عشق است «هیأت ملت»

به گزارش پایگاه 598، روزنامه «وطن‌امروز» در یادداشتی از «حسین قدیانی» نوشت:

فلان توافق با همه معایبش و با همه امتیازات نقدی که در ازای مشتی وعده نسیه داده، چیزی بیشتر از یک اسم رمز یا اسم مستعار نیست. در ورای این بازی نقش‌ها، نقشه‌هایی بس خطرناک‌تر از توافقک‌ها کشیده‌اند! ‌که چی! که خمینی بشود فقط یک قاب عکس‌ روی دیوار! یک احترام ظاهری لیکن هنگام اجرا، صرف‌نظر از وصیت‌ امام و پیام شهدا کار خودشان را بکنند! در مواجهه با عکس امام و شهدا سر تعظیم فرود آورند اما هنگام عمل، هم صحیفه امام را بپیچانند، هم وصیت شهدا را. اینکه امام گفته «اگر از صدام بگذریم از آل‌سعود نخواهیم گذشت» یک احترامکی برایش قائل شوند اما درست در هنگامه‌ فاجعه منا، خیلی ظریف و در عین حال خیلی زمخت اظهار دارند: «عربستان از داعش و دیگر تروریست‌های تکفیری ضربه خورده... و عربستان دوست ماست» و از این حرف‌های ذیل عنوان اخوک عبدالله! اینکه باری نوشتم آدمی می‌تواند فقط وزیر دولت وقت باشد، نه وزیر نظام جمهوری اسلامی، نه وزیر خمینی بت‌شکن و نه وزیر خون شهدا، دقیقا از ورای همین منظر است. کار را به جایی رسانده‌اند که وزیر خارجه آلمان در همین تهران و در حضور آقایان، امیدوار به تغییر رفتار جمهوری اسلامی در قبال کشورهای منطقه می‌شود و حتی از اسرائیل هم نام می‌برد! «همان اسرائیل نجس» از دیدگاه امام خمینی. والله نقشه‌ها کشیده‌اند برای انقلاب و انقلابی‌ها. در این نقشه، این جماعت همه حقی دارند، حتی حق دارند در برابر تهمت تقلب به یک انتخابات باشکوه 40 میلیونی سکوت کنند، بر «دروغ اکبر» ماله بکشند، زمینه‌ساز تحریم شوند، آبروی نظام را ببرند، آنگاه بی‌آنکه اندک عذری بخواهند صندلی‌نشین هم بشوند! کوچک‌ترین اعتراضی هم به جماعت کنی، انگ‌بارانت می‌کنند که اخلاق را زیر پا گذاشته‌ای! خود مجازند هر رگ گردنی را علیه ملت و نمایندگان ملت کلفت کنند، در جوار این همه شهید منا، هنوز هم با بشکه‌های سعودی نرد عشق ببازند، امام راحل و شهدای ادوار انقلاب را رسما و علنا بپیچانند، ما اما حق حتی یک اعتراض هم نداریم! که اگر اعتراض کنیم، حواله‌مان می‌دهند به جهنم! واقعا کسی هست تصویر و تصور کند مظلومیت حزب‌الله را؟! چند روز دیگر یوم‌العیار عاشوراست و کمی بیشتر اگر به حضرات رو بدهیم یارای این وقاحت را خواهند داشت که از «اخلاق سکولار» بر فرق جواب نه به امان‌نامه‌ شمر هم چماق بلند کنند! والله نقشه این است که از انقلاب اسلامی صورتی باقی بماند عاری از سیرت انقلابی. یک انقلاب اسلامی که اسمش البته همان انقلاب اسلامی باشد اما خالی از محتوای ضد ظلم! به انقلاب اسلامی چه مربوط که عربستان آبشخور اصلی تروریست‌های تکفیری است؟! به انقلاب اسلامی چه مربوط که آمریکا اول حامی بشکه‌های سعودی است؟! به انقلاب اسلامی چه مربوط که وزیر خارجه آلمان چشم در چشم آقایان در مقام تطهیر اسرائیل نجس و حرامزاده برآید؟! به انقلاب اسلامی چه مربوط که حرم عقیله بنی‌هاشم در خطر است؟! فوق فوقش باید با داعش هم به بازی برد- برد برسیم و دیگر آن راه پرافتخار را نرویم که سردار شهید حاج‌حسین همدانی رفت! با این حساب ایراد اصل کاری حتی به امام خمینی هم بازنمی‌گردد بلکه بی‌تعارف باید سوال از حسین‌بن علی(ع) کرد که چرا فرمودند یکی چون من هرگز با یکی چون یزید بیعت نمی‌کند؟! و شگفتا! تا یک کلام حرف از انقلاب و انقلابی‌گری می‌زنیم، مشکلات اقتصادی مردم را برای‌مان لیست می‌کنند! کانه مقصر رکود اقتصادی، عنصر بلندبالای مقاومت است؛ یا لباس بدون جلیقه ضدگلوله سردار سلیمانی یا لباس آغشته به خون سردار مدافع حرم! یا شعار «مرگ بر آمریکا» یا شعار «هیهات منا ‌الذله!» از چماق اخلاق سکولار که عین بی‌اخلاقی است نترسیم، نهراسیم، انقلابی باقی بمانیم و از حضرات بپرسیم که اگر رواداری با دشمن، نتیجه اقتصادی مد نظر را نداشته، گناه خون سردار همدانی‌ها چیست؟ و شگفتا از نفاق‌شان که تا دیروز مواضع خود را با پرچم داعش ست می‌کردند، اسد را می‌زدند، مقاومت را می‌زدند و امروز،‌ داعیه‌دار علمدار مدافع حرم شده‌اند!

