برای خانه سینما، مجوزی در کار هست؟
نمی توانم قاطعانه بگوییم اما بعید می دانم خانه سینما و کانون ها و انجمن های مرتبط با آن از مجوز لازم مبتنی بر قانون فوق برخوردار باشند!
به گزارش 598 به نقل از فارس، حسین نیرومند در پایگاه اطلاع رسانی خود در مورد جریانات اخیر
خانه سینما یادداشتی منتشر کرد که متن کامل آن چنین است:
این روزها موضوع خانه سینما به مهمترین بحث رسانه ای اصحاب هنر به ویژه اهالی سینما تبدیل شده است. بیانیه کانون کارگردانان در حمایت از هیات مدیره خانه سینما از یک سو و موضع مدیر کل اداره نظارت و ارزشیابی و تنی چند از سینماگران موافق با تصمیم معاونت حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر غیر قانونی بودن فعالیت خانه سینما از سوی دیگر، این نگرانی را دامن زده است که شاید ادامه این مباحث نه تنها برای برگزار کنندگان سی امین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر مشکل ایجاد کند، بلکه ادامه این ماجرا به فضا سازی در انتخابات پیش رو نیز بیانجامد.
گرچه بروز این اتفاق در مقطع کنونی چندان خوشایند نمی نماید اما به نظر می رسد این ماجرا از دو منظر می تواند به حال روز نه چندان رو به راه فرهنگ کشور موثر واقع گردد.
الف) کوتاهی مجریان
در طول شش سال گذشته که از نزدیک فعالیت های فرهنگی و هنری کشور را رصد کرده یا درگیر آن بوده ام، دریافته ام که ظاهرا چیزی به عنوان اجرای مقررات و قوانین مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر کشور وجود ندارد!
یا حداقل این مسئله، موضوع با اهمیتی نه تنها برای اهالی فرهنگ و هنر نیست، بلکه برای مجریان و مسئولین اجرایی نیز موضوع جدی و قابل اعتنایی نمی باشد!
حتی سایر بخش های اجرایی در اجرای قوانین و مقررات این حوزه چندان حساسیتی از خود به خرج نمی دهند و تاسف بارتر اینکه نهادهای نظارتی نیزکه وظیفه تطبیق فعالیت دستگاه های فرهنگی با قوانین و مقررات را بر عهده دارند هم، در این ارتباط کوتاهی می کنند.
می توانم سیاهه ای از این گونه موارد را در محدوده ی شناخت محدود خود ارائه کنم.
عدم اجرای قوانین و مقررات حوزه فرهنگ و هنر و بی توجه ای برخی از اهالی این حوزه به آن، بی تردید یکی از بزرگ ترین مشکلات پیش روی فرهنگ و هنر کشور است.
متاسفانه سال هاست کسی این معضل جدی را که بخش عمده ای از مشکلات فرهنگی کشور به آن باز می گردد را جدی نگرفته است. اینکه ماجرای خانه سینما یا امثال این گونه اتفاقات به جراید و رسانه ها کشیده می شود و با صف بندی گروه ها به جنجال می انجامد به این کوتاهی مزمن باز می گردد.
کوتاهی ای که باعث شده است کانون اندیشه سینمای ایران به جای آنکه منتظر بماند تا قضات شریف قوه قضاییه به عنوان فصل الخطاب به این شکایت رسیدگی کنند، با صف آرایی و صدور بیانیه به دنبال حل این مشکل خارج از روال قانونی باشد!
ب) بی توجهی برخی هنرمندان
معاونت حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار ابطال اساسنامه مصوب مجمع عمومی فوق‌العاده خانه سینما مورخ 20 خرداد ماه 87 می شود. از آنجا که این شکایت از اتفاقات نادر سال های اخیر محسوب می شود (!)، ظاهرا گروهی را به تعجب و برخی که قائل به اجرای قانون در حوزه فرهنگ نیستند را به صدور بیانیه واداشته است.
اما جالب اینکه شکایت معاونت حقوقی ارشاد به عدم اجرای قوانین و مقررات مربوط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سوی خانه سینما باز نمی گردد بلکه به عدم پایبندی خانه سینما به قانون داخلی خود یعنی اساسنامه خانه سینما مربوط می شود. به عبارتی حتی قوانین و مقررات داخلی موسسات که همانا اجرای دقیق بندهای اساسنامه است نیز از سوی مسئولین این موسسه چندان جدی گرفته نمی شود.(متاسفانه این عدم پایبندی را از سوی تعدادی دیگر از موسسات فرهنگی و هنری معتبر مشاهده کرده ام که فعلا از ذکر نام آنها معذورم.)
