به گزارش پایگاه 598، کیهان نوشت: یک روزنامه آمریکایی نوشت آیتالله خامنهای دست آمریکا را
خوانده است. او با آخرین نامه خطاب به رئیسجمهور و انجام آزمایش موشکی
آمریکا را تحقیر کرد.
وال استریت ژورنال در تحلیلی نوشت: آزمایش
یک موشک بالستیک جدید در ایران، نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل
متحد که ایران را از هرگونه فعالیت مرتبط با موشکهای بالستیک به مدت
دستکم ۸ سال منع میکند،
است. نامه آیتالله خامنهای به روحانی
رئیسجمهوری از نظر برخی خبرنگاران «تایید احتیاطآمیز توافق» بود اما این،
درست نیست. گفتههای رهبر جمهوری اسلامی ایران «رد توافق» است و صراحت
دارد که آمریکا و هر کس دیگری باید بازنویسی او را قبول کنند.
وال
استریت ژورنال با استناد به تحلیل دو کارشناس موسسه پژوهشهای رسانهای
خاورمیانه، مینویسد: آیتالله خامنهای دو خواسته دارد؛ نخست این که
آمریکا و اروپا باید تحریمهای اقتصادی را به طور کامل برچینند، نه اینکه
به طور موقت به حالت تعلیق درآورند و به هر امکانی برای بازگرداندن
تحریمها در صورت عدم پایبندی ایران به توافق پایان دهند. دوم؛ تحریمها
علیه ایران برای حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر نیز باید منتفی شود.
آیتالله
خامنهای جدول زمانی که ایران باید اورانیوم غنی شدهاش را به خارج منتقل
کند و رآکتور تولید پلوتونیوم اراک را تغییر دهد، و آژانس بینالمللی انرژی
اتمی آن را تایید کند تغییر میدهد.
وال استریت ژورنال اظهارنظر
میکند: رهبر ایران دست دولت اوباما را خوانده است، حالا میخواهد از
امتیازاتی که قبلا گرفته استفاده کند و وقت بیشتری میخواهد.
وال
استریت به برخی از اقدامات ایران از هنگام امضای توافق، از جمله محکوم
ساختن گزارشگر واشنگتن پست و گزارش دستگیری یک بازرگان آمریکایی- ایرانی در
تهران اشاره میکند و میافزاید در مورد دولت اوباما خوب بود تصور کرد
رفتار تحقیرآمیز آیتالله را احساس میکند.
اما چنین نیست. آزمایش
موشک با کوشش ضعیفی برای «اقدام مناسب» در سازمان ملل متحد و نامه
آیتالله خامنهای با سکوت تقریبا کامل روبرو شد. با وجود تمام قولها و
هشدارها درباره توافق اتمی ایران، آنچه میگذرد چیزی بیشتر از تسلیم در
لباس دیپلماسی نیست.
ارتباط و ترکیب نیروها در خاورمیانه در سال
گذشته تغییر کرده است و باراک اوباما هیچ قدمی برای برقراری موازنه
برنخواهد داشت. آقای خامنهای این را میداند و خیال ندارد امکان تسلیم
آبرومندانهای را برای آمریکا فراهم آورد. شاید هم آقای اوباما بداند، اما
به نظر نمیرسد خفت و سرشکستگی اهمیتی برایش داشته باشد.