و باز باید رک و راست بپرسیم که شما اگر این همه نگران اوضاع اقتصادی مردم هستید، چرا در برابر فتنه زمینه‌ساز تحریم، آن سکوت گوشخراش را از خود نشان دادید؟ و چرا همان سال 88 بر گوش سران فتنه که اول مسبب دور جدید تحریم‌ها بودند نخواباندید؟ و نه‌تنها بر گوش اصحاب فتنه سیلی نزدید که تا آنجا که یارای‌تان بود خیانت بی‌مثال فتنه‌گران را ماست‌مالی کردید! شما اگر اینقدر نگران فشار تحریم بر گرده ملت بودید، در وهله اول باید خط خودتان را از خط فتنه پررنگ‌تر می‌کردید، حال آنکه از دیروز تا امروز داعیه‌تان آن است که ان‌شاءالله فتنه نبوده و گربه بوده! و باز هم شگفتا! به موازات این همه سنگ اوضاع بد معیشتی مردم را به سینه زدن، باز هم مدعی عبور مردم از تنگناهای اقتصادی هستید؟ چند روز پیش یکی از آقایان اظهار داشت عده‌ای از خوشحالی مردم ناراحت می‌شوند! باز هم باید پرسید از کدام خوشحالی و از کدام مردم حرف می‌زنید؟ مصادیق این خوشحالی کجاست؟ و این مردم کیستند؟ لابد منظورتان از مردم خوشحال، همان مردمی بودند که در مازندران با استقبال چشمنواز خود موجبات مضحک‌ترین عذرخواهی ممکن را باعث شدند که مسؤول ستاد استقبال مردمی از سوی مردم مازندران به خاطر عدم استقبال مدنظر معذرت‌خواهی کند!

واقعیت آن است که ما از خوشحالی مردم حقیقتا خوشحال می‌شویم. اما وقتی می‌بینیم مردم ناراحت از دست‌فرمان غلط آقایان هستند، بهتر آن می‌بینیم که انگ‌ها را به جان بخریم اما پژواک غم و رنج آحاد ملت باشیم. ما مثل بعضی‌ها نیستیم که ملت را به این و آن بفروشیم، چه اینکه ما دولت را هم برآمده از رای ملت می‌دانیم و اصل را ملت می‌دانیم، نه دولت‌های چند ساله!

