می دیدند، به سمت شبکه بانکی منحرف کرده است تا نامحرم ترین بخش به این منابع خود مسکن مهر باشد. حالا بعد از گذشت بیش از 3 سال از دولت، کم کم مشخص می شود علت عقب افتادن طرح مسکن مهر چه بوده است و این طرح قربانی چه مسائلی شده است.
دولت یازدهم از ابتدای روی کار آمدن علی رغم ادعای دولتمردان هیچ تعهدی در قبال تکمیل طرح مسکن از خود نشان نداد و کار به جایی رسید که دولتمردان بارها نسبت به این طرح هجمه وارد کردند. بیان کردن عباراتی مانند "اقتصاد برانداز" و مزخرف از سوی وزیر راه و شهرسازی نشان دهنده عمیق ترین بی مهری صورت گرفته از سوی دولت یازدهم به این طرح است. مطمئنا تکمیل طرح مسکن مهر در 1100 روز گذشته نه تنها خانواده های چشم انتظار این طرح را به مسکن مورد نظرشان می رساند بلکه از رکود عمیقی که اقتصاد ایران در سه سال گذشته با آن دست به گریبان شده اند جلوگیری می کرد. باید دید دولتمردان تدبیر و امید چه پاسخی در خصوص این سهل انگاری دارند.