
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
در منابع شیعی احادیث بسیار زیادی در خصوص مباحث پزشکی و تغذیهای وجود دارد که دانشجویان این رشتهها میتوانند ضمن مشورت با اساتید حوزوی و دانشگاهی به تحقیق و پژوهش در خصوص مبانی علمی این احادیث بپردازند.
از جمله احادیث مطرح شده در منابع اسلامی میتوان به توصیههای پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) در خصوص تأثیر مصرف آب و نحوه آن اشاره کرد. مبحثی که میتواند موضوع دهها و پایان نامه پژوهشی باشد.
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: «اگر کسی از شما روزه بود با خرما روزه بگشاید و اگر خرما ندید، با آب؛ چرا که آب پاک کننده است». (کنزالعمال، ج ۸).
امام صادق(ع) میفرمایند: «پیامبر خدا(ص) به هنگام روزه گشودن با حلوا افطار میکردند. اگر حلوا نبود با شکرینهای دیگر یا چند دانه خرما و اگر نبود با آب خالی افطار میکردند و میفرمودند: آب معده و کبد را تمیز میکند، دهان را خوشبود میکند، دندانها را محکم میسازد، چشم را قدرت میدهد و دیده را جلا میبخشد، رگهای برآشفته و تلخه تحریک شده را فرو مینشاند، بلغم را از میان میبرد، حرارت را از معده بر میدارد و سردرد را نیز از میان میبرد(الکافی).
امام رضا(ع) نیز در خصوص نحوه مصرف آب به نحوی که به بدن آسیب نرسد میفرمایند: «هر کس میخواهد معدهاش او را آزار ندهد، میان غذا خوردن آب ننوشد تا آن را به پایان برساند. زیرا هر کس چنین کند، رطوبت در بدنش مینشیند و معدهاش ضعیف میشود و رگها نمیتوانند نیروی موجود در غذا را بگیرند. اگر پی در پی آب به معده ریخته شود، معده فراخ میشود.(طب الرضا(ع))