به گزارش پایگاه 598 به نقل از عصر ایران- آیت الله عبدالله جوادی آملی در درس تفسیر خود به توضیح آیه ای از قرآن کریم پرداخت که در آن به شهادت دادن چشم و گوش انسان در روز قیامت اشاره شده و گفت: «اگرچه این اعضا در انجام عمل سیئه عامل نیستند اما وسیله هستند پس قطعا در صحنه جرم حضور دارند. آگاه بودن اعضا و جوارح نیز طبق برخی آیات ثابت می شود. اعضا و جوارح اگر چه در صحنه جرم حضور دارند اما چون وسیله هستند در عمل مجرمانه شریک نیستند تا عدالت آنها زیر سوال برود. پس اجزا عادل هم هستند. بنا بر این دلیلی وجود ندارد که این اعضا و جوارح بخواهند بسوزند.»
این مفسر قرآن آن گاه پرسید: «بر این اساس اگر قرار نیست که این اعضا که عادل و موحد هستند بسوزند پس چه چیزی قرار است در جهنم بسوزد؟»
آیت الله جوادی آملی خود چنین پاسخ داده است: «احتمالا یا آن اعضا و جوارح به نحوی دیگر هستند و یا به نحو خاصی در آتش جهنم قرار می گیرند چرا که ناعادلانه است که شاهد و مشهود هر دو با هم بسوزند. علاوه بر این اعضا و جوارح انسان، موحد و تسبیح گوی خداوند هستند و چگونه موحد قرار است در آتش بسوزند؟»
نشریه حریم امام که متن سخنان آیت الله جوادی آملی را در شماره 164 خود منتشر کرده زمان ارایه این تفسیر را هفته پایانی فروردین ماه 1394 آورده است.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
