به گزارش مهر حسین باهر جامعهشناس درباره الزامات و آسیبهای
پیامکهای تبلیغی و خبری گفت: به طور کلی ارسال پیامکهای غیر مفید، تجاوز
به حقوق صاحب دستگاه تلفن همراه است. ارسال این پیامکها تجاوز مخملی است
چون چیزی را که نمیخواهی به گوش و چشمت وارد میکنند. حالا اگر این پیامک
وقتگیر و ناهمگن هم باشد دیگر وای بر صاحب تلفن همراه است.
وی
افزود: نکته اول این است که از منِ مخاطب، اجازه گرفته نمیشود و به حدود
ثغور من تعدی میشود حتی اگر پیام ارسال شده یک قطعه طنز یا خبر شرکت در
مراسم ختم دوست یا آشنایی باشد. نکته دوم این که این پیامکها انسان را
ناچار میکنند آنها را بخواند. خارج از بحث پیامکهای خبری، برخی پیامکها
تبلیغی هستند که این اجبار در خواندنشان با توجه به محتوایشان باعث میشود
حال بدی به انسان دست بدهد.
این جامعهشناس ادامه داد: پیامکهای
خبری هم یکسویه هستند. با این حال به نظر میرسد خیلی هم کارساز نیستند
چون ذهن مخاطب را مشوش میکنند. من روزنامه میخوانم و یا اخبار را از
رادیو و تلویزیون و دیگر رسانهها دنبال میکنم. دوستی هست که روزانه چند
پیامک خام برایم ارسال میکند. من علاقهای به چنین لطفی از جانب این دوست
ندارم چون اگر بخواهم پیگیر اخبار باشم، آن را از منابع خبری دسته اول
دنبال میکنم.
باهر گفت: از همه بدتر این که گاهی که تلفن همراه زنگ
میخورد و پیامک دریافت میشود، انسان مشغول کاری است و به کل تمرکز را به
هم میریزد. نکته پنجم که ماورای همه موارد گفته شده است، این است که
استفاده مستمر از وسایلی مانند موبایل عوارض بعدی دارند و امواج آنها باعث
ایجاد رزونانس میشود. دوستی هم داشتم که به دلیل استفاده ممتد از تلفن
همراه به سرطان مبتلا شد و درگذشت.
مترجم کتاب «رفتارشناسی استرس»
ادامه داد: با این همه ضرر و زیانی که این دستگاهها دارند، آیا باز هم
اجازه داریم به حدود دیگران تجاوز کنیم. این تجاوز به عنف است. ممکن است
فردی مقابل چشمانتان به حدود شما وارد شود یا مطلبی را که روی کاغذ
مینویسید بیاجازه نگاه کند اما این مورد یک تجاوز به عنف در خلوت است.
چون در خلوت و محل انس انسان واقع میشود.
وی گفت: یک بار یک
خبرگزاری از من پرسید آیا تمایل دارم از این پیامکها برایم ارسال شود؟ من
هم پاسخ منفی دادم. چون زمانی که دارم، به کارم اختصاص دارد و تلفن همراه
را برای کارهای فوری و شخصی گذاشتهام. نهادهای ارسالکننده این پیامکها
میتوانند حداقل سوال کنند که طرفشان تمایل به دریافت این پیامکها دارد یا
خیر. کافی است این موضوع را جویا شوند. خبر را باید در فرصت مناسب مطالعه
کرد. من هر وقت فرصت داشته باشم و وقت را مناسب بدانم روزنامه میخوانم یا
به رسانههای دیگر مراجعه میکنم.
باهر در پایان گفت: هر چیزی را که
از هر کشوری میگیریم، باید فرهنگش را هم بگیریم. من بزرگشده کشور کانادا
هستم. در کانادا غیرممکن است کسی بدون اجازه فرد دیگر به او سلام بدهد.
فکر کنم آزادی یعنی این که خلوت دیگران را به هم نزنیم. مگر ما
جامعالاخبار هستیم؟ مجموعا برای آزادی، خلوت و حالات سکوت و سکون انسانها
بیشتر احترام قائل هستم تا این که هر آن صدای زنگی بلند شود و خبری به من
برسد که باید دربارهاش تحقیق کنم. حتی اگر خبر رسیده موثق باشد، خلوت
انسانها محترمتر است.