در اینباره مدیرعامل سابق شرکت ملی صنایع پتروشیمی گفت: میتوان همچون گذشته، تا راهاندازی کامل پالایشگاهها از توان تولید داخل در بنزین پتروشیمیها استفاده کرد، زیرا واردات بنزین مستلزم خروج ارز از کشور است. عبدالحسین بیات افزود: در شرایط کنونی اولویت اصلی، توجه به توسعه صنعت پالایشگاهی بوده که بر این اساس، باید تمام امکانات کشور را برای بهرهبرداری زودتر از پالایشگاه ستاره خلیجفارس بسیج کرد. به گفته بیات، با بهرهبرداری از پروژه پالایشگاه خلیجفارس، تراز تولید بنزین کشور نسبت به تراز مصرف مثبت شده و امکان صادرات بنزین هم به وجود خواهد آمد. وی اعلام داشت: درحال حاضر امکان استفاده از تولید بنزین پتروشیمیها وجود داشته هرچند که این امر بسته به نظر شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی است. مدیرعامل سابق شرکت ملی صنایع پتروشیمی با بیان اینکه کشور همچنان میتواند از پتانسیل صنعت پتروشیمی در جایگزینی بنزین تولید داخل در مقابل بنزین وارداتی استفاده کند به نسیم آنلاین گفت: برای پیشرفت در راهاندازی پالایشگاه ستاره خلیجفارس باید همه امکانات بسیج شود. به گفته بیات، به بهرهبرداری نرسیدن پالایشگاه ستاره خلیجفارس منجر به استمرار در خامفروشی منابع هیدروکربوری کشور و پذیرش خسارت سنگین خواهد بود. وی ادامه داد: در حال حاضر، تامین ارز کشور با سختی همراه است که با واردات بنزین این ارزها هم صرف آن میشود. وی افزود: با بهرهبرداری از پالایشگاه ستاره خلیجفارس، این خسارتها در عین حال حذف میشود. این کارشناس صنعت پتروشیمی اظهار داشت: واردات هر نوع کالایی از جمله بنزین که توانایی تولید آن در داخل وجود دارد، مغایر با سیاستهای اقتصاد مقاومتی است. بیات بیان داشت: در شرایط حاضر، در صنعت پتروشیمی ظرفیتهای جذب نشده فراوانی وجود دارد که ظرفیت اسمی پالایشگاهها متناسب با سرمایهگذاری انجام شده نیست، بنابراین باید با حل معضلات فرارو، توان تولیدی پالایشگاهها را به ظرفیت اسمی رساند. وی اذعان داشت: با ارتقای کیفیت پالایشگاهها میتوان تولید بنزینهای پالایشگاههای قدیمی را افزایش داد.
مهمترین علتی که دولتیها به واردات بنزین اصرار دارند توافقات نانوشته برجام است. طبق گفته برخی مسؤولان به علت محدودیت انتقال پول به ایران، اروپاییها از ایران نفت میخرند و بنزین میفروشند! بر این اساس هماکنون قراردادی بین شرکت ملی نفت ایران و «ویتول سوییس» به منظور تهاتر نفتخام و گازوئیل با بنزین امضا شده است و پول حاصل از صادرات نفتخام یا گازوئیل به این شرکت سوییسی با پول واردات بنزین به نوعی تسویه مالی میشود. علاوه بر این، مذاکراتی با پالایشگاههای نفت آسیایی هم برای تهاتر نفتخام در قبال بنزین انجام شده و بخشی از هزینههای واردات گسترده بنزین از محل تهاتر تامین و جبران میشود.
حجم واردات بنزین ایران در طول 3 سال فعالیت دولت تدبیر و امید از یک میلیون لیتر در روز به بیش از ۱۲ میلیون لیتر افزایش یافته است و پیشبینی میشود با توجه به سیاستهای شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی، حجم واردات امسال حتی از مرز ۱۵ میلیون لیتر در روز عبور کند...
در اینباره سیدحمید حسینی، عضو هیاتمدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی به «وطنامروز» گفت: در زمینه علت واردات بنزین به کشور نباید از این موضوع غافل شویم که دست شرکت نفت برای دریافت پول نفت از خارجیها بسته است، بنابراین ترجیح میدهد از «تهاتر» استفاده کند و در ازای تحویل نفت به خارجیها، بنزین دریافت کند، چراکه اروپاییها توان پرداخت پول به شرکت نفت را ندارند. وی با انتقاد از بلاتکلیف بودن پالایشگاه ستاره خلیجفارس برای تولید انبوه بنزین میگوید: وارد مدارشدن این پالایشگاه با اما و اگرهای فراوانی همراه است و در این شرایط نمیتواند به تولید بنزین قابل عرضه در کشور بپردازد. وی در پاسخ به این سوال که «وضعیت و شرایط فعالیت بخش خصوصی نفت، گاز و پتروشیمی در دوران پسابرجام چگونه است» میگوید: شاید برای دولت و اوضاع اقتصادی کشور خوب باشد اما واقعیت این است که بخش خصوصی بدجور گرفتار شده و توان رقابت با شرکتهای «گردن کلفت» را ندارد. حسینی میافزاید: به هر دلیل، شرکت نفت ترجیح میدهد به خارجیها اعتماد کند، چراکه بسیاری از آنها شرکتهای نامدار و مطرحی هستند، بنابراین شرکت نفت و نهادهای دولتی سراغ آنها میروند و به آنها فضا و امکانات و فرصت میدهند.