این بیماری همان طور که از نامش مشخص است با خستگی شدید، درد مفصلی و ماهیچهای، ضعف حافظه و تمرکز شناخته میشود. همچنین مبتلایان به این بیماری از ضعف در عملکرد قلب – عروق، اختلالات معده، نارسایی حسی و مشکل در تعادل رنج میبرند.
علائم این بیماری به حدی ناتوانکننده هستند که بیماران مبتلا به خستگی مزمن اغلب به انزوا و دوری از افراد خانواده و دوستانشان پناه میبرند. در بسیاری از موارد این علائم برای ماهها یا سالها ادامه مییابد و با استراحت کردن هم برطرف نمیشود.
سندرم خستگی مزمن سالها به دلیل فقدان شواهد پزشکی کافی مبنی برای تشخیص صحیح بیماری کماهمیت جلوه داده میشد. این سندرم تقریبا در میان افراد 20 و 40 ساله دیده میشود. همچنین این بیماری در زنان شایعتر است.
کنترل سندرم خستگی مزمن همچون خود این بیماری پیچیده است زیرا درمان قطعی و داروی نسخهای برای معالجه آن کشف نشده است.
همچنین افراد مبتلا به این بیماری لازم است با مراجعه به پزشک از ترکیبی از شیوههای درمانی برای کاهش علائم آن و انجام فعالیتهای روزانهشان بهره ببرند.
به گزارش لایوساینس، شیوه تشخیص این بیماری فرایندی
طولانیمدت و گرانقیمت است و پزشکان به روشهای مختلف به تشخیص آن
میپردازند. برای مثال در یکی از این روشها پزشکان تفاوتهای مهم بین
سلولهای سیستم ایمنی در مبتلایان به این بیماری را با افراد سالم مقایسه
میکنند و به این ترتیب میتوانند نشانگرهای زیستی این اختلال را شناسایی
کنند.