اساسنامه خانه سینما به عنوان یک موسسه ی حرفه ای، غیرانتفاعی و غیر دولتی تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از تصویب اعضای هیات موسس آقایان سید فخرالدین انوار، سید محمد بهشتی و محمد مهدی حیدریان در تاریخ 22/12/1366به تایید شورای فرهنگ عمومی می رسد.
جهت اعمال نظارت ارشاد که در ماده یک به آن تصریح شده است، مواد 10و16و تا حدودی 19 در اساسنامه در نظر گرفته می شود. در ماده 10 آمده است« مصوبات مجمع عمومی عادی و فوق العاده از جهت انطباق با مواد اساسنامه خانه سینما به تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد رسید» و در ماده 19 آمده است« هر گونه تغییر در مواد اساسنامه به پیشنهاد مجمع عمومی و تصویب شورای فرهنگ عمومی خواهد بود».
در سال 1385 تغییرات و اصلاحاتی در اساسنامه خانه سینما مطابق با مواد اساسنامه و تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با موافقت شورای فرهنگ عمومی انجام می پذیرد. از جمله این تغییرات، تغییر ماده 10 اساسنامه قبلی به بند الف ماده 15 است که به وظایف و اختیارات مجمع عمومی اشاره دارد. در این بند آمده است: « پیشنهاد تغییر تمام یا قسمتی از مفاد اساسنامه طبق بند ب-ماده 13 این اساسنامه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی».
در آخرین مجمع عمومی فوق العاده خانه سینما که برای تغییر و اصلاح اساسنامه در سال 87 برگزار می شود، بند الف ماده 15 که توسط آن اعمال نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصرح در ماده یک اساسنامه عملی می شود، حذف می گردد.
اساسنامه جدید همراه با نامه ای از سوی مدیر عامل وقت خانه سینما جهت اجرایی شدن ماده 15 اساسنامه سال 85 به اداره نظارت و ارزشیابی ارجاع می گردد. اتفاقا این تغییر باید مطابق با همین بند یعنی بند الف ماده 15 اساسنامه سال85 صورت گیرد.
طبیعی است که این اداره نمی تواند با حذف این ماده در اساسنامه جدید موافقت نماید. به تبع آن شورای فرهنگ عمومی نیز نمی تواند بدون نظر موافق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تغییر اساسنامه موافقت کند. بنابراین به دلیل عدم موافقت شورای فرهنگ عمومی با این تغییر، فعالیت خانه سینما بر اساس اساسنامه سال 87 نمی تواند وجه قانونی داشته باشد. واضح است که کلیه ی مصوبات هیات مدیره خانه سینما که مطابق اساسنامه سال 87 خانه سینما است نیز غیر قانونی خواهد بود.
مطلب پیش گفته متاسفانه نمونه ای از عدم پایبندی برخی از اهالی هنر به قوانین و مقررات حوزه فرهنگ و هنر می باشد. امید است ماجرای پدید آمده این روزهای خانه سینما همه مسئولین ذی ربط و اهالی هنر را به اجرای قوانین و مقررات در حوزه فرهنگ و هنر این کشور، حداقل حساس نماید.
نکته:
در ماده 20 قانون ضوابط و مقررات تاسیس مراکز، موسسات، کانون ها و انجمن های فرهنگی و نظارت بر فعالیت آنها چنین آمده است:« مراکز، موسسات، کانون ها و انجمن های در حال فعالیت و فاقد مجوز، موظف اند از تاریخ تصویب این ضوابط(27/6/75) در مدت 6 ماه وضع خود را با این مقررات تطبیق دهند. و مدارک لازم همراه با اساسنامه جدید طبق ضوابط و شرایط مندرج در ماده 6 ارائه دهند و پس از تایید و صدور مجوز جدید نسبت به ثبت آن اقدام کنند، در غیر این صورت با آن ها طبق ماده 17 رفتار خواهد شد.»
و ماده 17«مراجع انتظامی ذی صلاح مکلفند به تقاضای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ادامه فعالیت مراکز فرهنگی بدون مجوز یا مراکزی که مجوز آن ها لغو شده جلوگیری کنند.»
