به گزارش پایگاه 598، پاکستان با وجود اینکه میانجی در مذاکرات صلح افغانستان و طالبان است اما با سیاست های جدیدی که در پی گرفته از طالبان در افغانستان به عنوان سدی در برابر هند استفاده میکند.
بسیاری از مردم افغانستان با شنیدن خبر مرگ «حمید گل» فرمانده سابق سازمان اطلاعاتی پاکستان خوشحال شده و به جشن و پایکوبی در خیابانها پرداختند.
دویچهوله نوشت: نقش حمیدگل به عنوان رئیس اسبق سازمان اطلاعات پاکستان (آی.اس.آی) در جریان جنگ افغانستان در دهه 1980 بر هیچ کس پوشیده نیست.
این گزارش با اشاره به این که حمید گل به منظور اطمینان حاصل کردن از عدم موفقیت شوروری در افغانستان با ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی از نزدیک کار کرد، نوشت: اما آن چه که بیش از هر چیزی موجب نفرت مردم افغانستان از حمیدگل شد حمایت وی از «گلبدین حکمتیار» بود.
پاکستان در افغانستان یک حکومت ضعیف میخواهد
«احمد ضیاء فیروزپور» استاد دانشگاه بلخ به دویچهوله گفت: تاریخ ثابت کرده است که پاکستان در افغانستان یک حکومت ضعیف میخواهد تا به عنوان تنها میانجی بحران در کشور همسایه خود برای جامعه جهانی باقی بماند.
وی با اشاره به این که دوران رژیم طالبان تنها زمانی بود که پاکستان با افغانستان روابط خوبی داشت، گفت: در سال 2001، اسلامآباد به دلیل فشارهای جامعه بینالملل، حملاتی را علیه طالبان راهاندازی کرد اما همزمان بازی دوگانه حمایت از شبه نظامیان و تلاشهای بینالمللی در افغانستان را آغاز کرد.
فیروزپور تاکید کرد: علت خشم افغانستانیها، ارتش پاکستان و آی.اس.آی است، نه مردم آن.
حمیدگل، معمار یکی از بدترین دورههای تاریخ افغانستان
«فاروق سولیریا» محقق و روزنامهنگار پاکستان ساکن در لندن میگوید: حمیدگل و آی.اس.آی پس از خروج نیروهای شوروی از افغانستان، مانع موفقیت دولتهای این کشور شدند و در واقع میتوان گفت حمیدگل معمار یکی از بدترین دورههای تاریخ افغانستان بود.
«صدف غیاثی» یک روزنامهنگار و فعال افغانستانی با تاکید بر نقش کلان رسانههای اجتماعی در شکلدهی دید مردم افغانستان نسبت به پاکستان گفت: حکومت افغانستان دلایل کافی از مداخلات پاکستان در افغانستان را در رسانههای اجتماعی ارائه کرده است.
«شکریه بارکزی» عضو پارلمان افغانستان نیز با اشاره به این که اوضاع تحت رهبری حکومت جدید افغانستان تغییر خواهد کرد، گفت: ما از اسلامآباد چیز غیرممکنی نمیخواهیم، مردم افغانستان از پاکستان میخواهند تا توافقنامه ترانزیتی با کابل را امضا کند و از مداخله در امور امنیتی افغانستان اجتناب ورزد.
مراجعه به شورای امنیت؛ آخرین گزینه افغانستان در برابر پاکستان
وی هشدار داد: افغانستان تمام گزینهها را با پاکستان امتحان کرده است؛ اگر پاکستان سیاستهای خود را تغییر ندهد، مشاوره با شورای امنیت سازمان ملل متحد گزینه آخر ما خواهد بود.
دویچهوله در ادامه گزارش خود به رویکرد پاکستان نسبت به مذاکرات صلح پرداخت و نوشت: اسلامآباد ضمن رد ادعاهای دولت افغانستان مبنی بر مداخله در این کشور میگوید که به دنبال تسهیل روند صلح است.
این در حالی است که اسلامآباد با وجود این که میزبان دور نخست مذاکرات صلح میان طالبان و نمایندگان کابل بود، هنوز در این زمینه به موفقیتی دست نیافته است.
«اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان نیز به تازگی اسلام آباد را به عدم تمایل ظاهری آن به همکاری در مذاکرات متهم کرد.
پاکستان اوضاع افغانستان را درک کند
رئیس جمهور افغانستان همچنین دیدار با «پیتر سمنب» سفیر سوئیس در این کشور با اشاره به این که گفتوگوهای صلح با طالبان باید یک روند به رهبری افغانستان و متعلق به مردم آن گفت: پاکستان باید اوضاع در افغانستان را درک کند و همان تعریفی از تروریسم را در مورد افغانستان به کار ببرد که در داخل کشور خود به کار میبرد.
غنی هم چنین خشم خود را نسبت به پاکستان به دلیل سلسله حملاتی که چند هفته پیش دهها کشته بر جا گذاشت ابراز کرد و پاکستان را مقصر ناکامی در جلوگیری از برنامهریزی و اجرای حملات تروریستی توسط شورشیان دانست.
وی در یک کنفرانس خبری در 10 ماه آگوست گفت: ما به صلح امید داشتیم اما از خاک پاکستان پیام جنگ میآید.
دیوچهوله نوشت: تحلیلگران معتقدند بعید است که خشم افغانستان سیاستهای پاکستان در این کشور را تغییر بدهد چرا که نهادهای نظامی و غیرنظامی این کشور هنوز طالبان را یک متحد استراتژیک مهم میدانند.
ارتش پاکستان به دنبال نفوذ در کابل است
این گزارش میافزاید: ارتش پاکستان امیدوار است تا دوباره در کابل نفوذ پیدا کند؛ نفوذی که قبل از سرنگونی حکومت طرفدار پاکستان طالبان در سال 2001 توسط ایالات متحده و متحدانش از آن برخوردار بود.
«مت والدمن»تحلیلگر مسائل نظامی افغانستان در دانشگاه هاروارد نیز در مصاحبه با دویچهوله اظهار داشت: پاکستان از حمایت از طالبان دست نخواهد کشید تا پویایی منطقه تغییر کند.
وی افزود: شواهد نشان میدهد که پاکستان سیاست خود در قبال افغانستان را اساساً تغییر نداده است.
«زیگفرید ولف» کارشناس علوم سیاسی در دانشگاه هایدلبرگ نیز دیدگاهی مشابه دارد.
وی گفت: عناصر متعدد در داخل دستگاه امنیتی پاکستان هنوز باور دارند که میتوانند از طالبان به عنوان ابزار استراتژیک برای مقابله با حضور هند در افغانستان استفاده کند.
دویچهوله در ادامه این گزارش به بهبود روابط کابل و دهلینو اشاره کرد و نوشت: این بهبود روابط خشم سیاستگذاران پاکستانی را به دنبال داشته است.
«فاروق سولهریا» خبرنگار و پژوهشگر مقیم لندن نیز گفت: کابل اکنون با دهلی نو روابط دوستانهتری دارد، در حالیکه اسلام آباد همانگونه که مقامهای خارجیاش تایید کرد، همچنان از طالبان حمایت میکند.
وی افزود: پاکستان آرزو دارد این سناریو را تغییر بدهد و افغانستان را بار دیگر به حیات خلوت سیاسی خود تبدیل کند.