چالش بزرگ پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات

موضوع وقتي جالب‌تر مي‌شود كه بدانيد برخلاف ادعاي دوستان اغلب اين بازيكنان در ليگ برتر مشتري ندارند! در چنين شرايطي دو راه پيش ‌روي پرسپوليسي‌هاست؛ اول بازيكناني كه هنوز با پرسپوليس قرارداد دارند اما مد نظر برانكو و مسئولان تيم نيستند تيم خواهان خود را معرفي كنند و دوم توافق اين بازيكنان مازاد اما داراي قرارداد با باشگاه است تا با دريافت يا بدون گرفتن مبلغي پرسپوليس را ترك كنند.

به عبارت بهتر كنار آمدن با چنين بازيكناني كه هم قرارداد دارند و هم مشتري ندارند به مراتب سخت‌تر از حفظ ساير بازيكنان است. شكي نيست مديران و مربيان قبلي پرسپوليس در به وجود آمدن اين چالش مقصرند اما اين وسط تكليف نژادفلاح و حتي برانكو چه بوده است؟ در فوتبال دنيا رسم بر اين است كه يك سال يا 6 ماه قبل از اتمام قرارداد بازيكنان مذاكراتي با آنها صورت مي‌پذيرد تا قراردادشان تمديد شود.

ممكن است اين اتفاق طي پروسه‌اي دو، سه ماهه انجام شود ولي اصل بر اين است كه بازيكنان خوب و مؤثر حفظ شوند. از آن طرف با رايزني‌هاي مختلف و برقراري ارتباط با ساير باشگاه‌ها زمينه براي انتقال قرضي يا دائمي بازيكنان كم‌اثر فراهم مي‌شود اما ظاهراً حواس دوستان جاي ديگري بوده است.

خبر ورزشی نوشت، ديروز نوشتيم محمد نوري بابت عدم مذاكره يا تماس پرسپوليسي‌ها با خود گله‌مند است و امروز بايد همان حرف را تكرار كرده و بنويسيم؛ اميد عاليشاه و مهدي طارمي هم شرايطي مشابه با محمد نوري دارند با اين تفاوت كه جوان بوشهري دلخوري زيادي هم از يكي از مديران پرسپوليس دارد و احتمال جدايي‌اش بيشتر است. ملتفت شديد؟ شايد شوخي به نظر برسد اما يك بار ديگر تكرار مي‌كنيم؛ به لطف مديريت اصولي در باشگاه پرسپوليس قرارداد بازيكنان مؤثر به پايان رسيده است در حالي كه فوتباليست‌هاي ناكارآمد حالاحالاها با سرخپوشان قرارداد دارند!