آرایش انتخابات ریاست‌ جمهوری آمریکا پس از رأی‌گیری نیویورک + جدول

پیروزی کلینتون در نیویورک که زمانی کرسی سنای آن را در اختیار داشت، پیروزی‌های اخیر برنی ساندرز را خنثی کرده و وی دیگر اکنون تقریبا توانی برای جبران نمایندگی‌های از دست رفته ندارد.

پیروزی در یکی از بزرگترین ایالت‌های آمریکا ترامپ و کلینتون را قادر ساخته که خود را برای نمایشی قوی در انتخابات سه‌شنبه آتی در پنج ایالت شمال شرقی آماده‌تر سازند.

ترامپ تقریبا 60 درصد آراء را بدست آورده و به راحتی جان کاسیچ، فرماندار اوهایو، که 25 درصد آراء، و تد کروز، سناتور تگزاس، که 15 درصد آراء، را کسب کردند؛ شکست داد. با این احتساب، ترامپ، کاسیچ و کروز تاکنون به ترتیب 89، 3 و صفر نمایندگی حزبی در نیویورک به خود اختصاص داده‌اند.

با شمارش بیش از 98 درصد آراء، کلینتون توانسته 58 درصد آراء، و ساندرز نیز 42 درصد آراء را کسب کنند. از مجموع 291 نمایندگی حزبی این ایالت، کلینتون تاکنون 169 نمایندگی و ساندرز نیز 104 نمایندگی حزبی را کسب کرده‌اند.

هدف از انتخابات مقدماتی و انتخابات انجمن‌های حزبی چیست؟

آمریکایی‌ها با استفاده از این دو روش نامزدهای مورد نظر حزب‌شان را در هر ایالت انتخاب می‌کنند، فرآیندی که تا پیش از ماه جولای و کنگره احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه ادامه خواهد داشت. این مدل‌های انتخاباتی در طول زمان به وجود آمده‌اند و در قانون اساسی آمریکا اشاره‌ای به آنها نشده‌است و شامل تعیین گرایشات هیأت‌هایی است که قرار است یک ایالت را در کنگره حزبی که کاندیدای نهایی در آن انتخاب خواهد شد، نمایندگی کنند.

وضعیت آرایش کنونی نماینده‌های حزبی چگونه است؟

نامزدهای حزب جمهوری‌خواه باید برای برنده شدن در انتخابات درون‌حزبی باید اکثریت 2340 نمایندگی را در کنوانسیون ملی جمهوری‌خواهان کسب کنند. نامزد حزب دموکرات نیز باید اکثریت را در 4132 نمایندگی در کنوانسیون ملی دموکراتیک کسب کند.

مجموع تعداد نمایندگی‌ها شامل آنهایی است که وعده حمایت از فرد خاصی را داده‌اند یا هنوز خود را متعهد نکرده‌اند. حزب ایالتی مشخص می‌کند که در داخل ایالت مذکور چه تعداد از این دو نوع نمایندگی وجود داشته باشد. جدول‌های زیر مواردی که از انتخابات مقدماتی یا انجمنی برای انتخاب نمایندگی‌های یک ایالت یا منطقه در کنوانسیون ملی استفاده می‌شود، و آرایش این نمایندگی‌ها تا زمان حاضر را نشان می‌دهند.