این یافته میتواند توضیح دهنده رابطه مشاهده شده بین افسردگی و بیماری قلبی باشد که در سالهای اخیر بر آن تاکید شده است. همچنین شناسایی این فاکتور میتواند به روش درمانی جدیدی برای نارساییهای قلبی منجر شود.
BDNF در مغز تولید میشود و به عنوان یک فاکتور رشد به شکل گیری عصبهای جدید و رگهای خونی در سراسر سیستم عصبی کمک میکند. مطالعات متعددی نشان میدهد چگونه موشهای فاقد توانایی در تولید BDNF بلافاصله پس از تولد به دلیل اختلالات عصب شناختی تلف میشوند. همچنین نارساییهای BDNF در انسان با افسردگی، زوال عقلی، شیزوفرنی، بیماریهای تحلیلبرنده اعصاب از قبیل بیماری هانتینگتون مرتبط است.
دکتر «نینگ فنگ» متخصص ارشد این مطالعه با در نظر گرفتن نقش BDNF در رشد عصبهای حمایت کننده قلب تصمیم گرفت تاثیر این پروتئین را بر عملکرد قلب بررسی کند. تیم مطالعاتی وی ابتدا سلولهای ماهیچه قلب را مجزا کرده و دریافتند زمانی که در BDNF آغشته شوند منقبض و رها میشوند. از سوی دیگر این آزمایش روی سلولهای ماهیچهای موشهایی با قلب ضعیف انجام گرفت و مشخص شد به رغم وجود BDNF این سلولها، منقبض و سپس رها نمیشوند و ادامه بررسیها معلوم کرد که این سلولها از کمبود مادهای رنج می برند که موجب میشود واکنش صحیحی در برابر BDNF نداشته باشند.
متخصصان دریافتند این نقص به مولکولی در سطح سلول با نام گیرنده TRKB مربوط میشود که BDNF را قادر میسازد تا وارد سلول ماهیچهای شده و آن را منقبض و سپس رها سازد.
به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، متخصصان سپس اظهار داشتند که این یافتهها نشان میدهد ناهنجاری در مسیر ارتباط BDNF با گیرندهاش در نهایت به عملکرد ضعیف قلب منجر میشود. همچنین چنین اختلالاتی ممکن است نارسایی قلبی را در پی داشته باشد که در برخی از بیماران سرطانی اتفاق میافتد.