قلم ما، آبروی ما، و قطره قطره خون ما فدای راه این ملت، فدای راه روح‌الله، فدای خون شهدا. و تا خمینی، خمینی است ما اجازه نمی‌دهیم شامورتی‌بازی‌ها و شارلاتان‌بازی‌ها از آن ابرمرد بی‌بدیل، فقط یک قاب عکس واجب‌الاحترام روی دیوار بسازد! ما خط سیاست خارجی خود را بی‌تعارف از وزیر خارجه دولت اعتدال نگرفته‌ایم که تصور کنیم داعش ضربه‌های اساسی به عربستان زده! نخیر! ما داعش را از قضا دست‌پرورده بشکه‌های سعودی می‌دانیم و با افتخار اعلام می‌کنیم خط سیاست خارجی خود را از سطر سطر صحیفه نور امام می‌گیریم، ایضا از کلمه به کلمه وصایای شهدا. روزگار اگر مشغول امتحان غیرت ماست، بداند که این دشمن‌دوستی‌ها، ذره‌ای از بغض ما نسبت به شیطان بزرگ کم نمی‌کند. سرسره‌بازی روی خون شهدای منا و کاسبی با تحریم از همان زمان فتنه، همان به هنر آقایان باشد. هنر ما انقلابی ماندن در روزگاری است که توهم‌ زده‌اند چون حسین(ع) با چون یزید لعنت‌الله‌ می‌توانست بازی برد- برد داشته باشد! چند روز پیش از این پیشنهاد دادیم به آقایان که برای شناسایی کاسب تحریم و باز شدن گره ذهنی خود، به هرنحو که صلاح می‌دانند مرجعی بیابند جهت رسیدگی به اموال مدعیان و منتقدان. سکوت در برابر این پیشنهاد همه چیز را برای ملت روشن‌تر از پیش کرده است. وقتی ملت ناراحت از رکود و تورم، می‌بیند که بعضی‌ها همچنان چشم به سیاست خارجی دوخته‌ و داخل را واگذار به کرم اوباما و جان‌ کری کرده‌اند، واقعا و دقیقا باید از چه چیزی خوشحال باشد؟! شرمنده اگر ما مثل فلانی قادر نیستیم ناراحتی ملت را خوشحالی ملت ببینیم! و شرمنده اگر خمینی برای ما نه قاب عکسی روی دیوار که مردی همچنان وسط میدان است! گیرم توانستید درون قلب رآکتور اراک را با سیمان پرکنید، لیکن قلب مالامال از عشق ما به خمینی با سیمان سنگ نمی‌شود! با هیچ مصالحی! و با هیچ مصلحتی!

***

گرم باد دم  معرفت محرم که همیشه خوب موقعی از راه می‌رسد. به تأسی از جمله معروف خمینی که گفت: «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است» باید گفت: «محرم و صفر است که انقلاب اسلامی را زنده نگه داشته است». و الا آقایان توهم می‌زدند نظامی چون نظام جمهوری اسلامی در همه زمینه‌ها اهل بازی برد ـ برد با نظامی چون نظام جلاد تحریم ایالات متحده است! «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» امسال بهنگام‌تر از هر سال دیگری سر رسید تا هشداری باشد برای جماعت که هرگز از گندم ری نخواهند خورد! در آستانه محرم، امسال اولین شهید را سیدعلی حسینی خامنه‌ای تقدیم حضرت سیدالشهدا کرد؛ سردار شهید حاج حسین همدانی! خجالت از روی این شهید عاشورایی نمی‌کشید که در شام هم از بازی برد – برد با لعین داعشی سخن می‌رانید؟! بشار اسد شناسنامه ایرانی ندارد اما حتم دارم ایرانی‌تر از جماعتی است که می‌خواهند با تئوری‌های مسخره، حضور داعش در جوار حرم عقیله بنی‌هاشم را نهادینه کنند. یا حسین شهید! لبیک ما نشان به نشان شهدای‌مان هنوز هم به ندای «هل‌من‌ناصر» امام عاشوراست. خط ما را خون سرخ تو ترسیم می‌کند. و این ظاهرا بزرگ‌ترین گناه ماست! آری! دولت ملت ما دستگاه اباعبدالله است. و این ظاهرا بزرگ‌ترین گناه ملت ماست! عشق است این گناه ... و عشق است «هیأت ملت» که نه از کودکی، از ازل عاشقت بوده‌اند حسین جان.