به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، بهرام بيرانوند نماينده مردم بروجرد در مجلس شوراي اسلامي با اشاره به
بيانيه مشترک ايران و 1+5 در مذاکرات لوزان، گفت: اين توافقي است که محدود
کننده ملت بزرگ ايران است و آنقدر نامتوازن است که براي توجيه آن
خلافگوييهاي بزرگ اتفاق ميافتد.
وي افزود: توافقات صورت گرفته
عملاً با انهدام کامل چرخه سوخت فاصلهاي ندارد زيرا اگر قرار باشد 5هزار و
60 سانتريفيوژ آن هم فقط در نطنز بچرخد حدود 30 سال بايد کشور معطل بماند
تا سوخت يک ساله نيروگاه بوشهر تأمين شود.
عضو فراکسيون اصولگرايان
مجلس اظهار داشت: اگر بنا باشد اورانيومهاي غنيشده اجباراً به نام صادرات
از کشور صادر شوند معناي آن اين است که ما حق نگهداري اموال خود را نداريم
و در اين شرايط حق و حاکميت و استقلال کشور چگونه پاس داشته ميشود.
بيرانوند
همچنين خاطرنشان کرد: اگر قرار است در فردو که دژي تسخيرناپذير است فقط
1000 دستگاه سانتريفيوژ به صورت خالي بچرخد و به آن افتخار شود، بهتر است
به ميليونها دستگاه آبميوهگير که در کشور ميتوانند خالي بچرخند بيشتر
افتخار کرد.
وي افزود: گويا قرار است با خدعه بازطراحي و با مدرن
کردن رآکتور اراک قلب اين تأسيسات منهدم شود و به راستي که بهانه انهدام
اين سنگر علمي خندهآور است.
«ظاهر و باطن مذاکرات و توافقات انجام
شده ايجاد قيود سخت بينالمللي است و مابهازاي هر رکن توافق صورت گرفته
بخشي از صنعت متوقف ميشود مضحک آن است که توقف و انهدام را بايد جشن
بگيريم.»
بيرانوند اضافه کرد: کدام منطقه است که به اسم تعامل به
دنبال تضعيف استقلال و حق حاکميت مردم باشد. مردم ما معناي فشار خارجي را
آن هم در مواجه با شيطان بزرگ ميدانند و سالهاست در مقابل اين فشار
مردانگي به خرج دادهاند اما تلاش براي تطهير و توجيه ديکتههاي ظالمانه را
آن هم با خلافگويي نخواهند پذيرفت.
وي افزود: همزباني دولت با ملت
يعني حقيقت را به مردم گفتن، در غير اين صورت مسير خلافگويي براي توجيه
توافقات پاياني نخواهد داشت و خلافگويي يقيناً اعتماد مردم را سلب ميکند.
عضو
فراکسيون اصولگرايان مجلس اظهار داشت: تصوير نهايي صنعت هستهاي با تعداد
اندکي سانتريفيوژ، خروج اجباري مواد غنيشده از کشور، پيشرفتهترين
نظارتها وعدم غنيسازي در دژ مستحکم فردو تصوير شير بي يالي است که بيشتر
شبيه کاريکاتور يک گربه است.
بيرانوند در پايان گفت: بياييم قبل از
هر اقدام ديگر و قبل از رقص مجدد با گرگ به اسم تعامل سازنده با آنچه رخ
داده و آنچه بر ما تحميل شده با ديده انصاف نگاه کنيم و نيز هزينهها و
فرصتهاي از دست رفته را براي کار و تلاش در داخل مدنظر قرار دهيم و آنگاه
شاديهايمان را دوباره تقسيم کنيم.