متن پرسش مطرح شده وپاسخ بدین شرح است:
چگونه بعضى گناهان، تمام كارهاى خوب انسان را از بین میبرد؟
اگر شخصى 20 سال خدمت مفید داشته باشد ولى فرزند كارفرماى خود را بكشد، این عمل تمام خدمات او را از بین میبرد.
یك بمب كه منفجر مىشود و ساختمانى فرو مىریزد، تمام زحمات انسانها را در یك لحظه از بین میبرد.
یك ناسزا، دوستى چندین ساله را به فراموشى میسپارد.
خوردن یك قاشق سم، تمام مراقبتهاى بهداشتى چند ساله را نابود میكند.
یك لحظه خواب در هنگام رانندگى، ماشین را به درّه پرتاب میكند.
یك لحظه فرو كردن چاقو در چشم، سبب نابینایى سالیان دراز میشود.
آرى، برخى گناهان همچون آتش، جنگل نیكىهاى انسان را سوزانده و به خاكستر
تبدیل مىكند. چنانكه قرآن مىفرماید: «حَبِطَت اعمالهم»(سوره بقره، آیه
217.)
البتّه در برابر آیات حبط، آیاتى داریم كه مىفرماید: به خاطر یك كار
شایسته، بدىهاى انسان محو مىشود. «مَن یؤمن باللّه و یَعمل صالحاً
یُكفِّر عنه سیّئاته»(سوره تغابن، آیه 9.)
مثلِ كارگرى كه سالها بد كار مىكرده ولى یك لحظه وقتى وارد منزل كارفرما
میشود كودك كارفرما را مىبیند كه به استخر افتاده و در آستانه غرق شدن
است، او را نجات مىدهد. این عمل تمام بدرفتارىها وكمكارىهاى او را
جبران میكند.
چنانكه قرآن میفرماید: نماز به پا دارید كه آن حسنهاى است كه بدىها و
زشتىها را از بین مىبرد. «و أقمِ الصلوة... اِنّ الحَسنات یُذهِبنَ
السَّیئات»(سوره هود، آیه 114.)
و اگر قطرهاى روى قالى زیر پاى شما بچكد، آن را رها مىكنید تا مثلاً شب عید به قالى شویى ببرید.
خداوند نیز با هركس به گونهاى رفتار مىنماید و بر اساس شفّافیّت یا تیرگى روحش، كیفر او را به تاخیر میاندازد.
شفقنا