به گزارش پایگاه 598 به نقل از همشهري آنلاين، علل مختلف تعريق شبانه از طريق آزمونهاي مختلف و بررسي تاريخچه پزشكي قابل تشخيص است. برخي از شرايط شناخته شده مرتبط با تعريق شبانه از اين قرارند:
سرطان
عرق كردن شبانه يكي از علائم برخي از سرطانها است. رايجترين انواع سرطان، عبارتند از سرطان لنفوم. البته در اين افراد همراه با تعريق، كاهش وزن غير قابل توضيح و تب نيز رخ ميدهد.
عفونت
سل عفونت بسيار شايع مرتبط با تعريق شبانه است. اما عفونتهاي باكتريايي مانند اندوكارديت يا التهاب دريچههاي قلب، استئوميليت يا التهاب در استخوانها و آبسه باعث تعريق شبانه ميشوند. تعريق شبانه همچنين ميتواند يكي از نشانههاي ابتلا به اچ آي وي باشد.
داروها
مصرف برخي از داروها با تعريق شبانه در ارتباط است. داروهاي ضد افسردگي يك نوع رايج هستند. 8 تا 22 درصد از مصرف كنندگان اين داروها گزارش داده اند كه دچار تعريق شبانه ميشوند. داروهاي كاهنده تب مانند آسپرين و استامينوفن نيز ميتوانند باعث اين علامت همراه با گر گرفتگي شوند.
يائسگي
گرگرفتگي در دوران يائسگي ميتواند همراه با تعريق شبانه خود را نشان دهد و البته اين يك علت بسيار شايع در زنان است.
تعريق ايديوپاتيك
وضعيتي است كه بدن در آن بدون هيچ علت پزشكي قابل شناسايي تعريق ميكند.
تعريق بيشتر در كف دستها، كف پاها، زير بغل، پوست سر و صورت رخ ميدهد.
در بعضي افراد، اين مشكل در بين اعضاي خانواده مشترك است و به همين دليل
احتمالا عامل ژنتيك نيز دخيل است.
تعريق بيش از حد معمولا براي اولين بار در سن كمتر از 25 سالگي خود را نشان
ميدهد، ولي در عين حال ممكن است در هر سني علايم آن بروز كند. مردان و
زنان معمولا به يك نسبت مبتلا ميشوند. اين اختلال، شايع بوده و 3 نفر از
هر 100 نفر را مبتلا ميكند.
هيپوگليسمي
افت قند خون نيز منجر به عرق كردن در شب ميشود. افرادي كه در حال استفاده از انسولين هستند و يا داروهاي ديابت را دريافت ميكنند، با بروز هيپوگليسمي دچار عرق ميشوند.
اختلالات هورموني
تعريق و گرفتگي را ميتواند با چند اختلال هورموني مانند فئوكروموسيتوم (توموري كه معمولا در مركز غدد فوق كليوي ايجاد ميشود)، سندرم كارسينوئيد (مجموعه علائم به دنبال برخي از تومورهاي كارسينوئيد منتشر شده در آپانديس، ركتوم، ريه و ...) و پركاري تيروئيد مرتبط دانست.
شرايط عصبي
به طور غير متداول، شرايط عصبي از جمله اتونوميك ديس رفلكسي (در اثر يك تحريك در پائين سطح ضايعه نخاعي)، اختلال استرس پس از سانحه، سكته مغزي و نوروپاتي اعصاب اتونوم ممكن است باعث افزايش تعريق در شب شود.