بمناسبت یادواره سیامین سرداران و فرماندهان شهدای استان قم؛
جهانگیر الماسی با بیان اینکه ادبیات مدیرعامل خانه سینما در رابطه با وزارت ارشاد و معاونت سینمایی را نمی‌پسندم، گفت: وزارت ارشاد و معاونت سینمایی 2 سال است که مدام در حال دست به دست کردن و مماشات با عملکردهای خانه سینما هستند.
«جهانگیر الماسی» در
گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی فارس در خصوص حوادث اخیر خانه سینما گفت: برای
ما ایرانی‌ها خراب کردن آسان‌تر از ساختن است و بنده بسیار متأسفم که گروهی
سبب شدند که گروهی صنفی که براساس تعریف قانونی پاتوق سینمایی محسوب
می‌شد، به جهت عملکرد اشتباه مدیریتی اسباب انحالش ایجاد شده است.
وی در ادامه افزود به خاطر دارم خانه سینما که بنده جزو یکی از بنیانگذاران آن بودم، با چه خون دل خوردن‌هایی در زمان آقایان بهشتی و انواری در پی اهداف صنفی بسیار خوب طراحی شد، قرار بود خانه سینما روابط بین معاونت سینمایی و اهالی سینما را تسهیل دهد، در واقع حقوق مدنی آحاد خانواده سینما از طریق مدیریت اهالی سینما در قالب صنوف مختلف و خواسته‌های آن‌ها به وسیله وزرات ارشاد و یک ذی‌حسابی مستقل در خانه سینما تأمین شود که این اهداف به خودی خود بسیار ارزشمند است.
* نباید از پاتوقی مانند خانه سینما انتظار سندیکایی داشت
این بازیگر ادامه داد: اما بناید فراموش کرد خانه سینما بر اساس مصوبه هیئت وزیران تأسیس شد، خانه سینما در اینجا یک پاتوق بود تا یک سندیکا، بنابراین نمی‌تـوان از یک پاتوق و نهادی صنفی انتظارات عملکردی یک سندیکا را داشت.
الماسی تصریح کرد: به نظرم عملکرد مدیریت در صنوف، به عنوان مثال صنف بازیگران برایش اهمیت نداشت؛ چراکه بیمه من 8 سال پیش قطع شد و چرا نسبت به اینکه بنده 12 سال بی‌کار بودم، هیچ کاری نکردند و این برای کسانی با شرایط مشابه من نیز بارها و بارها تکرار شد، این درحالی بود که مهم‌ترین دغدغه ما در خانه سینما از ابتدا شرایط کاری اعضا بود اما خانه سینما به تدریج تبدیل به به یک حزب سیاسی شد و حقوق صنفی اعضا به حاشیه رفت.
وی تأکید کرد: خانه سینما ادبیاتی را با وزارت ارشاد، معاونت سینمایی و مسئولان سینمایی در پیش گرفت که شایسته آن‌ها نبوده و حتی به نظرم توهین‌‌آمیز هم بود، حال ممکن است شخصی که در این مسئولیت‌‌ها قرار دارد با ما همکلاس یا در دانشگاه چند رتبه از ما پایین‌تر باشد اما زمانی که به عنوان یک مسئول حکومتی، نماینده نظام است و اگر در من به این مسئول غیر موجه توهین کنم، در حقیقت به کلیت نظام توهین کرده‌ام.
الماسی در ادامه اظهار داشت: با وجود اینکه آقای عسگرپور فرد خوبی است و تنها شخصی بود که در مورد وضعیت بیمه بنده متأثر شد و تلاش کرد که به نتیجه‌ای برسد و البته نتیجه‌ای حاصل نشد، بنده ادبیات ایشان را در قبال وزیر ارشاد و معاونت سینمایی نمی‌پسندم و در ضمن به نظرم در اتفاقت اخیر مدیریت خانه سینما می‌توانست در ماجرای مستندسازان جوان مدیریت بحران داشته باشد اما عملکرد مناسب از آن‌ها در این خصوص دیده نشد و مدام در موارد مختلف تنها به اتشار بیانیه‌ها پرداختند.
وی ادامه داد: به نظرم دست‌های پنهانی در مدیریت خانه سینما بود که قصدش انحلال خانه سینما بود، در حقیقت خانه سینما رو درست خورد چراکه هنرمندان نباید اعتبار و شخصیت فرهنگی-هنری خود را به رایگان در اختیار سیاست‌مداران قرار دهند و متأسفانه این اتفاق در خانه سینما رخ داد.
