سرویس حوزه و مراجع 598؛
(اي سالك طريق حق) شما كه
اكنون جوانيد، نيروي جواني داريد، بر قواي خود مسلط مي باشيد، و هنوز ضعف
جسمي بر شما چيره نشده است، اگر به فكر تزكيه و ساختن خويش نباشيد هنگام
پيري كه ضعف، سستي، رخوت و سردي بر جسم و جان شما چيره شد و نيروي اراده،
تصميم و مقاومت را از دست داديد، و بار گناه و معصيت، قلب را سياه تر ساخت
چگونه مي توانيد خود را بسازيد و مهذب كنيد؟ هر نفسي كه مي كشيد، هر قدمي
كه بر مي داريد و هر لحظه اي كه از عمر شما مي گذرد اصلاح مشكل تر گرديده،
ممكن است ظلمت و تباهي بيشتر شود، هرچه سن بالا رود، امور منافي با سعادت
انسان زيادتر شده قدرت كمتر مي گردد. به سن پيري كه رسيديد، ديگر مشكل است
موفق به تهذيب و كسب فضيلت و تقوي شويد، نمي توانيد توبه كنيد، زيرا توبه
با لفظ «اتوب الي الله» تحقق نمي يابد، بلكه ندامت و عزم بر ترك «گناه»
لازم است. پشيماني و عزت بر ترك گناه براي كساني كه پنجاه سال يا هفتاد
سال غيبت و دروغ مرتكب شده، رئيس خود را در گناه و معصيت سفيد كرده اند،
حاصل نمي شود، چنين كساني تا پايان عمر مبتلايند. جوانان ننشينند، كه گرد
پيري، سر و روي آنان را سفيد كند (ما به پيري رسيده ايم و به مصائب و
مشكلات آن واقفيم) شما تا جوان هستيد مي توانيد كاري انجام دهيد، تا نيرو و
اراده جواني داريد، مي توانيد هواهاي نفساني، مشتهيات دنيايي و خواسته هاي
حيواني را از خود دور سازيد، ولي اگر در جواني به فكر اصلاح و ساختن خود
نباشيد، ديگر در پيري كار از كار گذشته است، تا جوانيد فكري كنيد، نگذاريد
پير و فرسوده شويد.
قلب جوان لطيف و ملكوتي است و انگيزه هاي فساد در آن
ضعيف مي باشد. ليكن هرچه سن، بالا رود ريشه گناه در قلب قوي تر و محكم تر
مي گردد، تا جايي كه كندن آن از دل ممكن نيست، چنان كه در روايت است: «قلب
انسان ابتدا مانند آينه، صاف و نوراني است و هر گناهي كه از انسان سر بزند
يك نقطه سياه بر روي آن ظاهر مي گردد و هرچه گناه بيشتر شود نقطه هاي
سياه، بر روي قلب فزوني مي يابد1 تا جايي كه قلب را سياه كرده ممكن است شب و
روزي، بدون معصيت پروردگار بر او نگذرد و به پيري كه رسيد مشكل است قلب را
به صورت و حالت اول بازگرداند2.
1-وسايل الشيعه، ج11، ص 239
2-جهاد اكبر، امام خميني(ره)، ص 84