نمی توانم قاطعانه بگوییم اما بعید می دانم خانه سینما و کانون ها و انجمن های مرتبط با آن از مجوز لازم مبتنی بر قانون فوق برخوردار باشند!
این روزها موضوع خانه سینما به مهمترین بحث رسانه ای اصحاب هنر به ویژه اهالی سینما تبدیل شده است. بیانیه کانون کارگردانان در حمایت از هیات مدیره خانه سینما از یک سو و موضع مدیر کل اداره نظارت و ارزشیابی و تنی چند از سینماگران موافق با تصمیم معاونت حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر غیر قانونی بودن فعالیت خانه سینما از سوی دیگر، این نگرانی را دامن زده است که شاید ادامه این مباحث نه تنها برای برگزار کنندگان سی امین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر مشکل ایجاد کند، بلکه ادامه این ماجرا به فضا سازی در انتخابات پیش رو نیز بیانجامد.
گرچه بروز این اتفاق در مقطع کنونی چندان خوشایند نمی نماید اما به نظر می رسد این ماجرا از دو منظر می تواند به حال روز نه چندان رو به راه فرهنگ کشور موثر واقع گردد.
الف) کوتاهی مجریان
در طول شش سال گذشته که از نزدیک فعالیت های فرهنگی و هنری کشور را رصد کرده یا درگیر آن بوده ام، دریافته ام که ظاهرا چیزی به عنوان اجرای مقررات و قوانین مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر کشور وجود ندارد!
یا حداقل این مسئله، موضوع با اهمیتی نه تنها برای اهالی فرهنگ و هنر نیست، بلکه برای مجریان و مسئولین اجرایی نیز موضوع جدی و قابل اعتنایی نمی باشد!
حتی سایر بخش های اجرایی در اجرای قوانین و مقررات این حوزه چندان حساسیتی از خود به خرج نمی دهند و تاسف بارتر اینکه نهادهای نظارتی نیزکه وظیفه تطبیق فعالیت دستگاه های فرهنگی با قوانین و مقررات را بر عهده دارند هم، در این ارتباط کوتاهی می کنند.
می توانم سیاهه ای از این گونه موارد را در محدوده ی شناخت محدود خود ارائه کنم.
عدم اجرای قوانین و مقررات حوزه فرهنگ و هنر و بی توجه ای برخی از اهالی این حوزه به آن، بی تردید یکی از بزرگ ترین مشکلات پیش روی فرهنگ و هنر کشور است.
متاسفانه سال هاست کسی این معضل جدی را که بخش عمده ای از مشکلات فرهنگی کشور به آن باز می گردد را جدی نگرفته است. اینکه ماجرای خانه سینما یا امثال این گونه اتفاقات به جراید و رسانه ها کشیده می شود و با صف بندی گروه ها به جنجال می انجامد به این کوتاهی مزمن باز می گردد.
کوتاهی ای که باعث شده است کانون اندیشه سینمای ایران به جای آنکه منتظر بماند تا قضات شریف قوه قضاییه به عنوان فصل الخطاب به این شکایت رسیدگی کنند، با صف آرایی و صدور بیانیه به دنبال حل این مشکل خارج از روال قانونی باشد!
ب) بی توجهی برخی هنرمندان
معاونت حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار ابطال اساسنامه مصوب مجمع عمومی فوق‌العاده خانه سینما مورخ 20 خرداد ماه 87 می شود. از آنجا که این شکایت از اتفاقات نادر سال های اخیر محسوب می شود (!)، ظاهرا گروهی را به تعجب و برخی که قائل به اجرای قانون در حوزه فرهنگ نیستند را به صدور بیانیه واداشته است.
اما جالب اینکه شکایت معاونت حقوقی ارشاد به عدم اجرای قوانین و مقررات مربوط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سوی خانه سینما باز نمی گردد بلکه به عدم پایبندی خانه سینما به قانون داخلی خود یعنی اساسنامه خانه سینما مربوط می شود. به عبارتی حتی قوانین و مقررات داخلی موسسات که همانا اجرای دقیق بندهای اساسنامه است نیز از سوی مسئولین این موسسه چندان جدی گرفته نمی شود.(متاسفانه این عدم پایبندی را از سوی تعدادی دیگر از موسسات فرهنگی و هنری معتبر مشاهده کرده ام که فعلا از ذکر نام آنها معذورم.)
