حذف رقیب با تهمت تندروی

به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه جوان؛ سعید همتی: «برخي دائماً كلمه «تندروها» را تكرار مي‌كنند كه منظور آنها جريان مؤمن و حزب‌اللهي است، در حالي كه نبايد جوانان انقلابي و حزب‌اللهي را متهم به تندروي كرد زيرا اين جوانان با اخلاصي تمام و با همه وجود در ميدان حاضرند و هرگاه كه دفاع از مرزها و دفاع از هويت ملي لازم باشد، وسط ميدان هستند» اين بخشي از سخنان مقام معظم رهبري در هفته گذشته است. ايشان براي چندمين بار است كه نسبت به تندرو خواندن جريان مؤمن و انقلابي ابراز ناراحتي كرده و حمايت از نيروهاي حزب‌اللهي كشور را يك اصل به شمار مي‌آورند. 

رهبر انقلاب به بخشي از تاكتيك‌هاي جريان تخريب‌كننده اشاره مي‌كند و تخطئه طيف مؤمن به‌واسطه كشاندن پاي آن به حوادث تلخ و مقصر جلوه دادن آن را اينگونه بيان مي‌كنند: «طيف مؤمن نبايد به صرف يك اتفاق بسيار بد و غلط همچون حمله به سفارت عربستان، پاي حزب‌اللهي‌ها و جوانان مؤمن و انقلابي را وسط بكشد.» اين بخش از سخنان رهبري به رويكرد جريان تجديدنظرطلب پس از حمله به سفارت عربستان اشاره دارد كه در آن روزنامه‌هاي زنجيره‌اي و شخصيت‌هاي اين جريان تلاش كردند در قالب مطالب و مصاحبه‌هاي متراكم، عامل اصلي اين تحرك را جريان وفادار به انقلاب عنوان كرده و با برجسته كردن چنين مسئله‌اي موضوع اصلي را كه همان دشمني عربستان با ملت ايران است به فراموشي بسپارند. 

رهبر انقلاب در ادامه به رويكرد مؤثر جناح مؤمن در طول سال‌هاي قبل و بعد از انقلاب اشاره و اقدامات اين قشر از جامعه را بسيار سودمند به حال انقلاب عنوان مي‌كنند: «عقل و فهم همين جوانان انقلابي و حزب‌اللهي و تحليل آنان در مورد مسائل در موارد زيادي از برخي بزرگ‌ترها بهتر است و نبايد اين جواناني كه سينه‌چاك انقلاب و اسلام هستند به بهانه حمله به سفارت عربستان يا قبل‌تر، حمله به سفارت انگليس كه هر دو به ضرر كشور و اسلام است و بنده هم بدم آمد، تضعيف شوند و مورد تهاجم قرار گيرند.»

پس از روي كار آمدن دولت يازدهم تخريب جريان مؤمن و انقلابي شكلي جدي‌تر به خود مي‌گيرد به گونه‌اي كه در فرآيند رأي اعتماد مجلس به وزراي كابينه دولت روزنامه‌هاي زنجيره‌اي در حمايت از دولت به شدت به منتخبان دلسوز مردم حمله كرده و آنها را با واژگاني نظير تندرو و افراطي مورد خطاب قرار دادند. تندرو خواندن بخشي از نمايندگان مجلس با هدف «تقابل» و «القاي دو دسته بودن منتخبان ملت به تندرو - ‌معتدل» در دستور كار جريان مقابل قرار گرفت، به‌گونه‌اي كه روزنامه‌هاي زنجيره‌اي با تيترهاي پرشمار و متراكم تلاش كردند بخشي از نيروهاي انقلابي حاضر در كسوت نمايندگي مجلس را با عنوان «تندرو» مورد خطاب قرار دهند. «دولت اعتدال در چالش با افراطيون»، «رأي اعتماد و عملكرد تندروهاي مجلس‌»، «‌عقلاي مجلس بيشتر به فكر افراطيون باشند»، «پخش شبنامه‌تندروها در صحن در شأن مجلس نبود» و «شبنامه‌تندروها كار دست نجفي داد» اينها تنها بخشي از تيترهايي است كه با محوريت «افراطي» ناميدن بخش قابل توجهي از نمايندگان انقلابي و دلسوز مجلس روي صفحه‌هاي خبري رسانه‌هاي اين جريان نقش بست و شكاف بين اصولگرايان را تعميق ‌بخشيد. مقدمه‌ اين طرح كه همان «اصرار» و «تكرار» گزاره‌«افراط» از رسانه‌هاي اين جريان براي بخشي از منتخبان مردم در مجلس است، با اهداف مختلفي صورت گرفت كه در ادامه به آن اشاره خواهيم كرد. 

