*بار دیگر قرار است در قالب تیم ملی 98 به میدان بروید. در این باره صحبت کنید.
کمک به همنوعان وظیفه ماست و حضور من در این مسابقه هم به خاطر کمک به کودکان سرطانی است ضمن اینکه دوست داشتم با سفر به کرمانشاه لطف همیشگی مردم آن دیار را پاسخگو باشم. در این بین مهندس یزدانی که از دوستان بسیار خوبم است هم در دعوت من نقش داشت و نمی توانستم به او جواب رد بدهم. حضور در اینگونه فضاها یادمان می دهد که نباید خود را دور از مردم بدانیم.
آنجا من نماینده ایران هستم. حضورم به عنوان یک فرد حقیقی به نام علی دایی نیست و امیدوارم نماینده خوبی برای کشورم باشم.
گفتم که به این سفر به چشم یک سفر شخصی نگاه نمی کنم و این القاب هم نظر لطف برگزار کنندگان است.
در مورد پرسپولیس حرفی ندارم.
اگر کسی آن موقع حرفی زده نظرش را گفته و مردم هم بهترین قاضی هستند. من که دور از گود هستم دوست ندارم با مصاحبه برای تیمی که از ته دل آن را دوست دارم حاشیه بسازم. الان مصاحبه کنم چه اتفاقی می افتد؟ چیزی تغییر می کند؟پس بهترین راه سکوت است تا به مشکلات این تیم دامن نزنم.
فعلا که تصمیم گیرنده نیستم. من می گویم درباره پرسپولیس حرفی ندارم شما دوباره سئوال می پرسید.
من موفقیت را در ثبات می بینم. به ذوب آهن نگاه کنید. به یحیی اعتماد کردند و مزد آن را هم گرفتند.
ببینید ما یک ایراد بزرگی که داریم این است که همیشه می دانیم چه چیزی را نمی خواهیم اما نمی دانیم چه چیزی را می خواهیم. به همین خاطر همواره در آزمون و خطا هستیم. رفت و آمد مربی باید بر اساس یک مطالعه و بررسی کامل باشد و من با عزل و نصب های بی برنامه و بی هدف مخالفم. اگر برنامه محور باشیم نه کسی بی دلیل سرمربی می شود نه کسی بی دلیل عزل می شود. در این شرایط پرسپولیس به آرامش نیاز دارد و من از هواداران عزیز می خواهم به دور از حاشیه تیم شان را حمایت کنند. آدم ها مهم نیستند اما ناکامی پرسپولیس در تاریخ می ماند.
چرا اصرار دارید من درباره تیمی که از درون آن بیخبرم تحلیل و تفسیر داشته باشم؟پرسپولیس باید به خاطر هواداران موفق باشد و اگر سکوت علی دایی به این موفقیت کمک می کند اجازه بدهید نظری نداشته باشم.
هر کس روشی دارد. آنها هم دلسوز تیم هستند و حتما می دانند با نظراتشان می توانند به تیم کمک کنند. من راه کمک را در سکوت خودم می بینم. نمی توانم مثل کسانی باشم که برای تخریب من و تیمم در برنامه های طنز شبکه نسیم و برنامه آشپزی هم می رفتند مصاحبه می کردند. گذر زمان قاضی خوبی است و همه چیز را برملا می کند.
خیر. برای تیم خوب تراکتور و هواداران پرشور آن آرزوی موفقیت دارم و به رسول هم خسته نباشید می گویم. فوتبال از این رفت و آمدها زیاد دارد و برادرانه به او می گویم همیشه گذشته را فراموش کند. راه آینده هنوز باز است و او می تواند به جایگاه خوبی در مربیگری برسد.
*به عنوان آخرین سئوال، بحث بودن و نبودن کیروش هم همچنان مطرح است. در این باره چه نظری دارید؟
من قبلا نظرم را گفته ام. برای یکبار هم که شده بیاییم برنامه محور باشیم و به مربی فرصت بدهیم کارش را انجام دهد.