اساسنامه خانه سینما به عنوان یک موسسه ی حرفه ای، غیرانتفاعی و غیر دولتی تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از تصویب اعضای هیات موسس آقایان سید فخرالدین انوار، سید محمد بهشتی و محمد مهدی حیدریان در تاریخ 22/12/1366به تایید شورای فرهنگ عمومی می رسد.
جهت اعمال نظارت ارشاد که در ماده یک به آن تصریح شده است، مواد 10و16و تا حدودی 19 در اساسنامه در نظر گرفته می شود. در ماده 10 آمده است« مصوبات مجمع عمومی عادی و فوق العاده از جهت انطباق با مواد اساسنامه خانه سینما به تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد رسید» و در ماده 19 آمده است« هر گونه تغییر در مواد اساسنامه به پیشنهاد مجمع عمومی و تصویب شورای فرهنگ عمومی خواهد بود».
در سال 1385 تغییرات و اصلاحاتی در اساسنامه خانه سینما مطابق با مواد اساسنامه و تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با موافقت شورای فرهنگ عمومی انجام می پذیرد. از جمله این تغییرات، تغییر ماده 10 اساسنامه قبلی به بند الف ماده 15 است که به وظایف و اختیارات مجمع عمومی اشاره دارد. در این بند آمده است: « پیشنهاد تغییر تمام یا قسمتی از مفاد اساسنامه طبق بند ب-ماده 13 این اساسنامه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی».
در آخرین مجمع عمومی فوق العاده خانه سینما که برای تغییر و اصلاح اساسنامه در سال 87 برگزار می شود، بند الف ماده 15 که توسط آن اعمال نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصرح در ماده یک اساسنامه عملی می شود، حذف می گردد.
اساسنامه جدید همراه با نامه ای از سوی مدیر عامل وقت خانه سینما جهت اجرایی شدن ماده 15 اساسنامه سال 85 به اداره نظارت و ارزشیابی ارجاع می گردد. اتفاقا این تغییر باید مطابق با همین بند یعنی بند الف ماده 15 اساسنامه سال85 صورت گیرد.
طبیعی است که این اداره نمی تواند با حذف این ماده در اساسنامه جدید موافقت نماید. به تبع آن شورای فرهنگ عمومی نیز نمی تواند بدون نظر موافق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تغییر اساسنامه موافقت کند. بنابراین به دلیل عدم موافقت شورای فرهنگ عمومی با این تغییر، فعالیت خانه سینما بر اساس اساسنامه سال 87 نمی تواند وجه قانونی داشته باشد. واضح است که کلیه ی مصوبات هیات مدیره خانه سینما که مطابق اساسنامه سال 87 خانه سینما است نیز غیر قانونی خواهد بود.
مطلب پیش گفته متاسفانه نمونه ای از عدم پایبندی برخی از اهالی هنر به قوانین و مقررات حوزه فرهنگ و هنر می باشد. امید است ماجرای پدید آمده این روزهای خانه سینما همه مسئولین ذی ربط و اهالی هنر را به اجرای قوانین و مقررات در حوزه فرهنگ و هنر این کشور، حداقل حساس نماید.
نکته:
در ماده 20 قانون ضوابط و مقررات تاسیس مراکز، موسسات، کانون ها و انجمن های فرهنگی و نظارت بر فعالیت آنها چنین آمده است:« مراکز، موسسات، کانون ها و انجمن های در حال فعالیت و فاقد مجوز، موظف اند از تاریخ تصویب این ضوابط(27/6/75) در مدت 6 ماه وضع خود را با این مقررات تطبیق دهند. و مدارک لازم همراه با اساسنامه جدید طبق ضوابط و شرایط مندرج در ماده 6 ارائه دهند و پس از تایید و صدور مجوز جدید نسبت به ثبت آن اقدام کنند، در غیر این صورت با آن ها طبق ماده 17 رفتار خواهد شد.»
و ماده 17«مراجع انتظامی ذی صلاح مکلفند به تقاضای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ادامه فعالیت مراکز فرهنگی بدون مجوز یا مراکزی که مجوز آن ها لغو شده جلوگیری کنند.»
نمی توانم قاطعانه بگوییم اما بعید می دانم خانه سینما و کانون ها و انجمن های مرتبط با آن از مجوز لازم مبتنی بر قانون فوق برخوردار باشند!
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