در سطح ديگر از سناريوي مورد اشاره رسانه‌هاي پرتعداد حامي دولت كه بخش قابل توجهي از آنها را زنجيره‌اي‌ها تشكيل مي‌دهند طي 28ماه گذشته، سازمان‌يافته و منسجم سعي داشته‌اند ‌با درج تيترها و اخبار جهت‌دار، تلاش کنند باورمند سازند اقدامات بخشي از نيروهاي انقلابي خلاف مصالح نظام و انقلاب بوده كه نمودي از آن تلاش براي «زمينگير‌كردن دولت يازدهم» است. اين جريان رسانه‌اي كه از يك اتاق فكر واحد سود مي‌برد، در تلاش است مخالفت‌ها و انتقادات سازنده ‌دلسوزان و منتقدان دولت را بزرگنمايي نمايد و آن را مساوي با غرض‌ورزي و دشمني با دولت به افكار عمومي القا كند. 

هاشمي‌رفسنجاني هم طي ماه‌هاي گذشته بارها جناح مؤمن را با چنين ادبياتي مورد خطاب قرار داده است، وي بعد از انزوايي چندساله در عرصه‌سياسي به واسطه روي كار‌آمدن دولت يازدهم در ديدار اعضاي حزب كارگزاران اظهار مي‌كند: «گروهي مي‌خواهند دولت را زمينگير كنند.» وي در ادامه با حمله‌ شديد نسبت به دلسوزان انقلاب و منتقدان دولت اظهار مي‌كند: «هياهوي تندروها در مسائل كلان مانند مذاكرات هسته‌‌اي و جلوگيري از تشديد تحريم‌ها براي «منافع ملي» خطرناك است، اقليت مغرض چشم بسته به ميدان نقد آمد و در تاريكي رويگرداني مردم از خود، كاه را كوه مي‌سازد تا به وظيفه‌ خويش در مانع‌تراشي براي دولت عمل نمايد.»

بسياري از شخصيت‌ها و رسانه‌هاي همسو با دولت نيز به واسطه چنين اظهاراتي به صورت «سازمان‌يافته» و «منسجم» سعي داشته‌اند با درج تيترها و اخبار جهت‌دار، نشان دهند جرياني انقلابي به دنبال زمينگير كردن دولت يازدهم است. يكي از نقاط اشتراك هاشمي با تجديدنظرطلبان هم دقيقاً همين موضوع است و در تلاش هستند مخالفت‌ها و انتقادات سازنده دلسوزان و منتقدان دولت را بزرگنمايي و آن را مساوي با غرض‌ورزي و دشمني با دولت به افكار عمومي القا كنند. 

