چهل سال پيش، شركت اينتل اولين ريزپردازنده تجاري خود يعني Intel 4004 را معرفي كرد كه آغازگر يك انقلاب ديجيتال بود. اين روزها اكثر قريب به اتفاق وسايل صوتي-تصويري، تجهيزات Enterprise، ابزارهاي محاسباتي حرفهاي و ساير محصولات الكترونيكي حاوي يك يا چند ريزپردازنده هستند. واحد پردازنده مركزي بهصورت غيرقابل جايگزيني به يكي از نوآوريهاي كليدي در كل قرن بيستم تبديل شده است. شايد پرسش مهم اين باشد كه پردازندهها در طول چهل سال آينده چه ارمغاني براي ما به همراه خواهند داشت.
بد
نيست بدانيد كه عملكرد پردازندههاي Sandy Bridge امروزي در مقايسه با
Intel 4004 بيش از 35000 برابر بيشتر است و مصرف برق هر ترانزيستور در
آنها نسبت به جد بزرگشان نزديك به 5000 برابر كمتر است. در همين دوره
زماني، قيمت يك ترانزيستور در حدود 50000 برابر كاهش يافته است.
ريزپردازنده Intel 4004 با فركانس 740 كيلوهرتز كار ميكرد در حالي كه
پردازندههاي Core-i امروزي تقريبا به فركانس 4 گيگاهرتز نزديك شدهاند.