به گزارش پایگاه 598 به نقل از ايسنا/
يافتههاي جديد دانشمند ايراني و همکارانش نشان ميدهد، کاهش 30 دقيقه
خواب روزانه در هفته، ميتواند پيامدهاي طولانيمدتي بر روي وزن و
متابوليسم بدن داشته باشد.
در حالي که مطالعات قبلي نشان داده بودند که
کمبود خواب با چاقي و ديابت مرتبط است، پروفسور «شهراد طاهري» و تيم
تحقيقاتياش دريافتهاند، کاهش 30 دقيقه خواب روزانه در هفته ميتواند
اثرات مهمي بر چاقي و مقاومت بدن به انسولين داشته باشد.
يافتههاي
«طاهري» و همکارانش در کالج پزشکي ويل کورنل واقع در دوحه قطر، مشاهدات
پيشين مبني بر اين که کمبود خواب ميتواند داراي پيامدهاي متابوليک باشد را
تقويت ميکند.
به دليل دلمشغوليهاي اجتماعي و شغلي، مردم اغلب در
طول روزهاي هفته، کمبود خواب دارند و در روزهاي پاياني هفته اين کمخوابي
را جبران ميکنند؛ با اين حال، کمبود خواب روزانه در روزهاي هفته، ميتواند
منجر به اختلال متابوليک طولانيمدت شود و اين موضوع شروع يا تشديد ديابت
نوع 2 را به دنبال خواهد داشت.
طاهري در اين باره گفت: کمبود خواب
در جوامع مدرن شايع است، اما دانشمندان فقط در دهه اخير متوجه پيامدهاي
متابوليک آن شدهاند. يافتههاي جديد ميتواند فوايد مثبتي بر روي
متابوليسم بدن داشته باشد و نشان دهد، وارد کردن خواب به سبک زندگي افراد
براي کاهش وزن و ابتلا به ديابت، ميتواند موفقيتهاي پزشکان در اين زمينه
را افزايش دهد.
محققان 522 بيمار که اخيرا به ديابت نوع 2 مبتلا شده
بودند، را بررسي کردند و آنها را به طور تصادفي در سه گروه مراقبتهاي
معمول، مداخله فعاليت فيزيکي يا مداخله در رژيم غذايي يا فعاليت جسماني،
گروهبندي کردند.
شرکتکنندگان، گزارشي از وضعيت خواب در طول هفت روز را
تکميل و کمبود خواب خود را در روزهاي هفته اعلام کردند. محققان قد و وزن
اين افراد و همچنين دور کمر را براي تعيين وضعيت چاقي آنها اندازه گرفتند؛
دانشمندان نمونههاي خون سوژهها را براي امکان حساسيت به انسولين تحليل
کردند.
اين شرکتکنندگان با سوژههايي مقايسه شدند که هيچ نوع کمبود
خوابي را در طول روزهاي هفته نداشتند؛ در نهايت مشخص شد، افراد داراي
کمبود خواب در روزهاي هفته، 72 درصد بيشتر احتمال داشت که چاقي داشته باشند
و طي شش ماه، اين کمبود خواب تا حد زيادي به چاقي مفرط و مقاومت در مقابل
انسولين مرتبط بود.
طي 12 ماه، براي هر نيم ساعت کسري خواب روزانه
در روزهاي هفته، خطر چاقي و مقاومت بدن به انسولين به ترتيب تا 17 و 39
درصد افزايش يافت.
دانشمندان حاضر در اين تحقيق توصيه کردهاند،
مداخلههاي پزشکي آتي براي کند کردن پيشرفت يا معکوسکردن بيماري ديابت
بايد تمامي جوانب از جمله خواب را در نظر بگيرند. آنها توصيه کردند خواب
بهينه و تحصيلات ميتوانند کليد موفقيت آزمايشات باليني در آينده براي
کنترل بيماري ديابت باشند.
نتايج اين تحقيق در نشست ENDO 2015 ارائه شد و
مرکز تحقيقات بهداشت موسسه ملي بريتانيا و موسسه ديابت اين کشور، حامي
مالي اين پژوهش بودند.