يكي از اهداف شخصيت‌ها و رسانه‌هاي اين جريان از ناميدن بخشي از نيروهاي انقلابي به نام «تندرو» و القاي چنين مسئله‌اي به جامعه اين است كه خودي‌ها را از زير بار رواني اتهام فتنه‌گري دربياورند؛ اتهامي كه مردم به واسطه‌رفتار ساختارشكنانه‌ آنها به اين گروه نسبت داده‌اند. به بياني روشن‌تر نامگذاري انقلابيون به‌عنوان «تندروهاي مخالف مصلحت عمومي» مي‌تواند سابقه‌هاي پرتعداد از تندروي‌ها، هنجارشكني‌ها و رفتارهاي همسو با نظام سلطه‌اين طيف را در اذهان عمومي مخدوش كند و به طيف مقابل نسبت دهد كه همين رها شدن از بند بسياري از انتقادات است. بزرگان اين طيف اعتقاد دارند تكرار يك دروغ بزرگ «افراطي ناميدن نيروهاي ارزشي و دلسوز» در درازمدت تأثير خود را در فضاي سياسي كشور مي‌گذارد، پس مي‌توان اميدوار بود آرام‌آرام با تبليغات جهت‌دار، جريان اصولگرايي را در اذهان عمومي با كلمه‌«افراط» پيوند داد و اين باور را به جامعه تزريق كرد كه اصولگرايي يعني تندروي و خشونت‌طلبي. نسبت دادن اتهامي كه سال‌ها منسوبين به اصلاحات با آن شناخته شده‌اند، تنها از اين مسير ميسر مي‌شود كه جريان رقيب را افراط‌‌گرا بنامند تا هم قد خميده دوستان فتنه‌گرشان را از زيربار اين اتهام سنگين چندساله خالي كنند و هم بتوانند از پاسخ به افكار عمومي در مورد چرايي هزينه‌زايي براي نظام و مردم طفره بروند. 

 

«پروژه انحراف افكار عمومي از مشكلات اصلي كشور» را هم مي‌توان از جمله اهداف دانست، به گونه‌اي كه با بزرگنمايي اتفاقاتي مانند «سؤال و استيضاح خيالي از وزراي دولت يازدهم در كنار آن همچنين با اظهارات شاذ و حساسيت‌زا‌ي برخي از ملازمان دولت افكار عمومي را از موضوعاتي كه دولت در آن «بيم نقد منتقدان» دارد منحرف كرده و به مسائل دست‌چندم درگير كند. 

به عقيده اتاق فكر اين جريان، امتياز‌دهي دولتمردان در گام ديگري از مذاكرات كشورمان با 5+1 نبايد در تيررس نقد و پالايش رسانه و شخصيت‌هاي طيف وفادار به مباني و گفتمان انقلاب اسلامي قرار گيرد بلكه بايد با بزرگ‌سازي بسياري از اتفاقات دست‌چندم و فرعي ذهن آنها و افكار عموم را از آنچه در مذاكرات رخ مي‌دهد، منحرف كنيم تا دولتمردان با فراغ بال به آنچه تصميم دارند نزديك شوند. 

«تندرو نشان دادن برخي از نمايندگان» به افكار عمومي و تخريب چهره منتخباني كه دغدغه‌هاي اسلامي و انقلابي دارند مي‌تواند تاكتيك ديگري باشد كه بار ديگر در دستور كار تئوريسين‌هاي اين جناح قرار گرفته است؛ تاكتيكي كه مي‌تواند نظر مثبت جامعه را نسبت به چهره‌هاي اصولگرايي و كاركرد اين گفتمان تغيير داده و منجر به استقبال از جريان دگرانديش در انتخابات اسفند 94 شود. 

به بياني بهتر، دم‌دستي‌ترين هدف رسانه‌هاي اين جريان از طرح «استيضاح پنج وزير» و در پوشش آن تندرو ناميدن بخشي از اصولگرايان انقلابي مجلس القاي اين پيام به جامعه است كه از يك سو جريان متبوع خود را از زير بار رواني اتهام فتنه‌گري دربياورند؛ اتهامي كه مردم به واسطه‌رفتار ساختارشكنانه‌آنها به اين گروه نسبت داده‌اند و از سوي ديگر منتخبان اصولگرايي مجلس را تندرو و افراطيوني بنامند كه رفتارشان مانع وصول مطالبات مردم از دولت است.