الماسی در پایان گفت: وزارت ارشاد و معاونت سینمایی 2 سال است که مدام در حال دست به دست کردن و مماشات با عملکردهای خانه سینماست، در حقیقت اگر وزارت ارشاد زودتر این اقدام را انجام می‌داد، احساس می‌شد که عصبیتی در این واکنش وجود داد، اما به نظرم هم‌اکنون این اقدام وزارت ارشاد به موقع است.
وی در ادامه افزود به خاطر دارم خانه سینما که بنده جزو یکی از بنیانگذاران آن بودم، با چه خون دل خوردن‌هایی در زمان آقایان بهشتی و انواری در پی اهداف صنفی بسیار خوب طراحی شد، قرار بود خانه سینما روابط بین معاونت سینمایی و اهالی سینما را تسهیل دهد، در واقع حقوق مدنی آحاد خانواده سینما از طریق مدیریت اهالی سینما در قالب صنوف مختلف و خواسته‌های آن‌ها به وسیله وزرات ارشاد و یک ذی‌حسابی مستقل در خانه سینما تأمین شود که این اهداف به خودی خود بسیار ارزشمند است.
* نباید از پاتوقی مانند خانه سینما انتظار سندیکایی داشت
این بازیگر ادامه داد: اما بناید فراموش کرد خانه سینما بر اساس مصوبه هیئت وزیران تأسیس شد، خانه سینما در اینجا یک پاتوق بود تا یک سندیکا، بنابراین نمی‌تـوان از یک پاتوق و نهادی صنفی انتظارات عملکردی یک سندیکا را داشت.
الماسی تصریح کرد: به نظرم عملکرد مدیریت در صنوف، به عنوان مثال صنف بازیگران برایش اهمیت نداشت؛ چراکه بیمه من 8 سال پیش قطع شد و چرا نسبت به اینکه بنده 12 سال بی‌کار بودم، هیچ کاری نکردند و این برای کسانی با شرایط مشابه من نیز بارها و بارها تکرار شد، این درحالی بود که مهم‌ترین دغدغه ما در خانه سینما از ابتدا شرایط کاری اعضا بود اما خانه سینما به تدریج تبدیل به به یک حزب سیاسی شد و حقوق صنفی اعضا به حاشیه رفت.
وی تأکید کرد: خانه سینما ادبیاتی را با وزارت ارشاد، معاونت سینمایی و مسئولان سینمایی در پیش گرفت که شایسته آن‌ها نبوده و حتی به نظرم توهین‌‌آمیز هم بود، حال ممکن است شخصی که در این مسئولیت‌‌ها قرار دارد با ما همکلاس یا در دانشگاه چند رتبه از ما پایین‌تر باشد اما زمانی که به عنوان یک مسئول حکومتی، نماینده نظام است و اگر در من به این مسئول غیر موجه توهین کنم، در حقیقت به کلیت نظام توهین کرده‌ام.
الماسی در ادامه اظهار داشت: با وجود اینکه آقای عسگرپور فرد خوبی است و تنها شخصی بود که در مورد وضعیت بیمه بنده متأثر شد و تلاش کرد که به نتیجه‌ای برسد و البته نتیجه‌ای حاصل نشد، بنده ادبیات ایشان را در قبال وزیر ارشاد و معاونت سینمایی نمی‌پسندم و در ضمن به نظرم در اتفاقت اخیر مدیریت خانه سینما می‌توانست در ماجرای مستندسازان جوان مدیریت بحران داشته باشد اما عملکرد مناسب از آن‌ها در این خصوص دیده نشد و مدام در موارد مختلف تنها به اتشار بیانیه‌ها پرداختند.
وی ادامه داد: به نظرم دست‌های پنهانی در مدیریت خانه سینما بود که قصدش انحلال خانه سینما بود، در حقیقت خانه سینما رو درست خورد چراکه هنرمندان نباید اعتبار و شخصیت فرهنگی-هنری خود را به رایگان در اختیار سیاست‌مداران قرار دهند و متأسفانه این اتفاق در خانه سینما رخ داد.
الماسی در پایان گفت: وزارت ارشاد و معاونت سینمایی 2 سال است که مدام در حال دست به دست کردن و مماشات با عملکردهای خانه سینماست، در حقیقت اگر وزارت ارشاد زودتر این اقدام را انجام می‌داد، احساس می‌شد که عصبیتی در این واکنش وجود داد، اما به نظرم هم‌اکنون این اقدام وزارت ارشاد به موقع است.
اخبار ویژه
از ایران تا لبنان، صدای همدلی و کمکرسانی
تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
